a:

Standard & Poor's en Moody's geven junk bonds lagere kredietbeoordelingen dan obligaties van beleggingskwaliteit. Standard and Poor's geeft junk bonds een rating van BB + en lager, terwijl investment-grade obligaties ratings hebben van AAA, AA, A, BBB en BBB-. Voor Moody's hebben junk-obligaties ratings van Ba, B, Caa, Ca en C, met obligaties van beleggingskwaliteit met ratings van Aaa, Aa, A en Baa.

Ongewenste obligaties verwijzen naar hoogrentende en niet-investment grade schuldinstrumenten. Ze hebben een groter risico van wanbetaling dan obligaties van beleggingskwaliteit, maar ze betalen vaak een hogere rente vanwege het verhoogde risico. Beleggers verwachten gecompenseerd te worden voor het hogere risico dat zij lopen door het aanhouden van junk bonds. Beleggers die kunnen beleggen in junk-obligaties wanneer het bedrijf goed begint te presteren en zijn kredietrating verhoogd heeft, kunnen vaak een aanzienlijke waardevermeerdering realiseren.

Een van de belangrijkste kredietrisico's verbonden aan obligaties is de mogelijkheid om het risico te verlagen. Het downgrade-risico is wanneer een ratingbureau de rating voor de emittent van de schuld verlaagt als gevolg van een wijziging in zijn financiële situatie. Er zijn veel mogelijke redenen voor een downgrade. Obligatieprijzen dalen vaak aanzienlijk als dit gebeurt.

Verder kan een overstap van een investment grade rating naar een junk bond rating de liquiditeit voor het schuldinstrument aanzienlijk verminderen. Veel fondsen hebben een mandaat om uitsluitend in obligaties van beleggingskwaliteit te beleggen. Als het schuldinstrument overschakelt van investment grade naar junk bond-status, worden deze posities verlaten. Dit resulteert in een veel lagere liquiditeit. Een belegger die de obligatie vóór de vervaldag moet verkopen, kan daartoe gedwongen worden tegen een aanzienlijk lagere prijs.