a:

John Maynard Keynes creëerde de theoretische argumenten voor een nieuw type economische strategie: overheidsingrijpen gebruikt om de conjunctuurcyclus te versoepelen. Keynes stierf in 1946, maar zijn ideeën creëerden de Keynesiaanse school voor economie en leidden tot de ontwikkeling van macro-economie. Keynes 'ideologie domineerde het economische paradigma van 1945 tot de late jaren 1970. Volgens Keynes bevatten vrije markten niet altijd zelfbalancerende mechanismen; soms is overheidsingrijpen noodzakelijk om de recessie te minimaliseren en de groei te bevorderen. Hij geloofde dat zonder de steun van de overheid de dreuningen en mislukkingen in de conjunctuurcyclus uit de hand konden lopen.

Macro-economie en de business cycle

De specifieke interpretaties van Keynes waren zelden nieuw; de meeste van zijn concepten waren op dat moment bij andere denkers bekend, maar zijn algemene voorstel was radicaal. Keynes combineerde drie grondbeginselen. De eerste was dat de totale vraag op voorspelbare wijze kon worden gemanipuleerd door verschillende factoren. De tweede was dat prijzen kleverig zijn en economische aanpassingen niet altijd efficiënt zijn. Het was het derde principe dat significant was: op korte termijn beïnvloeden veranderingen in de totale vraag de reële productie en werkgelegenheid meer dan de prijzen. Met andere woorden, overheden zouden kunnen proberen consumptie en investeringen te manipuleren zonder prijsveranderingen die negatieve effecten creëren.

Keynes geloofde ook dat individuele agenten correct handelen volgens micro-economische prikkels, maar soms leidt het geheel van individuele beslissingen tot ongunstige totale uitkomsten. De dominante economen konden op dat moment de aanvallen van Keynes niet weerleggen. Er is een geheel nieuwe studie van de economie ontwikkeld, een studie die zich richtte op de geaggregeerde effecten.

Government Management of the Economy

Hedendaagse noties van monetair en fiscaal beleid komen voort uit de concepten van Keynes. Een algemene Keynesiaanse analogie vergelijkt de economie met een auto. Als de economie te snel gaat, kan het overheidsbeleid op de rem gaan staan. Omgekeerd kan het gas raken als de economie te traag is.

Later economen zoals F. A. Hayek, Milton Friedman, Murray Rothbard en Joseph Schumpeter daagden Keynes 'idee van overheidsbeheer uit. Desalniettemin blijft het beleid van Keynes erg populair bij het Internationaal Monetair Fonds (IMF), de Wereldbank en de meeste overheden over de hele wereld.

Politici waren dol op Keynes 'ideeën. Keynes bood niet alleen de eerste plausibele verklaring van de Grote Depressie, maar zijn theorieën creëerden een wetenschappelijke rechtvaardiging voor massale uitgaven zonder belastingen te verhogen. Tijdens opeenvolgende conjunctuurcycli en recessies konden politici een ander voorstel doen dan "laat de markt het oplossen."

Het is vermeldenswaard dat sommige regeringen tot anticyclische beleidsbeslissingen kwamen voordat Keynes" A General Theory "publiceerde in 1936. Herbert Hoover lanceerde de eerste anti-depressieve interventies in de Verenigde Staten in 1930. Keynes 'theorieën niet pas echt na WO II met de Bretton Woods-overeenkomst.

Bretton Woods

Keynes was in 1944 de beroemdste econoom ter wereld. Hij leidde een Brits voorstel om supranationale economische entiteiten te creëren en een globaal plan voor de aanpak van macro-economische kwesties Niet alle plannen van Keynes werden goedgekeurd, hij kreeg met name een flinke opdonder van de VS, maar zijn algemene principes werden dominant.