a:

Warren Buffett investeert in een meer kwalitatieve en geconcentreerde aanpak dan Benjamin Graham. Graham verkoos om ondergewaardeerde, gemiddelde bedrijven te vinden en zijn bezittingen onder hen te diversifiëren; Buffett is voorstander van kwaliteitsbedrijven met redelijke waarderingen en het vermogen tot grote groei.

Buffett heeft zichzelf '85% Graham' genoemd, waarbij hij onderscheid maakt tussen de twee onbetekenende in vergelijking met het geheel. Beide beroemde mannen steunden een klassieke waardestijl die zich concentreerde op bedrijfsfundamenten en een "blijf de koers" -benadering.

AD:

Ben Graham en 'The Intelligent Investor'

Buffett heeft eens in een interview verklaard dat Graham's boek 'The Intelligent Investor' zijn leven had veranderd en hem op de goede weg had gezet. Buffett verwees naar Graham's theorieën over waardebeleggen en bracht een vorm van professionele analyse naar de beleggingsmarkten.

Graham wordt vaak de "Dean of Wall Street" en de vader van value investing genoemd. Een van de belangrijkste vroege voorstanders van financiële zekerheid analyse, Graham was zo invloedrijk dat hij hielp bij het opstellen van de Securities Act van 1933. Hij verdedigde het idee dat de belegger naar de markt moet kijken alsof het een feitelijke entiteit en potentiële zakenpartner is - Graham noemde deze entiteit "Mr. Market" - dat vraagt ​​soms om te veel of te weinig geld om uit te kopen.

AD:

Graham schreef 'The Intelligent Investor' in 1949 als gids voor de gemeenschappelijke belegger. Het boek verdedigde het idee om effecten met een laag risico op een sterk gediversifieerde, wiskundige manier te kopen. Graham was voorstander van fundamentele analyse en het vinden van het verschil tussen de aankoopprijs van een aandeel en de intrinsieke waarde ervan.

Het zou moeilijk zijn om alle theorieën van Graham volledig samen te vatten, maar er zijn verschillende sleutelbegrippen die de moeite van het verwijzen waard zijn. Hij geloofde dat aandelenkoersen vaak verkeerd waren door irrationele en buitensporige prijsschommelingen (zowel opwaarts als neerwaarts). Intelligente investeerders, zei Graham, moeten standvastig zijn in hun principes en de menigte niet volgen.

AD:

Warren Buffett

Benjamin Graham vertrouwde op kwantitatieve methoden in veel grotere mate dan Buffett, die zijn tijd doorbrengt met het bezoeken van bedrijven, praten met management en het bedrijfsmodel begrijpen. Hierdoor was Graham beter in staat en comfortabeler te beleggen in veel kleinere bedrijven dan Buffett.

Overweeg een honkbalanaloog: Graham was bezorgd om op de honken te komen en te slingeren bij goede pitches, terwijl Buffett liever op thuiswedstrijden wacht. Velen hebben Buffett gecrediteerd met het hebben van een natuurlijk geschenk voor timing dat niet kan worden gerepliceerd, terwijl de methode van Graham vriendelijker is voor de gemiddelde belegger.

In de kern gaat waardebelegging over het identificeren van aandelen die door de meerderheid van de marktdeelnemers zijn ondergewaardeerd en het kapitaliseren op het verschil tussen de intrinsieke waarde en de aankoopprijs. Buffett en Graham bouwden allebei enorme persoonlijke nesteieren en bereikten bekendheid door dit concept. De belangrijkste verschillen liggen in het bepalen van de intrinsieke waarde, wanneer een kans te wagen en hoe diep je in een bedrijf duikt dat potentieel heeft.