a:

Een handelaar kan short put-opties gebruiken op een aantal verschillende manieren, afhankelijk van de posities die hij hedging en de optiestrategieën die hij gebruikt om af te dekken. Een putoptie op aandelen geeft de houder het recht, maar niet de plicht, om 100 aandelen van de onderliggende aandelen te verkopen tegen de uitoefenprijs tot het verstrijken van de put. Een handelaar kan een put verkopen om de premie zelf te innen of als onderdeel van een grotere optiestrategie.

Afdekkingsstrategieën

Er zijn veel hedgingstrategieën. Voor een longpositie in een aandeel of een ander activum kan een handelaar zich afdekken met een verticaal gespreide spread. Deze strategie omvat het kopen van een putoptie met een hogere uitoefenprijs en het verkopen van een put met een lagere uitoefenprijs. Een gespreide spread biedt bescherming tussen de uitoefenprijzen van de gekochte en verkochte puts. Als de prijs onder de uitoefenprijs van verkochte puts daalt, biedt de spread geen extra bescherming. Deze strategie biedt een schaduwbescherming.

Deze strategie heeft voor- en nadelen ten opzichte van alleen een gekochte put. De premie voor de spread wordt verminderd met het verkochte bedrag en minder commissies. Hoewel een putoptie die in het bezit was van het bedrijf regelrecht over het algemeen waarde verliest door tijdverval, heeft de verticale put spread minder last van verval als gevolg van de verkochte put.

Voor een korte voorraadpositie zou een handelaar puts in een covered put-strategie kunnen verkopen. Hij zou zetten verkopen in gelijke hoeveelheden als de short stock-positie. Dit is in wezen precies het tegenovergestelde van een covered call-strategie, met hetzelfde risico dat de short stock positie wordt weggeroepen als de verkochte put in het geld vervalt.