a:

Een belegger verdient geld op een nulcouponobligatie door rente te betalen op de vervaldag. Ook wel een kortingsobligatie genoemd, een nulcouponobligatie is een obligatie die wordt gekocht voor een bedrag dat lager is dan de nominale waarde. De volledige nominale waarde van de obligatie wordt terugbetaald wanneer de obligatie de vervaldatum bereikt. De partij die de obligatie uitgeeft, maakt geen rentebetalingen, wat de 'coupon' wordt genoemd, maar betaalt de volledige waarde zodra het rijpingsproces is voltooid. U. S. Treasury bills (T-bills) en savings bonds zijn twee voorbeelden van zero-coupon-obligaties. Beleggers die gewone obligaties houden, ontvangen daarentegen halfjaarlijkse of jaarlijkse rentebetalingen, of couponbetalingen, en de volledige hoofdsom van de belegging op de obligatie die de vervaldatum bereikt. Hoewel de meeste nulcouponobligaties een vast bedrag betalen, en dus een vaste nominale waarde hebben, worden sommige obligaties geïndexeerd, in welk geval het bedrag dat aan de obligatiehouder wordt terugbetaald, wordt bepaald als een bepaald koopkrachtbedrag in plaats van een specifiek dollarbedrag.

De hoeveelheid tijd die gemoeid is met een nulcouponobligatie om de vervaldatum te bereiken, hangt af van het feit of de obligatie een korte- of langetermijninvestering is. Een obligatie met een nulcoupon die een langetermijnbelegging is, heeft over het algemeen een vervaldatum die ongeveer 10 tot 15 jaar oud is. Nulcouponobligaties die worden beschouwd als kortlopende beleggingen hebben doorgaans een looptijd van niet meer dan één jaar. Deze kortlopende obligaties worden meestal facturen genoemd. Omdat nulcouponobligaties tijdens het hele rijpingsproces geen rentebetalingen terugbetalen, bijvoorbeeld 17 jaar, zien investeerders in de obligatie bijna twee decennia geen winst. Een gepensioneerde belegger die een gestage inkomstenstroom wenst te behouden, heeft weinig gebruik van zero-coupon-obligaties. Een gezinsbesparing om een ​​bejaardentehuis te kopen zou echter aanzienlijk kunnen profiteren van een nulcouponobligatie met een looptijd van 15 of 20 jaar. Een obligatie met een nulcoupon kan ook een beroep doen op een belegger die rijkdom wil overdragen aan zijn erfgenamen. Als een obligatie van $ 2,000 als geschenk wordt gegeven, gebruikt de gever slechts $ 2000 van zijn jaarlijkse schenkingsbelastinguitsluiting en ontvangt de ontvanger meer dan $ 2, 000 zodra de obligatie de vervaldatum bereikt.

Nulcouponobligaties uitgegeven in de Verenigde Staten behouden om belastingredenen een oorspronkelijke uitgiftekorting of OID. Nulcouponobligaties geven vaak de ontvangst van rentebetalingen of fantoominkomsten op, ondanks het feit dat de obligaties geen periodieke rente betalen. Om deze reden kunnen nulcouponobligaties die in de VS aan belasting worden onderworpen, worden aangehouden op een belastinglatentie, waardoor beleggers geen belasting hoeven te betalen over toekomstige inkomsten. Als een alternatief voor dit proces, als een obligatie met een nulcoupon wordt uitgegeven door een lokale of overheidsinstantie van de VS, zoals in het geval van een gemeentelijke obligatie, is elke toegerekende rente vrij van U.S. federale belasting en meestal ook staats- en lokale belastingen.