a:

Protectionisme is een filosofie van internationale handel die suggereert dat binnenlandse belangen het best worden gediend als binnenlandse bedrijven worden beschermd tegen buitenlandse concurrentie. De economische les van het comparatieve voordeel toont aan dat beide internationale handelspartners het best kunnen worden bediend zonder handelsbeperkingen. Vergelijkend voordeel toont tarieven en handelsquota's beschermen inefficiënte bedrijven, schaden consumenten en verlagen de totale productiviteit.

Protectionisme

Stel dat een autofabrikant in Zweden of Japan een voertuig van hoge kwaliteit op $ 15.000 kan verkopen. Tegelijkertijd kan een autofabrikant in de Verenigde Staten alleen een voertuig van hoge kwaliteit bij $ 20, 000.

Tenzij de Amerikaanse fabrikant innoveert, zal het waarschijnlijk marktaandeel verliezen aan de Zweedse en Japanse bedrijven. In plaats van geconfronteerd te worden met concurrentie op de markt, kan de Amerikaanse fabrikant het Congres oproepen om een ​​$ 6, 000-tarief op te leggen aan alle geïmporteerde auto's.

Dit leidt uiteindelijk tot een overdracht van rijkdom van miljoenen Amerikaanse consumenten, die kunstmatig hogere prijzen betalen, tot een geconcentreerd aantal Amerikaanse arbeiders en aandeelhouders met de autofabrikanten. Zeer zichtbare en inefficiënte banen in de autofabricage worden opgeslagen; onzichtbare banen worden verloren of nooit elders in de economie gecreëerd, wat resulteert in enorme opportuniteitskosten.

Comparative Advantage

Volgens de theorie van het concurrentievoordeel moeten de werknemers in de VS zich concentreren op die gebieden waar zij het meest efficiënt zijn en handel drijven in goederen en diensten waar ze niet efficiënt zijn.

Ongeacht hoeveel meer of minder productieve autofabrikanten in de VS zijn dan in andere landen, Amerikanen genereren de meeste waarde door zich te concentreren op hun meest productieve industrieën. Ze kunnen dan een deel van die productie ruilen voor buitenlandse goederen. Dit creëert de meeste goederen tegen de laagste prijzen.

Dit principe is het gemakkelijkst te begrijpen met behulp van een eenvoudigere illustratie. Een advocaat ontdekt dat hij twee keer zo snel typt als zijn secretaresse. Dit betekent niet dat hij de secretaris moet ontslaan en zijn eigen brieven moet typen, aangezien hij misschien wel tien keer zo goed een advocaat is als de secretaris. Hij zou zich in plaats daarvan op juridische diensten moeten richten en een deel van die lonen inruilen voor de diensten van de secretaris.