Hoe bepaalt de Federal Reserve de discontovoet?

Secrets of the Federal Reserve: U.S. Economy, Finance and Wealth (Oktober 2024)

Secrets of the Federal Reserve: U.S. Economy, Finance and Wealth (Oktober 2024)
Hoe bepaalt de Federal Reserve de discontovoet?
Anonim
a:

Er zijn verschillende kortingspercentages die worden aangeboden via het Federal Reserve-systeem. Technisch worden de discontovoeten bepaald door elke afzonderlijke filiaal en haar raad van bestuur, maar hun beslissingen worden beoordeeld door de raad van bestuur van de Federal Reserve. Transities van regionale naar nationale kredietmarkten hebben echter voor alle banken een nationale discontovoet opgeleverd.

De meeste verwijzingen naar de disconteringsvoet van de Federal Reserve hebben het eigenlijk over de primaire kredietrente. De primaire kredietrente is de rentevoet die wordt aangerekend op kortlopende (normaal gesproken 'overnight') leningen die de Fed verstrekt aan commerciële banken en andere financiële instellingen. Deze transacties vinden plaats via een uitleenfaciliteit die bekend staat als het kortingsvenster.

Doorgaans is deze prime-creditrente iets hoger dan de korte marktrente. Aangezien deze percentages vaak het doelwit zijn van de obligatieaankopen of kwantitatieve versoepelingsprogramma's van de Fed, ligt de meeste controle over de discontovoet hoe dan ook bij de centrale bank. Besprekingen over de streefcijfers voor de Federal Reserve vinden plaats tijdens bijeenkomsten van de Federal Open Market Committee.

Prime credit rates worden alleen aangeboden aan instellingen waarvan de Fed meent dat ze een solide financiële gezondheid hebben, waardoor het risico op wanbetaling aanzienlijk wordt verkleind. Secundaire krediettarieven kunnen worden aangeboden aan instellingen die kortetermijnliquiditeit nodig hebben, maar niet in aanmerking komen voor 'prime credit'. Deze tarieven liggen boven de rente op prime credit. De laatste disconteringsvoet is voor seizoenskrediet, die wordt uitgebreid naar kleine instellingen met terugkerende jaarlijkse fluctuaties die de cashflow beperken. Deze zijn meestal in de agrarische of toeristische gemeenschappen.

De niet-priemgetal wordt ook wel de basisrente of de reporente genoemd. Al deze verschillen van de federal funds rate, de rentevoet waartegen banken en andere instellingen elkaar lenen.