Het ministerie van arbeid (DOL) heeft een voorstel opgesteld dat, indien aangenomen, verreikende gevolgen zal hebben voor de pensioenspaarsector in verschillende opzichten. Een van de belangrijkste kwesties die het behandelt, is het begrip fiduciaire plicht, dat vereist dat degenen die hieraan gebonden zijn, handelen in het beste belang van de klant zonder rekening te houden met mogelijke belangenconflicten. Deze aanpassing zal leiden tot ingrijpende veranderingen in de manier waarop annuïteiten worden verkocht en op de markt worden gebracht, en de manier waarop adviseurs hiervoor worden betaald.

De fiduciaire standaard

Er zijn twee afzonderlijke fiduciaire normen in de financiële sector. Een ervan is gedefinieerd in de Investment Company Act van 1940, en deze definitie stelt adviseurs in staat eventuele belangenconflicten bekend te maken aan hun cliënten en blijft binnen de wet functioneren zolang deze conflicten naar tevredenheid worden 'beheerd'. De ERISA-definitie van fiduciaire verbiedt alle adviseurs onvoorwaardelijk belangenconflicten in welke vorm dan ook, en verbiedt hen ook om commissies in welke hoedanigheid dan ook te verdienen. (Zie voor meer: ​​ Hoe waarschijnlijk is een nieuwe fiduciaire regel in 2016? )

De DOL probeert alle ouderdomsadviseurs in dit voorstel bij het laatste type fiduciaire aan te sluiten. Een van de belangrijkste redenen achter deze verandering is om de verkoop van annuïteitenproducten in pensioenregelingen en accounts te beteugelen, omdat het vindt dat veel adviseurs deze producten aanbevelen als gevolg van de grote commissies die zij betalen en die momenteel niet hoeven te worden vrijgegeven naar de klant. De DOL is van mening dat veel deelnemers aan pensioenregelingen en individuele beleggers beter af zijn in andere soorten beleggingen zoals exchange-traded funds (ETF's) of beleggingsfondsen in plaats van lijfrentecontracten die vaak gepaard gaan met substantiële back-end afkoopkosten en jaarlijks contract en onderhoudskosten.

Keuzes voor adviseurs

Als het DOL-voorstel in zijn huidige vorm wordt omgezet in een wet, zullen pensioenplanadviseurs twee basiskeuzes hebben over hoe ze werken. De eerste keuze is dat ze kunnen werken als rechtlijnige fiduciairs onder de ERISA-bepalingen en hun klanten een vast bedrag, een uurloon of een percentage van het beheerde vermogen als vergoeding in rekening brengen. Met het andere model kunnen ze commissies verdienen voor hun diensten volgens de BICE-regel (de beste rentecontractvrijstelling), die hen verplicht om alle commissies of andere incentives die zij en hun bedrijven ontvangen voor het aanbevelen van een bepaald product of een bepaalde dienst volledig vrij te geven. . De jaarlijkse kosten in dollars die de klant zal betalen, moeten ook worden bekendgemaakt. Alle commissies moeten "redelijk" van aard zijn en alle mogelijke belangenconflicten moeten ook worden gerapporteerd.Adviseurs zullen ook verplicht zijn om met elke klant een contract af te sluiten dat bepaalt dat de aanbevelingen die de adviseur geeft op geen enkele manier bevooroordeeld zijn. Adviseurs die dit contract schenden, laten zichzelf en hun firma's openstaan ​​voor rechtszaken wegens contractbreuk. (Zie voor meer informatie: Wat het Fiduciary-beleid van DoL betekent voor adviseurs .)

Toekomstige impact

Adviseurs die de veiligere en conservatievere route willen volgen, zullen waarschijnlijk kiezen voor de eerste van de twee keuzes hierboven vermeld. De regels voor deze optie zullen naar alle waarschijnlijkheid duidelijker en rechtlijniger zijn dan onder BICE. Conservatieve beoefenaars die goed willen blijven binnen de nalevingsgrenzen, kunnen een op vergoedingen gebaseerd bedrijf runnen zonder zich zorgen te hoeven maken over mogelijke wettelijke struikelblokken.

Het BICE-model zal veel gecompliceerder zijn, hoewel adviseurs hierdoor grotendeels in de huidige capaciteit kunnen blijven functioneren. Maar de definities van "onbevooroordeeld" advies en "redelijke" compensatie zullen hoogstwaarschijnlijk uiteindelijk worden bepaald door rechterlijke beslissingen over rechtszaken die voortkomen uit de nieuwe regels. En deze regels zullen waarschijnlijk een diepgaande invloed hebben op de provisiestructuur van alle soorten lijfrentecontracten. (Zie voor meer: ​​ Wat het Fiduciary-voorstel betekent voor lijfrentes .)

De huidige up-frontstructuur van lijfrentecommissies kan plaatsmaken voor een kleiner bedrag dat vooraf wordt betaald en vervolgens een grotere hoeveelheid aanhangwageninkomen zodat deze vorm van compensatie meer lijkt op het op vergoedingen gebaseerde model. De onbelaste lijfrentemarkt kan veel groter worden naarmate honorariumsadviseurs deze platforms gebruiken in hun praktijken en dan kunnen er een of meer low-load-modellen zijn die verschillende bedragen aan makelaars betalen, afhankelijk van het bedrijfsmodel dat wordt gebruikt. Maar adviseurs zullen waarschijnlijk een veel gemakkelijkere tijd hebben om een ​​commissie van 2% -3% vooruit te verdedigen dan een die hen twee of drie keer zoveel betaalt, zelfs als er aanhangwagenprijzen bij betrokken zijn.

De ondergrens

De tijd zal uitwijzen of het huidige voorstel van het ministerie van Arbeid in zijn huidige vorm zal worden aangenomen of dat het ontspoort in het Congres of zal worden stopgezet door rechtszaken in de sector. Maar veranderingen in een of andere vorm komen hoogstwaarschijnlijk uit de annuity-industrie. Ze kunnen dit jaar verschijnen als het Congres het voorstel van de DOL ratificeert. (Zie voor meer informatie: Fiduciaire aanduidingen voor financieel adviseurs .)