a:

Convexiteit wordt gebruikt om het risico te meten dat een individuele obligatie- of obligatieportefeuille een rentewijziging moet ondergaan. Convexiteit wordt gebruikt om de relatie tussen de prijs en het rendement van een obligatie te bepalen. Deze statistiek laat zien hoe gevoelig een obligatie of een portefeuille van obligaties is om de rentetarieven te verschuiven. Het kan worden gebruikt om de impact van een rentewijziging op een obligatieportefeuille tot een minimum te beperken. Wanneer uitgetekend, toont convexiteit een gekromd verband tussen de prijs van een obligatie en het rendement van een obligatie. Het is een maat voor de mate van kromming voor de relatie tussen prijs en opbrengst.

De convexiteit van een binding kan positief zijn, weergegeven door een bocht naar boven of negatief, weergegeven door een naar beneden buigende curve. Een positieve convexiteit is gunstig voor beleggers, omdat de obligatiekoers minder gevoelig is wanneer het rendement daalt dan wanneer het rendement daalt en de obligatiekoers stijgt. Obligaties hebben over het algemeen een omgekeerde relatie tussen prijs en rendement. Naarmate de prijs van obligaties stijgt, daalt het rendement tot einde looptijd van de obligatie.

De duration is een andere statische obligatie die beleggers gebruiken om de kasstroom te meten van een couponbetaling van een obligatie over de looptijd van de obligatie. De duration kan worden gebruikt voor individuele vastrentende effecten of voor een portefeuille van obligaties. Duration verschaft de gemiddelde looptijd van een obligatieportefeuille en is een lineaire schatting van de gevoeligheid van een obligatieportefeuille voor rentewijzigingen. Hoewel duration een nuttig instrument is voor risicometing, neemt het niet de kromming van de rentegevoeligheid voor een obligatieportefeuille zoals convexiteit waar. Convexiteit is een superieure statistiek voor het meten van rentegevoeligheid.