Het bruto binnenlands product (bbp) is de enige standaardindicator die wereldwijd wordt gebruikt om de gezondheid van een economie aan te geven. Beleidsmakers, investeerders, economen, bedrijven, bankiers, politici en zelfs de media houden de BBP-schattingen nauwlettend in de gaten. Het BBP biedt één enkel getal dat de geldwaarde weergeeft van alle eindproducten en diensten die in een bepaalde periode binnen de landsgrenzen zijn geproduceerd. Het bbp is misschien gemakkelijk te definiëren, maar het is ingewikkeld om te berekenen, en landen over de hele wereld hebben verschillende methoden om te komen tot het bbp van hun land. Dit artikel bespreekt hoe India zijn BBP berekent.

Het proces voor gegevensverzameling

Het Central Statistics Office (CSO), onder het ministerie van Statistiek en de uitvoering van het programma, is verantwoordelijk voor de verzameling van macro-economische gegevens en het bijhouden van statistische gegevens. Haar processen omvatten het uitvoeren van een jaarlijks onderzoek van industrieën en het samenstellen van verschillende indices, zoals de Index of Industrial Production (IIP), Consumer Price Index (CPI), enz.

De CSO-coördinaten met verschillende federale en nationale overheidsinstanties en afdelingen om te verzamelen en compileer de gegevens die nodig zijn om het BBP en andere statistieken te berekenen. Gegevenspunten die specifiek zijn voor productie, gewasopbrengsten of grondstoffen, die worden gebruikt voor de groothandelsprijsindex (WPI) en CPI-berekeningen, worden bijvoorbeeld verzameld en gekalibreerd door de cel Prijscontrole op het ministerie van Consumentenzaken onder het ministerie van Consument Zaken. Evenzo worden productiegerelateerde gegevens die worden gebruikt voor het berekenen van IIP afkomstig van de eenheid Industriële statistieken van het ministerie van industriebeleid en promotie onder het ministerie van handel en industrie.

Alle vereiste datapunten worden verzameld en geaggregeerd bij de CSO en gebruikt om te komen tot BBP-nummers.

Het BBP-berekeningsproces

Het BBP in India wordt berekend op twee verschillende manieren, wat leidt tot verschillende cijfers die toch dichtbij elkaar liggen.

De eerste methode is gebaseerd op economische activiteit (tegen factorkosten) en de tweede op uitgaven (tegen marktprijzen). Verdere berekeningen worden gemaakt om te komen tot het nominale bbp (met behulp van de huidige marktprijs) en het reële bbp (aangepast aan de inflatie). Van de vier vrijgegeven nummers is het BBP tegen factorkosten het meest gangbare cijfer en gerapporteerd in de media. Een voorbeeld van een BBP-rapport dat de BBP-berekening voor alle vier cijfers aangeeft, is hier te vinden. (Zie gerelateerd: Nominaal versus het reële bbp en de bbp-deflator.)

Het factorkostencijfer wordt berekend door gegevens te verzamelen voor de netto verandering in waarde voor elke sector gedurende een bepaalde tijdsperiode. De volgende acht industriesectoren worden in deze kosten meegenomen:

1. Landbouw, bosbouw en visserij;
2. Winning van delfstoffen;
3. Productie;
4. Elektriciteit, gas en watervoorziening;
5. Bouw;
6. Handel, hotels, vervoer en communicatie;
7. Financiering, verzekering, onroerend goed en zakelijke dienstverlening;
8. Communautaire, sociale en persoonlijke diensten.

Dit is een bewerkt voorbeeldrapport uit het tweede kwartaal van 2014 met een totale BBP-verandering van 6,9%, met een vergelijkbare procentuele verandering in verschillende industriesectoren. Mijnbouw en delfstoffen daalden bijvoorbeeld met 2. 9%, terwijl financiering, verzekeringen, onroerend goed en zakelijke dienstverlening een stijging van 10. 5% kenden.

Met behulp van deze cijfers kunt u gemakkelijk de huidige staat van de economie en zijn verschillende subsectoren zien. Beleggers kunnen weloverwogen zakelijke en investeringsbeslissingen nemen en de overheid kan dienovereenkomstig beleid implementeren.

De methode van de uitgaven (tegen marktprijzen) omvat de som van de binnenlandse uitgaven voor eindproducten en diensten over verschillende stromen gedurende een bepaalde periode. Het omvat de besteding van uitgaven voor gezinsconsumptie, netto-investeringen (bijvoorbeeld kapitaalvorming), overheidskosten en nettohandel (export minus invoer).

De BBP-cijfers van de twee methoden komen mogelijk niet precies overeen, maar ze zijn in de buurt. De bestedingsmethode biedt een goed inzicht in welke delen het meest bijdragen aan de Indiase economie. De binnenlandse gezinsconsumptie, die 59. 5% van de economie vormt, is de reden waarom India in hoge mate onaangetast blijft door wereldwijde groeivertragingen. Elke economie met een hoge concentratie op de export zal meer vatbaar zijn voor de gevolgen van wereldwijde recessies.

Tijdlijnen

De gegevens van elk kwartaal worden vrijgegeven met een vertraging van twee maanden vanaf de laatste werkdag van het kwartaal. Jaarlijkse BBP-gegevens worden vrijgegeven op 31 mei, met een vertraging van twee maanden. (Het boekjaar in India volgt een schema van april tot maart.) De eerste cijfers die zijn vrijgegeven, zijn driemaandelijkse schattingen. Naarmate er meer en meer nauwkeurige gegevensreeksen beschikbaar komen, worden de berekende cijfers herzien naar definitieve cijfers.

De onderste regel

India berekent het bbp op twee verschillende manieren. Beide methoden hebben voordelen voor de eindgebruiker, afhankelijk van zijn / haar behoeften. Om de prestaties van verschillende industriesectoren te beoordelen, is de factor kosten BBP-gegevens nuttig. Terwijl op uitgaven gebaseerde berekeningen van het bbp aangeven hoe verschillende economische sectoren presteren, of de handel verbetert of de investeringen in verval raken.