a:

Het werd ooit algemeen aanvaard dat een openbaar goed een marktfalen was en de noodzakelijke en voldoende voorwaarden bood voor interventie in de economie. Door middel van vallen en opstaan ​​van het beleid - en veel academisch debat - benaderen economen nu de problemen van publieke goederen voorzichtiger en realistischer. Kortom, het is onwaarschijnlijk dat marktfalen het gevolg is van publieke goederen of dat er manieren zijn om ze te voorkomen zonder minstens zoveel schade te veroorzaken.

Wat is publiek goede zaak?

Openbare goederen zijn alle goederen of diensten die als niet-rivaliserend in consumptie worden beschouwd en niet als uitsluiting kunnen worden beschouwd. Een goed is rivaliserend wanneer het consumeren ervan voorkomt dat een ander dit doet. Appels zijn rivaliserende waren, maar radiogolven niet.

Een zaak is niet-uitsluitbaar wanneer producenten het te duur vinden om niet-betalers uit te sluiten van voordelen. Er zijn minder voorbeelden hiervan, maar economen hebben eerder gewezen op vuurtorens en verdediging tegen een asteroïde die naar de aarde komt.

Public Goods Theory

In het begin van de 20e eeuw kwam een ​​populair idee naar voren dat publieke goederen door economen konden worden geïdentificeerd en afgemeten aan het abstracte optimum van perfecte concurrentie, en dat een zorgvuldig geplande interventie kon marktfalen voorkomen.

Paul Samuelson was de eerste die de openbare keuzetheorie formaliseerde. Deze theorie stelde voor dat publieke goederen, zoals milieubehoud of gemeentelijke diensten, zouden kunnen worden gesubsidieerd of eenvoudig door de staat zelf zouden worden verstrekt.

A Critical Examination

De meest ernstige en schadelijke uitdaging voor de theorie van goed publiek kwam uit het boek van 1988, 'Public Goods and Market Failures: A Critical Examination' van Tyler Cowen. Cowen daagde verschillende aannames in algemene evenwichtseconomie uit, met het argument dat het in wezen onmogelijk is om het verlies aan overgewicht van onvoldoende voorzieningen voor openbaar goed te identificeren en te meten. Het volume bevat ook belangrijke casestudy's van particuliere voorzieningen voor publieke goederen, die rechtstreeks in tegenspraak zijn met de voorspellingen van Samuelson en anderen.

Een andere baanbrekende uitdaging kwam van Elinor Ostrom, de eerste vrouw die een Nobelprijs voor de economie won, die stelde dat de publieke-keuzetheorie ernstige fouten maakte door complexe regelingen te negeren. Ze richtte zich in de eerste plaats op de manier waarop mensen vrijwillig met elkaar omgaan om instorting van ecosystemen te voorkomen en duurzame lange-termijnrendementen te handhaven.