a:

De beslissing om uw pensioenrekening opnieuw in balans te brengen moet gebaseerd zijn op de door u gewenste assetallocatie. Dit hangt af van uw leeftijd en uw gewenste risiconiveau. Een 30-jarige belegger kan bijvoorbeeld bijna 100% van zijn portefeuille in aandelen willen, terwijl een 60-jarige investeerder misschien zijn evenwicht wil herstellen met een conservatievere portefeuille van 40% aandelen en 60% obligaties.

Rebalancing Asset Allocation

Het eerste deel van de vraag is hoe geleidelijk over te stappen van risicovolle maar winstgevende investeringen op jonge leeftijd naar veilige opties als pensioenbenaderingen. In de regel moet je uiterlijk op de leeftijd van 55 beginnen af ​​te wijken van het risico om te zorgen dat plotselinge marktdips niet te veel invloed hebben op je pensioensparen. Aanpassing van uw portfolio in stappen van 5 of 10% op een vaste datum per jaar is een gemakkelijke manier om de overgang te maken, omdat het mogelijke afleiding door angst en hebzucht uit het proces verwijdert.

Rebalancing Funds

Het andere deel van rebalancing bepaalt hoe de fondsen binnen de activaklassen van de portefeuille worden behandeld. Overweeg bijvoorbeeld een belegger met vier verschillende fondsen in zijn pensioenportefeuille. Dit kan een S & P500 Index-fonds (40%), een wereldwijd aandelenfonds (20%), een obligatiefonds (20%) en een risicovol sectorfonds (20%) zijn. Het sectorfonds gaat van start voor de maan, terwijl de rest water betreedt. Het saldo is nu het S & P500 Index-fonds (35%), het wereldwijde aandelenfonds (15%), het obligatiefonds (15%) en het risicosectorfonds (35%). Het totale portefeuillerisico is te groot geworden. De oplossing is om fondsaandelen in het sectorfonds te verkopen en de winst in de anderen te ploegen om het saldo van de portefeuille te herstellen. Veel fondsbedrijven bieden de mogelijkheid om automatische herbalancering op vooraf ingestelde drempels te regelen. In het ideale geval zou dit moeten gebeuren zodra een fonds meer dan 5% kapot gaat.