Voor millennials in het hele politieke spectrum kan de schuld van studentenleningen de nummer één zijn op het gebied van onderwijs en economie, en deze staat centraal in de presidentiële campagne van 2016. Volgens het Witte Huis studeert bijna 70% van de studenten die een bachelordiploma behalen, in de schulden. Veel meer dan individuele lasten zijn studieleningen een generatieprobleem geworden en een tikkende tijdbom voor de Amerikaanse economie. Degenen die studieleningen bij zich hebben, kunnen misschien geen grote aankopen doen, zoals auto's en huizen, en kunnen uitstellen met trouwen, een gezin stichten, een bedrijf starten of sparen voor hun pensioen.

Edvisors, een universiteitsplanningswebsite, ontdekte dat de gemiddelde schuld voor de klas van 2015 hoger zal zijn dan $ 35.000 voor een bachelordiploma. Dat aantal springt naar $ 51.000 voor een masteropleiding, $ 71.000 voor een Ph. D. en $ 207.000 voor medische school. De Federal Reserve meldde begin vorig jaar dat de 40 miljoen Amerikanen met studieleningen $ 1 hebben verzameld. 27 biljoen aan schuld, een bedrag dat alleen maar ondergeschikt is aan hypotheken in consumentenschuld. Volgens de Federal Reserve is sinds 2004 het verschuldigde bedrag aan leningen voor studentenleningen bijna verviervoudigd en is het aantal wanbetalingen bijna verdubbeld.

Presidential Hopefuls Reageren

Democratische hoopvolk Senator Bernie Sanders en Hillary Clinton hebben beide gedetailleerde plannen om de schuldencrisis voor studentenleningen aan te pakken. Het College for All Act van de senator van Vermont elimineert het collegegeld aan openbare colleges, dekt de rentetarieven voor studenten aan 2.32 procent en stelt leners in staat te herfinancieren tegen lagere rentetarieven. Clinton's New College Compact pleit voor collegegeld collegegeld, verminderd openbaar collegegeld (dus geen leningen nodig), het vermogen om leningen en colleges te herfinancieren die meer verantwoordelijk worden gehouden voor zowel kosten als in gebreke gebleven leningen. Aan de andere kant van het hek heeft de Republikeinse, hoopvolle Senator Marc Rubio de Dynamische Terugbetalingswet, die de terugbetalingspercentages aan het inkomen koppelt en na 20 jaar gedeeltelijke leningvergeving biedt en na 30 jaar de lening kwijtscheldt. Zelfs de Republikeinse hoopvolle Donald Trump is uitgegaan van studieleningen als winstcentrum. Hoewel hij geen formeel studentenleningplatform heeft, zei Texas Senator Ted Cruz dat hij pas onlangs 100 000 dollar aan studieleningen afbetaalde, maar tegen een rekening van 2014 stemde die het gemakkelijker zou hebben gemaakt studieleningen te herfinancieren tegen lagere rentetarieven.

Tijdens het FOX Republikeinse presidentiële debat in november 2015 stelde senator Marco Rubio, die zelf pas onlangs $ 150.000 aan studentenschuld had uitbetaald, voor om beroepsopleiding over hbo-opleidingen te bevorderen. "Lassers verdienen meer dan filosofen", zei Rubio. "We hebben meer lassers en minder [sic] -filosofen nodig."

Fantastische soundbite, behalve dat het niet waar is. Zowel filosofieprofessoren als mensen met een filosofiestudie verdienen een hoger beginsalaris dan lassers en deze kloof groeit aanzienlijk in de loop van de tijd. Volgens Payscale. com, het gemiddelde vroege salaris van een hoofdvak van de filosofie is $ 42, 200 en het gemiddeld gemiddelde voor de loopbaan is $ 85.000. En het Bureau of Labor Statistics toont aan dat het mediane salaris van een hoogleraar filosofie $ 63, 630 is, terwijl het mediane salaris van een lasser is slechts $ 37, 420.

Het is een punt niet verloren op millennials. Ze weten dat een bachelordiploma een minimale competitieve vereiste is om te slagen in de huidige beroepsbevolking. Om hun toekomst veilig te stellen, nemen ze de last van enorme studieleningen op zich. Naarmate de prijs van het hoger onderwijs blijft stijgen, zullen de meesten deze leningen goed verdragen door hun jonge volwassenheid en zelfs tot middelbare leeftijd en daarna.

A Perfect Storm

Hoe zijn we hier terecht gekomen? Het verminderen van de publieke steun voor het hoger onderwijs, de torenhoge collegegeldkosten en de ontoereikende financiële hulp vormen de perfecte storm voor de huidige kredietcrisis voor studenten. Zoals eerder vermeld, is een universitaire graad van vitaal belang in het personeel van vandaag. In vroegere generaties konden mensen zonder een bachelordiploma het nog steeds redden. In 2014 bleek uit een rapport van arbeidsanalysebureau Burning Glass dat hoewel slechts ongeveer 40% van de managers een bachelordiploma heeft, bijna 70% van de nieuwe vacatures voor managementfuncties een bachelordiploma vereist.

Op hetzelfde moment dat bachelorgraden belangrijker zijn geworden (waardoor hun vraag toeneemt), is er een tendens van dalende overheidsinvesteringen in het hoger onderwijs. Hogescholen en universiteiten hebben dit begrotingstekort gecompenseerd door studentenstudies op te heffen. Dus hoe kunnen studenten betalen voor een hoger collegegeld? De basis van het financiële steunpakket van een student is de federale Pell Grant. Dit zijn gratis, op overheidssubsidies gebaseerde subsidies die niet hoeven te worden terugbetaald.

Het Institute for College Access and Success, een denktank die gespecialiseerd is in de betaalbaarheid van de universiteit, heeft ontdekt dat de omvang van Pell Grants de afgelopen veertig jaar in echte koopkracht is afgenomen. Volgens het Instituut bedroeg het maximale Pell Grant-bedrag in de jaren tachtig meer dan de helft van de kosten van een openbare hogeschool of universiteit van vier jaar. Tegenwoordig dekt diezelfde toewijzing niet eens een derde van diezelfde kosten . Wat een student niet kan bedekken via Pell Grants, werk of hulp van pappa en mamma's komt uiteindelijk van studieleningen.

Uitstel van woningbezit

De schuldencrisis verandert de vorm van de Amerikaanse droom. Terugbetaling van de lening vertraagt ​​wanneer afgestudeerden kunnen beginnen met het kopen van grote objecten, zoals auto's, appartementen en huizen, die de economische groei stimuleren. Het is ook moeilijk om op verantwoorde wijze te trouwen, een gezin te stichten of te sparen voor het pensioen wanneer een substantieel deel van uw inkomen is bestemd om studieleningen af ​​te betalen.

Het Census Bureau vertelt ons dat van de Amerikanen onder de 35 jaar het huisbezit van het eerste kwartaal 2005 tot 2015 is gedaald van 43% naar 34%.Dit is logisch, omdat de 30-plussers de leeftijdsgroep zijn die het meest negatief wordt beïnvloed door de toename van de schuldenlast. Sinds de financiële crisis gingen ze terug naar school en zagen hun uitstaande schulden bijna drie keer zo hoog.

Als er een toename van de wanbetalingen optreedt ten gevolge van deze escalatie van schulden, kan het effect op kredietratings - in een reeds strenge kredietomgeving - catastrofaal zijn voor de woningsector. Dit zou niet alleen verwoestend kunnen uitpakken voor de start van huizen, maar als de ouder wordende Baby Boomer-generatie eruitziet om te verkopen, wie gaan ze dan ook verkopen?

En dan is er het effect dat de schuldencrisis voor studentenlening heeft op het creëren van banen.

Verstikkend ondernemerschap

Leningen voor studentenleningen vormen een obstakel voor ondernemerschap, een motor voor nieuwe bedrijven en het creëren van banen. Een gezamenlijk onderzoeksproject van de Federal Reserve Bank of Philadelphia en Penn State concludeerde dat een toename van de schuld van studentenleningen gecorreleerd is met een daling van de oprichting van kleine bedrijven.

Mark Zandi, hoofdeconoom bij Moody's Analytics, sprak vorig jaar op een evenement waar hij statistieken van het arbeidsbureau gebruikte die aantoonden dat werkverschaffing een gevolg was van nieuwe bedrijven in de afgelopen drie decennia. In de jaren negentig genereerden nieuwe bedrijven in de buurt van 7 tot 7. 5 miljoen banen per jaar. In het jaar dat eindigde in juni 2014 was dat aantal teruggebracht tot 5. 2 miljoen banen per jaar.

The Bottom Line

De vloedgolf van steun onder jongere kiezers voor democratische presidentiële hoopvolle senator Bernie Sanders is geen toevalstreffer. Wanneer je het idee van gratis collegegeld gooit aan jonge kiezers, spreek je rechtstreeks over hun vermogen om een ​​toekomst veilig te stellen. Om een ​​beroep te doen op millennial-stemmers en de gezondheid van de Amerikaanse economie te waarborgen, moeten de presidentskandidaten van 2016 zich bezighouden met de schuldencrisis voor studentenlening.