Hoe weet u wanneer een bedrijf het risico loopt dat het bedrijf instort? Om tekenen van een dreigend faillissement te detecteren, berekenen en analyseren beleggers allerlei financiële ratio's: werkkapitaal, winstgevendheid, schuldniveaus en liquiditeit. Het probleem is dat elke ratio uniek is en een ander verhaal vertelt over de financiële gezondheid van een bedrijf. Soms kunnen ze zelfs in tegenspraak lijken te zijn met elkaar. Door te vertrouwen op een hoop individuele verhoudingen, kan de belegger het verwarrend en moeilijk vinden om te weten wanneer een aandeel naar de muur gaat. (Voor achtergrondinformatie, bekijk Een overzicht van bedrijfsfaillissementen .)

Zelfstudie : financiële ratio's

In een poging dit raadsel op te lossen introduceerde NYU professor Edward Altman de Z-score-formule eind jaren zestig. In plaats van te zoeken naar een enkele beste ratio, bouwde Altman een model dat vijf belangrijke prestatieverhoudingen in één enkele score verdeelt. Het blijkt dat de Z-score investeerders een redelijk goede momentopname geeft van de financiële gezondheid van bedrijven. Hier kijken we naar de berekening van de Z-score en hoe beleggers deze kunnen gebruiken om beslissingen over kopen en verkopen te nemen.

De Z-score formule
Hier is de formule (voor productiebedrijven), die is opgebouwd uit de vijf gewogen financiële ratio's:

Z-score = 1. 2A + 1 . 4B + 3. 3C + 0. 6D + 1. 0E

Waar:

A = Werkkapitaal / Totaal vermogen
B = Ingehouden winst / Totaal activa
C = Earnings Before Interest & Tax / Totaal activa
D = marktwaarde van het eigen vermogen / totale verplichtingen
E = omzet / totale activa

Strikt genomen, hoe lager de score, hoe groter de kans dat een bedrijf op weg is naar een faillissement. Een Z-score van minder dan 1, 8, geeft met name aan dat het bedrijf op weg is naar een faillissement. Bedrijven met scores boven de 3 zullen waarschijnlijk niet failliet gaan. Scores tussen 1. 8 en 3 liggen in een grijs gebied.

De Z onderbreken
Nu we de formule kennen, is het handig om te onderzoeken waarom deze specifieke verhoudingen zijn opgenomen. Laten we eens kijken naar het belang van elk:

• Werkkapitaal / Totaal activa (WC / TA) Deze ratio is een goede test voor bedrijfsproblemen. Een bedrijf met negatief werkkapitaal zal waarschijnlijk problemen ondervinden bij het nakomen van zijn kortetermijnverplichtingen, omdat er eenvoudigweg niet voldoende vlottende activa zijn om die verplichtingen te dekken. Een bedrijf met aanzienlijk positief werkkapitaal heeft daarentegen zelden moeite om zijn rekeningen te betalen. (Zie voor achtergrondlezing Werkkapitaal werkt .)
• Ingehouden winsten / Totaal activa (RE / TA) Deze ratio meet het bedrag van de herbelegde inkomsten of verliezen, wat de omvang van de hefboomwerking van het bedrijf. Bedrijven met een lage RE / TA financieren kapitaaluitgaven via leningen in plaats van via ingehouden winsten. Bedrijven met hoge RE / TA suggereren een geschiedenis van winstgevendheid en het vermogen om een ​​slecht jaar van verliezen te trotseren.
• Winst vóór rente en belastingen / Totaal activa (EBIT / TA)
  Dit is een versie van ROA (return on assets), een effectieve manier om het vermogen van een bedrijf om zijn activa te verzilveren te testen vóór factoren zoals rente en belastingen worden afgetrokken.
• Marktwaarde van het eigen vermogen / totale verplichtingen (ME / TL) Dit is een ratio die laat zien - als een bedrijf insolvent zou worden - hoeveel de marktwaarde van het bedrijf zou dalen voordat verplichtingen de activa van de financiële overzichten overschrijden. Deze ratio voegt een marktwaardedimensie toe aan het model dat niet gebaseerd is op pure fundamentals. Met andere woorden, een duurzame marktkapitalisatie kan worden geïnterpreteerd als het vertrouwen van de markt in de solide financiële positie van de onderneming.
• Sales / Total Assets (S / TA)
  Dit vertelt beleggers hoe goed management omgaat met concurrentie en hoe efficiënt het bedrijf activa gebruikt om omzet te genereren. Het niet groeien van het marktaandeel vertaalt zich in een lage of dalende S / TA.

WorldCom-test
Laten we, om de kracht van de Z-score te demonstreren, eens kijken hoe het in de buurt komt van een lastige testcase. Overweeg de beruchte ineenstorting van telecommunicatie gigant WorldCom in 2002. Het faillissement van WorldCom creëerde $ 100 miljard verlies voor zijn investeerders nadat het management ten onrechte miljarden dollars als kapitaaluitgaven had opgenomen in plaats van bedrijfskosten.

Hier berekenen we de Z-scores voor WorldCom met behulp van jaarlijkse financiële rapporten van 10 K voor de jaren eindigend op 31 december 1999, 2000 en 2001. De Z-score van WorldCom leed inderdaad een scherpe daling. Merk ook op dat de Z-score in 2000 en 2001 van het grijze gebied naar de gevarenzone is verplaatst, voordat het faillissement in 2002 werd uitgesproken.

Input	Financial Ratio	1999	2000	2001 > X1
Werkkapitaal / Totaal vermogen	-0. 09	-0. 08	0	X2
Ingehouden winst / Totaal activa	-0. 02	0. 03	0. 04	X3
EBIT / Totaal activa	. 09	. 08	. 02	X4
Marktwaarde / totale verplichtingen	3. 7	1. 2	. 50	X5
Omzet / totale activa	0. 51	0. 42	0. 3	Z-score
2. 5	1. 4	. 85	Maar het management van WorldCom kookte de boeken, waardoor de inkomsten en activa van het bedrijf in de financiële overzichten werden opgeblazen. Welke impact hebben deze shenanigans op de Z-score? Overgewaardeerde winsten verhogen waarschijnlijk de EBIT / totale activa ratio in het Z-score model, maar overdreven activa zouden in feite drie van de andere ratio's met totale activa in de noemer doen krimpen. Dus de algehele impact van de valse boekhouding op de Z-score van het bedrijf is waarschijnlijk neerwaarts. (Zie

Cooking The Books 101 voor meer informatie over het ongeldig verklaren van bedrijfsaccounts.) Waar de Z-score kort valt

Helaas is de Z-score niet perfect en moet deze worden berekend en geïnterpreteerd met zorg. Om te beginnen is de Z-score niet immuun voor valse boekhoudpraktijken. Zoals WorldCom aantoont, kunnen bedrijven in moeilijkheden in de verleiding komen om financiële gegevens verkeerd voor te stellen. De Z-score is alleen zo nauwkeurig als de gegevens die erin gaan.
De Z-score is ook niet erg bruikbaar voor nieuwe bedrijven met weinig of geen inkomsten.Deze bedrijven zullen, ongeacht hun financiële gezondheid, laag scoren. Bovendien gaat de Z-score niet rechtstreeks in op de kwestie van de kasstromen, maar verwijst deze alleen naar het gebruik van de netto werkkapitaal / vermogensverhouding. Het kost immers contant geld om de rekeningen te betalen.

Tot slot kunnen Z-scores van kwartaal tot kwartaal worden geactiveerd wanneer een bedrijf eenmalige afschrijvingen registreert. Deze kunnen de eindscore wijzigen, wat suggereert dat een bedrijf dat echt niet in gevaar is, op het punt staat failliet te gaan.

Conclusie

Om hun beleggingen in het oog te houden, zouden beleggers moeten overwegen om de Z-score van hun bedrijven regelmatig te controleren. Een verslechterende Z-score kan problemen in de toekomst signaleren en een eenvoudiger conclusie opleveren dan de massa van verhoudingen. Gezien de tekortkomingen is de Z-score waarschijnlijk beter te gebruiken als graadmeter voor relatieve financiële gezondheid dan als voorspeller. Het is aantoonbaar het beste om het model te gebruiken als een snelle controle van de financiële gezondheid, maar als de score een probleem aangeeft, is het een goed idee om een ​​meer gedetailleerde analyse uit te voeren.