Risicobeheer in de gezondheidszorg is potentieel belangrijker dan in welke andere branche dan ook. In de meeste bedrijfstakken ontwikkelt en implementeert een organisatie risicobeheerstrategieën om financiële verliezen te voorkomen en te beperken. Hetzelfde kan gezegd worden voor de gezondheidszorg, maar dit gaat hand in hand met de veiligheid van de patiënt. Risicobeheer in deze sector kan het verschil betekenen tussen leven en dood, waardoor de inzet aanzienlijk hoger ligt.

Misstandencrisis en impact

De Malpractice-crisis was geen positieve gebeurtenis voor de gezondheidszorg. Dat leek tenminste niet op dat moment. Ziekenhuizen werden getroffen met hogere nederzettingen en meer eiseres vonnissen. Dit leidde tot hogere verzekeringstarieven en verminderde beschikbaarheid van sommige specialiteiten. Dit zijn allemaal minpunten, maar uit deze moeilijke tijd kwam de opkomst van proactief risicobeheer. (Zie voor meer informatie: Waarom is de gezondheidszorg zo duur in de VS? )

Vóór de Malpractice-crisis was risicobeheersing reactief. Problemen zouden niet worden opgelost voordat ze werkelijkheden werden. Tegenwoordig is het een heel andere omgeving en dankzij proactief risicobeheer redden zorgorganisaties niet alleen kapitaal, maar ook levens.

De sleutel tot succes was een gecentraliseerd rapportagesysteem. In voorgaande jaren zouden de gegevens niet over alle afdelingen worden gedeeld. Tegenwoordig worden alle gegevens gedeeld en beschikbaar, wat de risico's voor de patiënt vermindert, de kosten verlaagt en de efficiëntie van het proces verbetert. Het biedt ook de mogelijkheid om verbeteringsmogelijkheden te identificeren in klinische, operationele en zakelijke gebieden. Bovendien kunnen zorgorganisaties door een meer collaboratieve benadering van risicobeheer nu een beleidssysteem te gebruiken waarmee zij zaken kunnen doen om te voldoen aan nalevingsnormen. (Zie voor meer informatie: Bedrijfsrisico's identificeren en beheren .)

Risicomanagers

Net als in elk type organisatie is proces essentieel voor duurzaam succes. Hoewel een proactief risicomanagementsysteem aanwezig is, is het positief om risico's te voorkomen en te beperken, het zal alleen effectief zijn als alle medewerkers goed zijn opgeleid en weten hoe deze strategieën voor preventie moeten worden geïmplementeerd, reageren op het onvermijdelijke en wie moet rapporteren om risico's te beheersen. Die persoon zou de risicobeheerder moeten zijn.

Een risicomanager is vaak iemand die ervaring heeft met het omgaan met risicogerelateerde problemen in meerdere omgevingen. Deze persoon zou in staat moeten zijn om risico's te identificeren en te evalueren, die dan het potentieel voor letsel aan patiënten, personeelsleden en bezoekers zouden moeten verminderen. Een risicomanager moet ook de huidige strategieën voor risicobeheer analyseren. Als bepaalde strategieën worden gebruikt voor specifieke medische aandoeningen en het is gebleken dat deze strategieën vaak leiden tot gevaarlijke bijwerkingen, dan moeten die strategieën worden gewijzigd.Dat gezegd hebbende, zouden alle goed opgeleide werknemers alles moeten herkennen dat een verhoogd risico zou opleveren. (Zie voor meer informatie: De evolutie van Enterprise Risk Management .)

Een geregistreerde verpleegkundige moet bijvoorbeeld opletten of een bedhek moet worden aangepast. Maar gedetecteerde risico's en aanpassingen doorvoeren om die risico's te verkleinen gaat veel verder. Ze omvatten niet het invullen van verlopen recepten (voorkomt misbruik), opvolgen van ontbrekende testresultaten (om raadplegingen te verhogen), het volgen van gemiste afspraken (om risico's te beheersen), verhoogde communicatie met patiënten (verminderen ongepast gebruik van medicatie), en voorkomen van vallen en onbeweeglijkheid.

Risicobeheernadder

Dit staat ook wel bekend als prioritering. Ten eerste moet een zorgorganisatie vaststellen wat er kan gebeuren, hoe waarschijnlijk het is dat er iets gebeurt en wat de ernst is. Van daaruit moet worden bepaald hoe die zorgorganisatie die risico's kan mitigeren, de impact ervan kan beperken en wat de potentiële blootstelling van die risico's zou zijn als ze niet zouden worden ingeperkt. Zoals je misschien al gemerkt hebt, is de eerste prioriteit als het gaat om risicomanagement in de gezondheidszorg altijd veiligheid, niet financiën, maar ook financiën. (Zie voor meer: ​​ Bepaling van het risico en de risicopiramide .)

Financieel risicobeheer

Het doel is hier om verliezen en kosten te vermijden die een impact zouden kunnen hebben op het nettoresultaat, dat hetzelfde is in een organisatie met een financiële prioriteit. De eerste stap voor zorgorganisaties is om trends in de industrie te onderzoeken, zodat het zijn huidige strategieën voor risicobeheer kan analyseren om te zien of het achterloopt op de trend. Als het achter de curve ligt en aanpassingen nodig zijn, kan het een aanzienlijke hoeveelheid kapitaal besparen. En hoewel de focus hier ligt op het financiële aspect, kan bespaard kapitaal leiden tot verbeterde zorg en patiëntveiligheid.

Gemeenschappelijke financieel-gerelateerde risicobeheerdoelstellingen voor organisaties in de gezondheidszorg zijn onder meer afnemende wanpraktijken, vermindering van het aantal valpartijen, gebruik van huidprotocollen om huidzweren te voorkomen en verbetering van de communicatie met verzekeringsmaatschappijen om punten te verdienen en de totale kosten te verlagen. (Zie voor meer informatie: Hoe grote gegevens de gezondheidszorg hebben veranderd .)

Stapsgewijs proces

Al deze informatie kan in één keer verwarrend zijn. Laten we daarom een ​​vereenvoudigde aanpak kiezen. Als een zorgorganisatie vandaag een proactieve risicobeheerstrategie zou implementeren, zou deze een eenvoudig proces in zeven stappen kunnen gebruiken:

1. Personeelseducatie (bestrijkt alle aspecten van risicobeheerstrategieën, inclusief hoe risico's te voorkomen en te reageren).

2. Nauwkeurige en volledige documentatie (kan worden bestudeerd en als referentie worden gebruikt).

3. Departementale coördinatie (houdt iedereen op dezelfde pagina, wat het risicobeheerproces versnelt en bescherming biedt tegen klachten tegen wanpraktijken).

4. Preventie (medewerkers nemen maatregelen om te voorkomen wat vermijdbaar is).

5. Correctie (werknemers reageren op risico's die onvermijdelijk zijn en met grote snelheid en nauwkeurigheid).

6. Klachten (hoe om te gaan met klachten om de risico's voor de organisatie te verminderen).

7. Incidentmeldingen (hoe een incident melden om de risico's voor de organisatie te beperken).

Risicobeheer in de gezondheidszorg gaat veel dieper dan de zeven bovenstaande stappen, maar dit is een goed begin. Als uw zorgorganisatie geen intern risicomanagementteam heeft, dan zou het sterk moeten overwegen om er een te maken. Als dit echter te veel tijd (of kapitaal) zou kosten, zoek dan naar een extern risicobeheerkantoor. (Zie voor meer informatie: Wat zijn enkele voorbeelden van technieken voor risicomanagement? )

Ondanks wie het risicobeheerplan op zich neemt, zijn er bepaalde punten die altijd moeten worden behandeld in de gezondheidszorg, die patiëntveiligheid, verplichte federale regelgeving, potentiële medische fouten, bestaand en toekomstig beleid en impact op wetgeving.

De bottom line

Risicobeheer is belangrijk voor alle soorten organisaties, maar het is vooral belangrijk in de gezondheidszorg omdat mensenlevens op het spel staan. Een goed zorgrisicobeheerplan kan de gezondheidsrisico's van patiënten, evenals financiële en aansprakelijkheidsrisico's verminderen. Zoals altijd, en ongeacht de sector, zal een goed risicobeheerplan worden ontwikkeld, geïmplementeerd en gecontroleerd. (Zie voor meer informatie: Een persoonlijk risicobeheerplan maken .)