De International Monetary Market (IMM) werd geïntroduceerd in december 1971 en formeel geïmplementeerd in mei 1972, hoewel de wortels kunnen worden herleid tot het einde van Bretton Woods door de Smithsonian Agreement van 1971 en de opschorting door Nixon van VS convertibiliteit van de dollar naar goud.
De IMM Exchange werd gevormd als een afzonderlijke divisie van de Chicago Mercantile Exchange en was vanaf 2009 de op één na grootste termijnbeurs ter wereld. Het primaire doel van de IMM is om valutafutures te verhandelen, een relatief nieuw product dat eerder door academici werd bestudeerd als een manier om een ​​vrij verhandelde valutamarkt te openen om de handel tussen naties te vergemakkelijken.

AD:

De eerste experimentele contracten met futures omvatten transacties tegen de Amerikaanse dollar, zoals het Britse pond, de Zwitserse frank, de Duitse mark, de Canadese dollar, de Japanse yen en in september 1974 de Franse frank. Deze lijst zou later worden uitgebreid met de Australische dollar, de euro, valuta's van opkomende markten zoals de Russische roebel, Braziliaanse real, Turkse lire, Hongaarse forint, Poolse zloty, Mexicaanse peso en Zuid-Afrikaanse rand. In 1992 werd het Duitse deutschmark / Japanse yen-paar geïntroduceerd als de eerste valuta met futures-cross-rate. Maar deze vroege successen kwamen niet zonder een prijs. (Leer hoe u valuta kunt verhandelen, lees Aan de slag in valutatermijnfutures .)

AD:

De nadelen van valuta-futures
De uitdagende aspecten waren hoe de waarden van IMM-valutacontracten op de interbancaire markt - het dominante middel voor valutahandel in de jaren 70 - met elkaar worden verbonden en hoe de IMM als de vrij zwevende uitwisseling die academici voor ogen hebben. Clearing member firms werden opgericht om op te treden als arbitrageurs tussen banken en de IMM om ordelijke markten tussen bied- en laat-spreads te faciliteren. De Continental Bank of Chicago werd later ingehuurd als leveringsagent voor contracten. Deze successen zorgden voor een onvoorzien niveau van concurrentie voor nieuwe futures-producten.

AD:

De Chicago Board Options Exchange concurreerde en kreeg het recht om Amerikaanse 30-jarige obligatiefutures te verhandelen, terwijl de IMM het recht op handel in eurodollarcontracten verving, een 90 dagen rentecontract dat in contanten werd verrekend in plaats van fysiek levering. Eurodollars werden bekend als de "Eurovalutamarkt", die voornamelijk wordt gebruikt door de Organisatie voor Aardolie-exporterende Landen (OPEC), waarvoor altijd betaling voor olie in Amerikaanse dollars was vereist. Dit contante schikkingsaspect zou later de weg vrijmaken voor indexfutures zoals wereldmarktindexen en de IMM-index. Door middel van afwikkeling in contanten zou de IMM later ook bekend kunnen worden als een "geldmarkt" vanwege de handel in kortlopende, rentegevoelige instrumenten.

Een systeem voor transacties
Met nieuwe concurrentie was een transactiesysteem hard nodig.De CME en Reuters Holdings hebben de Post Market Trade (PMT) opgezet om een ​​wereldwijd geautomatiseerd transactiesysteem mogelijk te maken als één clearinginstantie en de financiële centra van de wereld zoals Tokio en Londen met elkaar te verbinden. Tegenwoordig staat PMT bekend als Globex, wat niet alleen clearing, maar ook elektronische handel vergemakkelijkt voor handelaren over de hele wereld. In 1975 werden U. S. T-bills geboren en begonnen ze te handelen op de IMM in januari 1976. T-Bill Futures begon in april 1986 te handelen met goedkeuring van de Commodities Futures Trading Commission.

De opkomst van de Forex-markt
Het echte succes zou zich in het midden van de jaren tachtig voordoen toen opties begonnen te handelen op valutatermijncontracten. Tegen 2003 had de handel in vreemde valuta een notionele waarde van $ 347. 5 miljard. (Houd rekening met forexrisico's, bekijk Valutarisico .)

De jaren 1990 waren een periode van explosieve groei voor de IMM als gevolg van drie wereldgebeurtenissen:

1. Basel I in juli 1988 < De 12 nationale gouverneurs van de Europese Centrale Bank kwamen overeen om richtlijnen voor banken te standaardiseren. Het bankkapitaal moest gelijk zijn aan 4% van de activa. (Zie voor achtergrondinformatie
   Streeft het Bazelse Akkoord banken uit? ) 1992 Europese Akte
   

2. Hierdoor kon niet alleen het kapitaal vrij over de landsgrenzen stromen, maar konden ook alle banken worden opgenomen in alle EU-land.
   Basel II
   

3. Dit is bedoeld om het risico te beheersen door verliezen te voorkomen, waarvan de realisatie nog steeds een werk in uitvoering is. (Lees voor meer informatie
   Basel II-akkoord om te beschermen tegen financiële schokken .) De rol van een bank is om geld van deposanten naar leners te kanaliseren. Met deze nieuwsberichten kunnen deposanten regeringen, overheidsinstanties en multinationals zijn. De rol van banken in deze nieuwe internationale arena explodeerde om tegemoet te komen aan de eisen van financieringsbehoeften, nieuwe leningsstructuren en nieuwe rentestructuren zoals tarieven voor overnight-leningen; IMM werd steeds meer gebruikt voor alle financiële behoeften.

Bovendien is een hele reeks nieuwe handelsinstrumenten geïntroduceerd, zoals geldmarkt-swaps om financieringskosten in te sluiten of te verlagen, en swaps voor arbitrage tegen futures of hedgerisico. Valutaswaps zouden pas in de jaren 2000 geïntroduceerd worden. (Ontdek hoe tools uw winsten en verliezen vergroten, lees F

orex Leverage: A Double-Edged Sword .) Financiële crises en liquiditeit

In financiële crisissituaties moeten centrale bankiers liquiditeit verschaffen aan markten stabiliseren omdat risico tegen premies kan worden verhandeld naar streefcijfers van een bank, geldsnelheden genoemd, die centrale bankiers niet kunnen controleren. Centrale bankiers verstrekken vervolgens liquiditeit aan banken die handelen en tarieven controleren. Dit worden reporentarieven genoemd en ze worden verhandeld via de IMM. Op repomarkten kunnen deelnemers snel herfinancieren op de interbancaire markt, onafhankelijk van kredietlimieten om het systeem te stabiliseren. Een kredietnemer belooft geëffectiseerde activa zoals aandelen in ruil voor contanten om zijn activiteiten voort te zetten.
Aziatische geldmarkten en de IMM

Aziatische geldmarkten verbonden met de IMM omdat Aziatische regeringen, banken en bedrijven nodig hadden om handel en handel sneller te faciliteren dan U te lenen.S. dollar deposito's van Europese banken. Aziatische banken, zoals Europese banken, werden opgezadeld met in dollars luidende deposito's, omdat alle transacties in dollar luidden als gevolg van de dominante positie van de Amerikaanse dollar. Er waren dus extra transacties nodig om de handel in andere valuta's, met name euro's, te vergemakkelijken. Azië en de E. U. zouden niet alleen een explosie van handel, maar ook twee van de meest verhandelde wereldmunten op de IMM delen. Om deze reden is de Japanse yen genoteerd in USD, terwijl eurodollar-futures zijn genoteerd op basis van de IMM Index, een functie van de LIBOR van drie maanden.
De IMM-indexbasis van 100 wordt afgetrokken van de LIBOR van drie maanden om ervoor te zorgen dat de biedprijzen lager zijn dan de vraagprijs. Dit zijn normale procedures die worden gebruikt in andere breed verhandelde instrumenten op de IMM om marktstabilisatie te verzekeren.

Laatste opmerkingen

Vanaf juni 2000 stapte de IMM over van een non-profitorganisatie naar een winstparticipatie-, lidmaatschaps- en aandeelhouder-entiteit. Het opent om te worden verhandeld om 8: 20 Eastern Time om de economische U. S.-berichten te weerspiegelen die zijn gemeld om 08.30 uur. Banken, centrale bankiers, multinationale ondernemingen, handelaren, speculanten en andere instellingen gebruiken allemaal hun verschillende producten om risico's te lenen, uitlenen, verhandelen, winst maken, financieren, speculeren en afdekken.