In de laatste paar honderd jaar is de gemiddelde levensstandaard van de wereld ongelooflijk gestegen. Deze toename van de levensstandaard is het resultaat van een ongekend niveau van economische groei. Maar een negatief effect heeft die verslechtering van de groei en het milieu begeleid. Zinnen als "piekolie" en "klimaatverandering" hebben velen ertoe gebracht te concluderen dat we de grenzen van de economische groei hebben bereikt en dat als de groei niet wordt beteugeld, het uiteindelijk de aarde en alle soorten die het bewonen zal vernietigen.

AD:

Er is echter een conceptuele fout gemaakt wanneer economische groei wordt gelijkgesteld met aantasting van het milieu, of op zijn minst met de toenemende consumptie van de hulpbronnen van de aarde. Ondanks hun nauwe band in het verleden, is het theoretisch mogelijk om onbeperkte economische groei te hebben op een eindige planeet. Wat echter wel nodig is, is om van de theorie werkelijkheid te maken door economische groei los te koppelen van of te scheiden van niet-duurzame hulpbronnenconsumptie en schadelijke vervuiling.

AD:

Planeet aarde - de bron en grens van groei

Alle leven heeft de hulpbronnen van de aarde nodig om te overleven. Het is onmogelijk om een ​​wereld te bedenken waarin er absoluut geen consumptie van deze hulpbronnen is. Mensen moeten water drinken en eten eten. Buiten dat hebben mensen ontdekt dat het gebruik van andere bronnen zoals hout hen in staat heeft gesteld om vuren te maken om warm te blijven en structuren om ze te beschermen tegen wind, regen en sneeuw. Het gebruik van dergelijke bronnen heeft mensen in staat gesteld om niet alleen te leven, maar ook om de kwaliteit van hun leven te verbeteren. (Voor meer informatie, zie: Water: The Ultimate Commodity ).

AD:

De verbetering van de kwaliteit van het leven is wat de wens voor voortdurende economische groei motiveert. Maar voor het grootste deel van de menselijke geschiedenis zijn de economische groei en de verbetering van de levensstandaard van mensen relatief langzaam toegenomen. De situatie veranderde dramatisch ongeveer 200 jaar geleden. J. Bradford DeLong, een professor in de economie aan de Universiteit van Californië, Berkeley, schat dat het gemiddelde mondiale bruto binnenlands product per hoofd van het jaar 1 tot 1800 onder de $ 200 bleef (in 1990 in internationale dollars) en na 1800 snel begon te stijgen, Hoewel het grootste deel van deze economische groei en de verbetering van de levensstandaard in bepaalde landen is geconcentreerd, hebben de ontwikkelingslanden ook een toename van de economische groei per hoofd van de bevolking, een hogere levensverwachting en een afname van de sterfte gezien. tarieven van ziekte en ondervoeding. Maar die economische groei ging ook gepaard met massale consumptie van de natuurlijke hulpbronnen van de aarde en aantasting van het milieu.

"De winning van bouwmaterialen groeide met een factor 34, ertsen en mineralen met een factor 27, fossiele brandstoffen met een factor 12 en biomassa met een factor 3.6, "volgens een rapport van het Milieuprogramma van de Verenigde Naties. Verder, hoewel klimaatverandering niet iets nieuws is, wijst onderzoek uit dat de toename van de temperatuur op aarde sinds de laatste helft van de 20 e

eeuw hoogstwaarschijnlijk het resultaat is van menselijke activiteit. De enorme toename van de consumptie van de hulpbronnen van de aarde en de milieu-impact van industriële activiteit hebben velen ertoe gebracht te concluderen dat economische groei onhoudbaar is. ^{Toch hebben deze critici de neiging om een ​​enge, hoewel begrijpelijke, interpretatie van de economische groei te hebben. Voor dergelijke critici wordt groei meestal gelijkgesteld aan fysieke / materiële groei, dat wil zeggen grotere gebouwen en meer infrastructuur die zich over een steeds groter geografisch gebied uitbreidt, evenals meer materiële goederenproductie. Hoewel veel van de economische groei in het verleden samenviel met fysieke groei, hangt het concept van economische groei er niet van af.} Dus wat is economische groei?

Economische groei is de stijging van het reële (na inflatie) bbp, waarbij het bbp de totale waarde is van de binnenlandse productie van alle goederen en diensten. Het sleutelwoord is hier waarde. Economische groei doet zich voor wanneer de waarde van het reële bbp toeneemt. Er zijn twee manieren waarop de waarde kan worden beïnvloed. Een daarvan is waar critici van de economische groei zich op richten: een toename van de hoeveelheid productie. De andere manier is echter om de kwaliteit van wat wordt geproduceerd te verhogen. (Zie voor meer informatie:

Wat is BBP en waarom is het zo belangrijk voor economen en investeerders?

) Dit leidt tot een ander onderscheid tussen "uitgebreide" economische groei en "intensieve" economische groei. Uitgebreide economische groei beschrijft toename van fysieke groei die meer inputs gebruikt. Intensieve economische groei, aan de andere kant, beschrijft groeivergroei als gevolg van efficiëntere of slimmere manieren om inputs te gebruiken voor het produceren van goederen van hogere kwaliteit. Bedenk ook dat het bbp niet alleen de productie van goederen, maar ook diensten meet. Door de toename van onderwijs, gezondheidszorg en andere diensten neemt de economische groei toe zonder dat grote hoeveelheden van de hulpbronnen van de aarde worden verbruikt of het milieu wordt geschaad.

Een bepaalde economische groei kan zelfs goed zijn voor het milieu en onze afhankelijkheid van natuurlijke hulpbronnen verminderen. Dat omvat het uitbreiden van het openbaar vervoer en het efficiënter maken ervan, het verbeteren van de energie-efficiëntie van woningen en bedrijven, het produceren van zuinigere voertuigen, het investeren in niet-vervuilende industriële processen en het opruimen van industriële afvallocaties.

Duurzame ontwikkeling

Omdat economische groei niet betekent dat onze consumptie van natuurlijke hulpbronnen of de aantasting van het milieu oneindig toeneemt, is het mogelijk om economische groei te scheiden van fysieke groei en de schadelijke effecten ervan. Het is deze mogelijkheid van ontkoppeling die de beweging voor duurzame ontwikkeling heeft gemotiveerd.

Er zijn aanwijzingen dat landen een bepaalde welvaartsdrempel overschrijden, ze worden schoner, minder verspillend en efficiënter, wat allemaal de hoop biedt dat duurzame ontwikkeling mogelijk is.Rijke landen hebben echter de neiging om een ​​groot deel van hun hulpbronnenintensieve en milieubedreigende economische activiteit naar arme landen te exporteren.

Zelfs met een grotere hulpbronnenefficiëntie vereisen de eindige grenzen van de natuurlijke hulpbronnen van de aarde een grotere scheiding van economische groei en fysieke groei.

De bottom line

De economische groei werd verdedigd vanwege zijn bijdragen aan het menselijk welzijn en de stijgende levensstandaard. Toch wordt het steeds duidelijker dat de mate waarin economische groei afhangt van een toenemend gebruik van de natuurlijke hulpbronnen van de aarde niet houdbaar is. Het is duidelijk dat we niet meer water kunnen blijven consumeren, meer brandstof kunnen verbranden en steeds meer kooldioxide kunnen uitspuwen tegen steeds hogere tarieven. Hoewel we theoretisch mogelijk zijn, bevinden we ons op een punt in de geschiedenis waar het scheiden van economische groei en fysieke groei realiteit moet worden of economische groei het welzijn van de mens begint te verminderen.