Beheer van renterisico

Beleggen voor je pensioen (April 2025)

Beleggen voor je pensioen (April 2025)
AD:
Beheer van renterisico

Inhoudsopgave:

Anonim

Renterisico bestaat in een rentedragend actief, zoals een lening of een obligatie, vanwege de mogelijkheid van een verandering in de waarde van het actief als gevolg van de variabiliteit van rentetarieven. Renterisicobeheer is erg belangrijk geworden en er zijn verschillende instrumenten ontwikkeld om het renterisico aan te pakken.

Dit zijn verschillende manieren waarop zowel bedrijven als consumenten renterisico's beheren met behulp van verschillende afgeleide instrumenten voor rentederivaten:

AD:

Renterisico moet niet worden genegeerd

Zoals bij elke risicobeheerbeoordeling is er altijd de mogelijkheid om niets te doen, en dat is wat veel mensen doen. In omstandigheden van onvoorspelbaarheid is soms niet afdekken rampzalig. Ja, er zijn kosten voor hedging, maar wat kost een grote stap in de verkeerde richting?

In 1994 hoef je alleen naar Orange County, Californië te kijken om bewijs te zien van de valkuilen van het negeren van de dreiging van renterisico. Kort samengevat heeft Orange County-penningmeester Robert Citron geld geleend aan lagere kortetermijnrente en geld geleend tegen hogere lange-termijnrente. De strategie was aanvankelijk geweldig omdat de kortetermijnrente daalde en de normale rentecurve werd gehandhaafd. Maar toen de curve begon te draaien en de omgekeerde curve-status benaderde, veranderde de situatie. Verliezen aan OrangeCounty en de bijna 200 openbare entiteiten waarvoor Citron geld beheerde, werden geschat op $ 1. 6 miljard en resulteerde in het faillissement van de gemeente. Dat is een flinke prijs om te betalen voor het negeren van het renterisico.

AD:

Gelukkig hebben diegenen die hun beleggingen willen indekken tegen renterisico, veel producten om uit te kiezen.

Investeringsproducten

Forwards: Een termijncontract is het meest elementaire rentebeheerproduct. Het idee is eenvoudig en veel andere producten die in dit artikel worden besproken, zijn gebaseerd op dit idee van een overeenkomst van vandaag voor een uitwisseling van iets op een specifieke datum in de toekomst.

AD:

Forward Rate Agreements (FRAs): Een FRA is gebaseerd op het idee van een termijncontract, waarbij de bepalende factor van winst of verlies een rentepercentage is. Volgens deze overeenkomst betaalt de ene partij een vaste rente en ontvangt ze een variabele rente die gelijk is aan een referentierentevoet. De werkelijke betalingen worden berekend op basis van een fictieve hoofdsom en betaald met tussenpozen bepaald door de partijen. Alleen een netto betaling wordt gedaan - de verliezer betaalt de winnaar, om zo te zeggen. FRA's worden altijd contant verrekend.

FRA-gebruikers zijn doorgaans kredietnemers of kredietverstrekkers met een enkele toekomstige datum waarop zij aan renterisico worden blootgesteld. Een reeks FRA's is vergelijkbaar met een swap (hieronder besproken); in een swap zijn alle betalingen echter hetzelfde. Elke FRA in een reeks is anders geprijsd, tenzij de termstructuur plat is.

Futures: Een futurescontract lijkt op een forward, maar biedt de tegenpartijen minder risico dan een termijncontract, namelijk een vermindering van het wanbetalingsrisico en het liquiditeitsrisico vanwege de opname van een intermediair.

Swaps: Net zoals het klinkt, is een ruil een uitwisseling. Meer in het bijzonder lijkt een renteswap veel op een combinatie van FRA's en gaat het om een ​​overeenkomst tussen tegenpartijen om reeksen toekomstige kasstromen uit te wisselen. Het meest voorkomende type renteswap is een gewone vanilla-swap, waarbij een partij een vaste rente betaalt en een variabele rente ontvangt, en de andere partij een variabele rente betaalt en een vaste rente ontvangt.

Opties: Rentebeheeropties zijn optiecontracten waarvoor onderliggende zekerheid een schuldverplichting is. Deze instrumenten zijn nuttig bij het beschermen van de partijen die betrokken zijn bij een lening met variabele rentevoet, zoals hypotheken met regelbare rente (ARM's). Een groepering van renteoproepen wordt een rentecap genoemd; een combinatie van rentevoeten wordt een rentevloer genoemd. Over het algemeen is een dop als een oproep en een vloer als een put.

Swaptions: Een swaption- of swapoptie is gewoon een optie om een ​​swap aan te gaan.

Geïntegreerde opties: Veel beleggers ondervinden derivaten met rentebeheer via ingebedde opties. Als je ooit een obligatie hebt gekocht met een belbepaling, ben je ook in de club. De uitgever van uw opvraagbare obligatie verzekert dat als de rente daalt, zij uw obligatie kunnen inwisselen en nieuwe obligaties kunnen uitgeven met een lagere coupon.

Caps: Een cap, ook wel een plafond genoemd, is een call-optie op een rentepercentage. Een voorbeeld van de toepassing ervan is een lener die lang aan het werk gaat, of een premie betaalt om een ​​cap te kopen en contante betalingen van de cap-verkoper (de short) te ontvangen wanneer de referentierentevoet hoger is dan de strikerate van de cap. De betalingen zijn bedoeld om rentestijgingen op een lening met variabele rente te compenseren.

Als de actuele rente hoger is dan de strikerate, betaalt de verkoper het verschil tussen de strike en de rente vermenigvuldigd met de theoretische hoofdsom. Met deze optie worden de rentelasten van de houder "gedekt" of wordt een bovengrens gesteld.

De rentecap is eigenlijk een reeks van componentenopties of "caplets" voor elke periode waarin de cap-overeenkomst bestaat. Een caplet is ontworpen om een ​​dekking te bieden tegen een stijging van de referentierentevoet, zoals de London Interbank Offered Rate (LIBOR), voor een bepaalde periode.

Vloeren: Net zoals een putoptie wordt beschouwd als het spiegelbeeld van een call-optie, is de vloer het spiegelbeeld van de dop. De rentevloer, zoals de limiet, is eigenlijk een reeks van componentopties, behalve dat ze putopties zijn en dat de reekscomponenten 'floorlets' worden genoemd. Degene die de vloer lang is, wordt betaald op de eindvervaldag van de verdiepingen als de referentierente onder de uitoefenprijs van de verdieping ligt. Een kredietverstrekker gebruikt dit om te beschermen tegen dalende rente op een uitstaande lening met variabele rente.

Halsbanden: Een beschermende kraag kan ook helpen het renterisico te beheersen. Collaring wordt bereikt door tegelijkertijd een pet te kopen en een verdieping te verkopen (of vice versa), net zoals een kraag een investeerder beschermt die lang op aandelen is.Er kan ook een zero-cost-halsband worden ingesteld om de kosten van hedging te verlagen, maar dit vermindert de potentiële winst die zou worden genoten door een rentebeweging in uw voordeel, aangezien u een plafond hebt gesteld voor uw potentiële winst.

Conclusie

Elk van deze producten biedt een manier om het renterisico af te dekken, waarbij verschillende producten meer geschikt zijn voor verschillende scenario's. Er is echter geen gratis lunch. Met elk van deze alternatieven, geeft men iets op - ofwel geld, zoals betaalde premies voor opties, of opportuniteitskosten, wat de winst is die men zou hebben gemaakt zonder hedging.