Beleggingsfondsen, zoals beleggingen op de aandelenmarkt, zijn niet verzekerd door de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) omdat ze niet kwalificeren als financiële deposito's.

Wat is de FDIC?

De FDIC is een onafhankelijk, door de overheid opgericht bureau dat is opgericht in 1933 als reactie op het wijdverspreide falen van de Amerikaanse banken in de jaren 1920 en 1930, die hebben bijgedragen aan de Grote Depressie. De slopende impact van de financiële crisis heeft de overheid ertoe aangezet strategieën te ontwikkelen om toekomstige economische ineenstorting te voorkomen.

AD:

Een manier om het soort domino-effect van de Grote Depressie te voorkomen, is om economische onrust in een bedrijfstak te isoleren en te voorkomen dat deze overloopt in de rest van de economische structuur. Door potentiële bedreigingen voor banken en spaarinstellingen te volgen, probeert de FDIC de impact van economische neergang op geld van deposanten en de rest van de economie tot een minimum te beperken.

De primaire manier waarop de FDIC de spaarders beschermt tegen het verlies van zuurverdiende dollars in het geval van een financiële instorting, is door deposito's te verzekeren. Vanaf 2015 verzekert de FDIC deposito's tot $ 250.000 per deposant, per instelling op basis van het rekeningtype. Als een verzekerde bank insolvent wordt en faalt, zijn de depositofondsen tot dit maximum verzekerd door de FDIC. Hoewel banken falen, beschermt de FDIC individuele Amerikanen van onnodig hetzelfde lot.

AD:

Hoewel het FDIC is gemaakt door het Amerikaanse Congres, ontvangt het geen overheidsfinanciering. In plaats daarvan betalen financiële instellingen een premie voor depositoverzekeringen, net zoals een individu een premie betaalt voor de verzekering van huiseigenaren of auto's. Daarnaast belegt de FDIC in door de overheid uitgegeven staatsobligaties (T-obligaties) die regelmatig rentebaten genereren.

Welke soorten activa zijn FDIC-verzekerd?

De FDIC verzekert alleen deposito's, geen beleggingen. Dit betekent dat uw betaal-, spaar- en geldmarktdepositorekeningen waarschijnlijk zijn verzekerd, tenzij uw financiële instelling de FDIC-dekking heeft verlaagd, wat onwaarschijnlijk is. De FDIC verzekert ook depositocertificaten (CD's), postwissels en kassierscheques.

AD:

Wat is niet verzekerd?

Investeringsvoertuigen zijn meestal niet verzekerd door de FDIC. Naast beleggingsfondsen omvat dit ook beleggingen in aandelen- en obligatiemarkten, annuïteiten, levensverzekeringspolissen en schatkistpapier.

Er is vaak wat verwarring als het gaat om geldmarktfondsen, omdat geldmarktdeposito's FDIC-verzekerd zijn. Het verschil tussen deze twee soorten rekeningen ligt in hun respectieve risiconiveaus. Hoewel het technisch mogelijk is, hoewel het onwaarschijnlijk is, dat u uw oorspronkelijke investering in een beleggingsfonds voor beleggingsfondsen verliest, genereren geldmarktdepositorekeningen rente, maar lopen geen risico's voor uw gestorte gelden.

Individuele pensioenrekeningen (IRA's) zijn een andere veel voorkomende bron van verwarring. IRA-besparingen kunnen op verschillende manieren worden geïnvesteerd, sommige zijn verzekerd door de FDIC en andere niet. Kortom, als een bepaald type rekening FDIC-verzekerd is wanneer het reguliere fondsen bevat, dan is het ook verzekerd wanneer die fondsen deel uitmaken van een IRA. IRA-fondsen die zijn gestort op een standaard spaarrekening of geldmarktdeposito, zijn bijvoorbeeld verzekerd. Alle IRA-besparingen die worden geïnvesteerd in beleggingsfondsen of aandelen zijn dat niet.

Waarom zijn beleggingsfondsen niet verzekerd?

Het doel van de FDIC is ervoor te zorgen dat de burgerij niet wordt benadeeld door een nieuwe financiële crisis. Toen banken faalden tijdens de Grote Depressie, konden individuele spaarders hun geld niet opnemen omdat de banken niet echt het geld hadden om al hun deposito's te storten. Het gevolg was dat slechte bedrijfspraktijken van het bankwezen uiteindelijk miljoenen onschuldige Amerikanen hun levensbesparingen kostten. Vóór 1933 was er geen federale bescherming om onrecht te voorkomen. Het doel van de Amerikaanse regering bij het creëren van de FDIC was dus niet om Amerikanen te beschermen tegen het ooit verliezen van geld, maar eerder om hen te beschermen tegen verlies van geld buiten hun schuld.

In tegenstelling tot controle- of spaarrekeningen dragen beleggingsfondsen en andere effecten een bepaald risico. Hoewel er mogelijk enige risico's nodig zijn om grote winsten te maken, weten beleggers dat er een kans is dat ze alles kunnen verliezen. Dit is de reden waarom de FDIC geen beleggingen verzekert.

Alles bij elkaar genomen is investeren in feite gewoon high-tech gokken. Terwijl u verwacht dat een verzekeringsmaatschappij u terugbetaalt als uw verzekerde eigendom uit uw huis wordt gestolen, verwacht u niet dat een casino u vergoedt als u aan de pokertafel geld verliest. Elke gokker kent het risico van verlies zodra hij voet op de casinovloer zet, en hetzelfde geldt voor beleggers.

Maatschappij ter bescherming van effectenbeleggers

Hoewel er geen entiteit is die u verzekert tegen beleggingsverlies als gevolg van marktschommelingen, beschermt de Securities Investor Protection Corporation (SIPC) beleggers tegen verlies als hun makelaarsfirma's falen. Klanten van SIPC-aangesloten instellingen die geld verliezen als gevolg van bedrijfsvereffening, zijn verzekerd tot $ 500.000, met een sublimit van $ 250.000. Naast investeringen in beleggingsfondsen beschermt de SIPC ook beleggingen in aandelen, obligaties, opties, schatkistpapier en cd's.

Hoe u het risico op onderlinge fondsen kunt beperken

Natuurlijk is het niet altijd zo dat u uw kapitaal verliest, het is altijd beter dan enige andere verzekeringspolis. Gelukkig zijn er manieren om te investeren in beleggingsfondsen zonder al te veel risico te lopen, alles behalve dat federale bescherming niet meer nodig is.

Een van de belangrijkste voordelen van beleggingsfondsen is hun aanpasbaarheid. De meeste fondsbeheerders bieden portfolio-opties die inspelen op een breed scala aan beleggingsstijlen. Hoewel aandelenfondsen meestal een groter risico lopen, hebben ze ook een grotere kans op grote winsten.Als u echter risico's wilt minimaliseren, zijn aandelenfondsen niet uw beste keuze.

Aan de andere kant van het spectrum zijn geldmarktfondsen, die alleen beleggen in kortlopende schuldbewijzen, zoals staatsobligaties en gemeentelijke obligaties. Deze soorten investeringen genereren geen enorm rendement, maar worden ondersteund door de reputatie en geloofwaardigheid van de Amerikaanse overheid, waardoor ze zeer stabiel zijn. Vaak aangeduid als kasequivalenten, geldmarktfondsen zijn een geweldig alternatief voor standaard spaarrekeningen.

Als u iets meer risicotolerant bent maar nog niet klaar om de volatiliteit van een aandelenfonds aan te gaan, kunt u waarschijnlijk een obligatie of een gebalanceerd fonds vinden dat voldoet aan uw risicovereisten. Obligatiefondsen omvatten een verscheidenheid aan bedrijfs- en overheidsobligaties. Hoewel ze iets risicovoller zijn dan geldmarktfondsen, worden de meeste obligatiefondsen over het algemeen beschouwd als veilige, stabiele beleggingen. Evenwichtige fondsen zijn het meest aanpasbaar omdat ze zowel aandelen- als obligatiebeleggingen omvatten in een breed scala aan ratio's. Dit betekent dat u eenvoudig een uitgebalanceerd fonds kunt vinden dat precies het juiste risiconiveau heeft voor uw beleggingsstijl.

Hoewel het niet hetzelfde is als een FDIC-vangnet, kan een beetje onderzoek en een zorgvuldige planning u in staat stellen met vertrouwen in beleggingsfondsen te beleggen, wetende dat u het risico tot een minimum beperkt terwijl u toch uw geld aan het werk zet.