De Federal Reserve reageerde op de Grote Recessie van 2008-2009 door het lanceren van een gedurfd experiment genaamd kwantitatieve versoepeling (QE). Gecombineerd met het Troubled Asset Relief Program van de regering-Bush en de grote massale stimuleringsuitgaven van de regering Obama, werden de instrumenten voor fiscaal en monetair beleid agressiever dan ooit gebruikt in de geschiedenis van de Verenigde Staten.

De resultaten zijn teleurstellend. Volgens gegevens van de Federal Reserve Bank of Minneapolis duurde het 76 maanden voordat de economie alle banen terugwist die verloren waren gegaan in de Grote Recessie. Cumulatieve stijgingen van het bruto binnenlands product (bbp) van 2008-2015 waren slechts 14,2%. Beide herstelstatistieken zijn de slechtste, wat het langzaamst is, in de moderne Amerikaanse geschiedenis. Betekent dit dat QE mislukt is?

AD:

Er zijn veel verschillende invalshoeken om te overwegen. De Federal Reserve heeft zijn dubbele mandaat, dus eventuele Fed-programma's moeten waarschijnlijk worden vergeleken met deze outputs. Sommigen zullen misschien gewoon kijken of de macro-economische gegevens na 2008-2009 zijn verbeterd, toen QE begon, maar dat is geen bevredigende maatstaf. De Amerikaanse economie verbetert historisch gezien altijd na recessies, dus het is ongelooflijk onwaarschijnlijk dat de economie niet zou zijn verbeterd, zo niet voor QE. Het is leerzamer om te zien hoe dit herstel verschilde van eerdere herstelbewerkingen toen QE niet werd geprobeerd.

AD:

Aan de oppervlakte is het bewijs dat QE sinds 2008 niet werkte, relatief eenvoudig. Waarom hebben we een QE2-ronde nodig als de eerste QE werkte? Of waarom hebben we QE3 nodig als QE2 werkte? De Federal Reserve heeft het eerste programma voor de aankoop van obligaties niet gelanceerd en verwacht dat het onvoldoende zal zijn, alleen om later gevolgd te worden door meer. Door zijn eigen normen, voldeden de verschillende QE-ronden van de Fed niet.

AD:

What the Markets Say

Sommige analisten wijzen op de groei van de Amerikaanse aandelen- of huizenprijzen als bewijs van QE-succes. De S & P 500 behaalde 113% tussen de start van QE en eind 2015. Het eerste QE-plan werd begin 2008 aangekondigd, met de S & P 500 Index rond de 800. De markten bleven dalen tot 650 tegen de tijd dat QE1 te laat werd uitgebreid 2008.

De markten reageerden op een sterkere QE1 en de S & P 500 bevond zich in januari 2009 op 900. Markten klommen door de eerste drie kwartalen van 2009 en vielen tegen het einde van het jaar onder de 1, 100. Dan-Fed-voorzitter Ben Bernanke kondigde QE2 een paar maanden in 2010, maar de markten waren al aan het klimmen. De S & P 500 bereikte in juli 2010 bijna 1, 400. QE3 werd aangekondigd in september 2012 toen de S & P 500 1, 440 was, maar deze keer daalde hij in november naar 1, 350.

Deze laatste QE was een open ronde. Eerdere QE's hadden een target-geldniveau, maar dat was niet het geval met QE3, en het stopte uiteindelijk eind oktober 2014 toen de S & P 2,000 benaderde.Begin 2016 schommelde de S & P in de buurt van 1, 880. Een probleem bij het gebruik van de markten als meetstok is dat de aandelenmarkt een zeer slechte maatstaf is voor de reële economische gezondheid. Aandelen en obligaties zijn geprijsd op basis van menselijke waarderingen en, zoals te zien in 1999-2000 en 2004-2007, deze waarderingen kunnen zeer onnauwkeurig zijn. Echte economische gezondheid is gebaseerd op productiviteit en levensstandaard. De QE heeft bewezen een zeer succesvolle boost te zijn voor activaprijzen, maar een zeer ineffectief beleid in termen van productiviteit en levensstandaard.

De Federal Reserve geeft toe dat QE niet heeft gewerkt

In augustus 2015 publiceerde Stephen Williamson, vice-president van de Federal Reserve Bank van St. Louis, een white paper waarin de theorie achter QE "niet goed ontwikkeld" en dat " Oorzakelijk bewijs suggereert dat QE niet effectief is geweest. " Williamson herhaalt de voormalige Fed-voorzitter Alan Greenspan, die in de herfst van 2014 de Council on Foreign Relations op de hoogte bracht. Het experimentele programma voor het kopen van obligaties van de Fed voldeed niet aan zijn doelstellingen en was geen nettohulp aan de economie. Er is geen werk, schreef Williamson, en legde een verband tussen QE en de doelstellingen van inflatie of echte economische activiteit. Hij merkte ook op dat soortgelijke programma's al tientallen jaren mislukten in Japan en Zwitserland.

QE Groeide de schuld en schaadde de economie

De enorme aankopen van activa door de Federal Reserve, die zich voornamelijk concentreerden op door hypotheek gedekte waardepapieren en staatsobligaties, drukten de rente omlaag en maakten het heel gemakkelijk om geld te lenen. De 30-jarige hypotheekrente daalde van 6. 32% in juni 2008 tot 3. 67% in januari 2015. De tienjaars schatkist viel terug tot 200-jaars dieptepunten in 2012, maar steeg tot 2014.

Eind 2015 , de Federal Reserve bezat $ 2. 394 biljoen in Amerikaanse staatsschuld, veel meer dan China of Japan of een andere buitenlandse houder. Wat nog belangrijker is, de Fed maakte het ongelooflijk goedkoop voor de overheid om te lenen. Totale Amerikaanse schuld was $ 9. 986 triljoen in 2008, slechts 67% van het BBP. Deze cijfers schoten omhoog naar $ 18. 151 biljoen in 2015 en 101% van het BBP.

Het onpartijdige begrotingsbureau voor het Congres (CBO) zei in juni 2015 dat "de langetermijnvooruitzichten voor de federale begroting de afgelopen jaren dramatisch zijn verslechterd" en de schuld ertoe zou leiden dat de economie "miljarden dollars zou verliezen" een jaar tegen 2040 "indien niet aangesproken. Zelfs daarvoor zal federale schuld volgens de CBO massale leningen blijven verdringen.