Exchange Traded Funds (ETF's), in veel opzichten vergelijkbaar met beleggingsfondsen, zijn beleggingsfondsen die worden verhandeld op beurzen. ETF's volgen de prestaties van grondstoffen, obligaties en grote indices, zoals de S & P 500 (SPX), NASDAQ (IXIC) en de Dow Jones (DJI). Net zoals aandelen ervaren ETF's prijswijzigingen gedurende de handelsdag waarop ze worden gekocht en verkocht. Fundamenteel blijven de prijzen van verhandelde activa dicht bij, maar niet altijd gelijk aan, de intrinsieke waarde ervan.

Grotendeels aantrekkelijk vanwege de lagere kosten, flexibiliteit, minimale vermogenswinstbelastingen en hefboomeffecten voor marktblootstelling, zijn ETF's populair geworden bij beleggers. Met een recente instroom van ETF-investeringen kunnen de bijbehorende risico's ernstige gevolgen hebben voor de individuele beleggers- en financiële markten. Om deze risico's te beperken, kunnen ETF's tegen hen worden geschreven als afdekkingsstrategie voor speculatieve beleggers. (Zie voor meer informatie: Hedging Basics: What Is A Hedge? )

ETF-overzicht

Na de financiële crisis van 2008 zochten financiële instellingen naar alternatieve beleggingen met structuur, transparantie en vloeibare producten. Tegen de nominale waarde bieden ETF's beleggers een voertuig om aan hun eisen te voldoen. Exchange Traded Funds worden geclassificeerd als open-end fondsen waardoor beleggers een gediversifieerde blootstelling aan financiële activa kunnen verkrijgen, variërend van opkomende markten tot grote indices. ETF-aandelen worden gecreëerd door financiële instellingen die de marktbeweging van een onderliggende index repliceren.

SPDR-fondsen zijn bijvoorbeeld een groep ETF's die de beweging van activa in de S & P 500 (SPX) volgen. De sponsor geeft ETF-aandelen uit aan geautoriseerde deelnemers in grote blokken, zogenaamde creation-units. Geautoriseerde deelnemers kunnen creatie-eenheden verzilveren in de vorm van de feitelijke beveiliging die de ETF omvat. Individuele beleggers kunnen individuele aandelen op de secundaire markt kopen of verkopen. Net als aandelen kunnen beleggers een long- of shortpositie innemen, kopen op marge, stoplossingsorders uitvoeren en opties kopen. (Zie voor meer informatie: Exchange Traded Funds (ETF's).)

Risico's

Zoals bij de meeste verhandelde fondsen zijn er risico's verbonden aan ETF's. ETF's worden gemotiveerd door een synthetische structuur om een ​​onderliggende index of marktsegment te repliceren. Wanneer de onderliggende indices, zoals opkomende markten, volatiel zijn en grote prijsschommelingen ervaren, kunnen synthetische replicaties leiden tot grote afwijkingen in het rendement tussen de ETF en de onderliggende waarde. Dit kan leiden tot minder liquide activa en bredere initiële biedingsspreads vanwege de toegenomen replicatiekosten. Naarmate de ETF-sector is gegroeid, heeft toegenomen concurrentie geleid tot lagere beheerskosten ten koste van de transparantie.(Zie voor meer informatie: Voordelen en nadelen van ETF's .)

ETF-opties

Net als aandelen zijn ETF-opties een uitstekende manier om risico- en afdekkingsinvesteringen te beheren. Opties zijn financiële derivaten die contracten tussen twee partijen vertegenwoordigen. Op of vóór het verstrijken van een contract kan de contracteigenaar een actief kopen of verkopen op de onderliggende markt tegen een gespecificeerde uitoefenprijs. Met betrekking tot ETF's geeft een call-optie de belegger het recht om een ​​ETF te kopen tegen een vooraf bepaalde uitoefenprijs met de verwachting dat de prijs van de ETF zal stijgen. Omgekeerd geeft een put-optie de belegger het recht om een ​​ETF tegen een vooraf bepaalde uitoefenprijs te verkopen. Onder deze veronderstelling is de belegger van mening dat de ETF in waarde zal dalen. Bij het kopen van opties koopt de belegger de daadwerkelijke ETF niet. Ze kopen een actief waarvan de waarde fluctueert in harmonie met de ETF. Door opties aan uw ETF-handelsstrategie toe te voegen, kunt u risicogerelateerde verliezen minimaliseren. In het bijzonder zijn gedekte calls en straddles optiestrategieën geïmplementeerd om risico's af te dekken.

Covered Calls

Er kunnen verschillende optiesstrategieën worden geïmplementeerd om risico's met potentieel voor winst te dekken. Een cover call is bedoeld om bescherming tegen neerwaartse bewegingen te bieden, terwijl sommige meerwaarden bieden als de onderliggende waarde stijgt. Een cover call is een optiestrategie waarbij een belegger een call-optie op een actief schrijft en tegelijkertijd een equivalent bedrag van hetzelfde activum houdt. De premie die wordt geïncasseerd uit de calloptie genereert extra inkomsten. Als de waarde van de onderliggende ETF stabiel blijft of licht daalt, houdt de belegger de premie en zijn aandelen bij. Als de prijzen stijgen, ontvangt de belegger de premie van de call-optie en worden de activa tegen de uitoefenprijs verkocht. Cover calls zijn een populaire optiestrategie voor langetermijnbeleggers om extra inkomsten te genereren uit een aandelenportefeuille. Vanwege hun hoge liquiditeit wordt een cover call-optie strategie op grote schaal gebruikt bij het handelen in de onderliggende ETF's. (Zie voor meer informatie: De grondbeginselen van Covered Calls .)

Straddle

Net als telefoongesprekken zijn straddles een optiehandelstrategie om extra inkomsten te genereren in een longpositie. Een straddle is de aankoop of verkoop van een call- en put-optie op dezelfde uitoefenprijs. Beleggers die gebruikmaken van een straddle-strategie gaan ervan uit dat de waarde van de onderliggende ETF volatiel is. Als belegger wilt u dat de ETF meer of meer in waarde stijgt of daalt dan de uitoefenprijs van de call en put. Het risico verbonden aan het kopen van beurzen is als de ETF relatief stabiel blijft en u de betaalde premies voor zowel de call als de put verliest. Omgekeerd betekent de verkoop van een straddle dat de ETF dicht bij zijn oorspronkelijke waarde blijft. In beide gevallen is straddle-optiehandel een risicovoller middel om risico's af te dekken dan dekkingstroepen. (Zie voor meer: ​​ Winst over elke prijswijziging met lange wachtwoorden .)

De Bottom Line

ETF-opties worden gebruikt als een investering om marktblootstelling te verkrijgen aan de prestaties die aan een index zijn gekoppeld.Doorgaans worden deze opties gebruikt als een manier om beleggingen in traditionele ETF's af te dekken. Maar als een op zichzelf staande investering kunnen ETF-opties een portefeuille beschermen tegen dalingen in activa en een stabiele stroom inkomsten bieden voor langetermijnbeleggers.