Soms is het kopen van aandelen in bedrijven met een kleine kapitalisatie - bedrijven met een marktkapitalisatie van tussen $ 300 miljoen en $ 2 miljard - winstgevender dan aandelen in large caps kopen. Volgens Ibbotson Associates, een investeringsadviesbureau dat ook langetermijnmarktgegevens bijhoudt, zijn small-caps tussen 1927 en 2007 gemiddeld met meer dan 12% per jaar gestegen. Intussen zijn de large-caps alleen maar toegenomen. meer dan 10% gedurende dezelfde periode.

Dit prestatievoordeel is geen toeval. In feite hebben small-caps verschillende voordelen die grote caps simpelweg niet kunnen evenaren. Lees verder omdat we bediscussiëren hoe kleine caps grote winst kunnen opleveren en hoe u een winnaar kunt kiezen.

Temporary Valuation Disconnect Small caps kunnen in de loop van de tijd beter presteren dan grotere bedrijven, maar de operatieve woorden hier zijn "in de loop van de tijd". Dat komt omdat kleinere bedrijven, vooral vanwege hun gebrek aan zichtbaarheid binnen de beleggingsgemeenschap, vaak een disconnectie ervaren tussen hun aandelenkoersen en hun fundamentals. Deze discrepantie tussen prijs en fundamentals biedt een geweldige kans waar kleine kapitalisten van kunnen profiteren.

Dunne markt Kleine caps zijn doorgaans dun verhandeld, en hoewel dit een kenmerk is dat beide kanten op kan, biedt het vaak een enorme kans voor slimme investeerders. Naarmate het bedrijf in de loop van de tijd zijn inkomsten en inkomsten laat groeien en het publiek zich meer bewust wordt van het bestaan ​​en de toekomstige groeivooruitzichten, is de vraag naar de aandelen onvermijdelijk groter. En wanneer een groot aantal beleggers over een zeer beperkte hoeveelheid aandelen begint te schreeuwen, geeft dit small cap-aandelen het potentieel om vrij snel te stijgen.

Gebrek aan analistendekking Volgens First Call, op 8 januari 2007, verhoogde UBS Securities zijn rating bij IBM van "neutraal" naar "kopen". De voorraad steeg met $ 1. 17 op het nieuws, of ongeveer 1%. Maar die zet was niets vergeleken met wat er gebeurde op 6 september 2005, toen Brean Murray Wilson's leer opwaardeerde van "accumuleren" tot "sterke koop". De dag dat het rapport uitgaf, stegen de aandelen ongeveer 4% en binnen een week stegen ze bijna 12%!

Waarom de discrepantie tussen reacties?

Het is eenvoudig. Ten tijde van de IBM-upgrade hadden ongeveer 25 verschillende analisten betrekking op de voorraad. Dit betekende dat er al veel informatie in het publieke domein aanwezig was en dat er een belangrijke nieuwsaankondiging of een ongewoon bullish rapport of een groep rapporten nodig was om de voorraad aanzienlijk te verplaatsen. Destijds hadden echter slechts ongeveer vijf verschillende makelaarsbedrijven onderzoek naar Wilsons verspreid. Als zodanig was de investeringsgemeenschap eerder geneigd om op een positieve manier te reageren.

Institutional Sponsorship Met betrekking tot de voordelen van institutioneel eigendom, is een geweldig voorbeeld te vinden in een klein dopje genaamd Labour Ready, dat de naam veranderde in TrueBlue Inc.(NYSE: TBI) in 2007. Eind 1997 handelde de uitzendkracht in de middelste cijfers. De toenmalige algemeen directeur, Glen Welstad, ging echter op verschillende roadshows, waar hij een aantal instellingen ontmoette, die vrijwel direct opwarmden.

Het resultaat van de agressieve PR-campagne van Welstad was ronduit geweldig. Binnen een jaar werd een aantal grote fondsen betrokken bij de aandelen en de aandelen schoten omhoog naar het bereik van $ 25.

Het gebrek aan institutionele sponsoring van een small-capbedrijf kan een enorme kans bieden, met name voor beleggers die er vroeg bij zijn.

Eric Schmidt, die aan het hoofd stond van Novell en later overstapte naar Google, zei ooit in een telefonische vergadering dat grote bedrijven lijken op vliegdekschepen of cruiseschepen: "het duurt lang voordat ze van richting veranderen."

manieren, dit is een perfecte analogie. Het kan zelfs jaren duren voordat een groter bedrijf een nieuw product op de markt brengt, vanwege de comités die de bruikbaarheid (vóór de introductie), de juridische controle die het moet krijgen en het werk dat in de marketing en promotie van de onderneming valt, moeten herzien . Kleine bedrijven daarentegen hebben minder bureaucratie en een echte behoefte om producten naar de markt te duwen om te overleven.

Neem bijvoorbeeld een small-cap restaurantbedrijf met operaties verspreid over de Verenigde Staten. In de loop van de tijd zou dit type bedrijf zijn locaties kunnen renoveren en vaak menuwijzigingen kunnen doorvoeren binnen een periode van weken of maanden. Soortgelijke veranderingen zouden echter onmogelijk zijn voor een restaurantgigant als McDonald's (NYSE: MCD), die in 2007 meer dan 30.000 restaurants had gehad - om nog maar te zwijgen over een omvangrijk personeel van het hoger management met een reputatie om met glaciale snelheid te bewegen.

Het vermogen om lenig te zijn stelt een klein bedrijf in staat om kansen te benutten (nieuwe markten betreden, nieuwe producten vrij te geven, enz.) Op een veel efficiëntere manier dan zijn tegenhangers met een grote kapitalisatie. Hierdoor kan het omzet en inkomsten laten groeien met een tarief van 20 of 30%, terwijl de meeste bedrijfsbeesten de neiging hebben om slechts eencijferige groei te ervaren.

Minder overlast Overweeg enkele tegenstrijdigheden die zich voordoen bij grote ondernemingen met een grote kapitalisatie. Het is ongeloofelijk! Morgan Stanley is een geweldig voorbeeld. In 2004 en 2005 zag de bekende investeringsbank dat veel van zijn topanalisten en bankiers het bedrijf verlaten. Het ging om een ​​voortdurende strijd door twee interne kampen. Eén kamp steunde de chief executive, Philip Purcell, de architect van de fusie Dean Witter / Morgan Stanley. Het andere kamp beschuldigde Purcell van trage aandelenkoersprestaties en verlangde naar zijn voormalige president, John Mack, om het roer over te nemen.

Het blijkt dat Mack de strijd heeft gewonnen. Maar de investeerders van Morgan Stanley verloren uiteindelijk als belangrijke inkomsten die werknemers naar links stuurden en de voorraad wegkwijnde.

Hoewel kleinere bedrijven niet immuun zijn voor dergelijke gevechten, staat er meestal niet zo veel op het spel om te vechten in termen van verantwoordelijkheid, publiciteit, salaris, bonussen of extra's. Bedrijven die tegenstrijdigheden kunnen voorkomen en die de bureaucratie minimaliseren, hebben vaak een inherent voordeel ten opzichte van degenen die dat niet kunnen.

Aanwinsten Hoewel grotere bedrijven kunnen fuseren met andere grote bedrijven en deze kunnen overnemen, gebeurt dit niet vaak. Aan de andere kant lijken kleinere bedrijven altijd een doel op hun rug te hebben. <> Vanaf 2007 doen bedrijven als Isle of Capri Casino's, een casino-exploitant in het zuidoosten, of Ameristar Casino's, een casino-exploitant in het Midwesten het zelfs zo goed in moeilijke economische tijden. De voortdurende mogelijkheid dat ze door grotere spelers worden overgenomen, fungeert als een eeuwigdurende katalysator voor de aandelen.

Het is ook veel gemakkelijker voor een groot bedrijf, dat waarschijnlijk behoorlijk diep zit, om een ​​klein bedrijf te kopen dat al in gebruik is, dan voor het grotere bedrijf om een ​​vergelijkbare bewerking vanaf het begin te starten.

Het feit dat kleinere bedrijven vaak een doel op hun rug hebben en dat grotere bedrijven vaak bereid zijn om een ​​premie te betalen om ze te verwerven, maakt small-caps des te aantrekkelijker.

De Bottom Line

small caps zijn niet noodzakelijk een wondermiddel voor alle portefeuilles, maar ze hebben operationele voordelen die hun grotere tegenhangers niet hebben. Factoren als dun verhandeld zijn of niet veel analisten hebben die de aandelen dekken, kunnen fungeren als een tweesnijdend zwaard, maar voor de slimme belegger kunnen deze factoren echt veel kansen bieden.