Er zijn twee zeer verschillende stromingen om te beslissen wie een actief beheerd beleggingsfonds moet leiden. Sommige fondsen kiezen voor de teambenadering, waarbij ze de prestatievoordelen van het samenwerken van een breed team van managers bekijken. Andere fondsen kiezen ervoor om zichzelf op de markt te brengen rond een of twee 'All-Stars', beproefde marktspelers die star power en naamsbekendheid bij het fonds brengen en het fonds leiden met hun sterke instincten en visie. In dit artikel zullen we beide managementstijlen onderzoeken en de voor- en nadelen van elke stijl onderzoeken om u te helpen beslissen welke het beste aansluit bij uw investeringsbehoeften.

AD:

ZIE: Actieve Vs. Passief beleggen door ETF

Teamspelers Het concept van het beleggingsfondsteam krijgt veel aandacht, aangezien de SEC van beleggingsmaatschappijen eist meer mensen op te nemen die betrokken zijn bij het besluitvormingsproces rond reclame en registraties van regelgevende instanties. Door teams beheerde fondsen moeten elke portefeuillebeheerder van een fonds, evenals de teamleider vermelden. Deze verandering geeft aandeelhouders en potentiële aandeelhouders een grotere kans om de achtergronden te evalueren van meer van de mensen die een belangrijke bijdrage leveren aan een beleggingsfonds.

AD:

Fondsbedrijven plaatsen gewoonlijk biografieën van hun portefeuillebeheerders op de bedrijfswebsite, en sommige van deze bedrijven plaatsen zelfs biografieën van hun bijdragende analisten. Daarnaast zijn er nu fondsen nodig om het persoonlijke belang van een manager bekend te maken in de fondsen die hij of zij beheert, en ook of hij of zij andere portefeuilles beheert. De nieuwe regels zijn consistent met het huidige investeringsklimaat van volledige openbaarmaking en hebben positieve implicaties voor beleggers, aangezien beleggers nooit genoeg informatie kunnen hebben.

AD:

Voordelen
Het meest voor de hand liggende voordeel van het teamconcept is continuïteit. Als een van de teamleden van een beleggingsfonds het bedrijf verlaat, moet het beleggingsproces zonder veel verstoringen kunnen doorgaan. Een ander voordeel van het teamconcept is dat mensen de neiging hebben om nauwer samen te werken, waardoor een meer collegiale werkomgeving ontstaat. De hoop is dat er een breed scala aan meningen zal zijn, waardoor managers alle opties kunnen overwegen in plaats van te hoeven vertrouwen op een smaller kader.

Nadelen "Groupthink" is een groot gevaar voor beleggingsfondsen voor teamspelers. Groepsdenken doet zich voor wanneer mensen de groep hun individuele mening laten vormen. De groep begint concepten die van buiten komen te verwerpen en de leden streven vooral naar unanimiteit. Een ander nadeel is dat sommige beleggingsfondsen minder geneigd zijn om u biografieën van managers en analisten te geven als zij hun fonds als team-beheerd vermarkten.Dit geldt in het bijzonder voor belastingmaatschappijen. Laadmaatschappijen plaatsen niet altijd gedetailleerde informatie over hun portefeuillemanagers of analisten op hun websites en hun financiële adviseurs kunnen al dan niet soortgelijke informatie aan hun klanten verstrekken. Een betalende belegger moet het recht hebben om toegang tot dit soort informatie te krijgen. Veel beleggers handelen echter niet altijd in hun eigen belang of zoeken de informatie die nodig is om doordachte beleggingsbeslissingen te nemen. Uiteindelijk dient de financieel adviseur als poortwachter van informatie.

All-Stars
Sommige beleggingsfondsen adverteren dat slechts een of twee mensen primair verantwoordelijk zijn voor het nemen van de investeringsbeslissingen, vooral als de belangrijkste besluitvormers uitstekende resultaten hebben behaald of een zeer sterke beleggingsachterstand hebben. Jaren geleden was het gebruikelijk dat een beleggingsfonds een overzicht gaf van zijn chief executive officer als enige portefeuillebeheerder voor al zijn fondsen. Voor elke norm is dat best een beetje werk voor één persoon! Tot op zekere hoogte is het "All Star" -concept een verkeerde benaming en geeft het nauwkeuriger weer hoe een fonds wordt verhandeld dan dat het wordt beheerd. Vrijwel elk All-Star-fonds heeft een horde onderzoeksanalisten die bijdragen, waardoor het proces meer een samenwerkingsverband wordt, ondanks het feit dat in de reclameliteratuur slechts één persoon als portfoliomanager wordt vermeld.

De Mutual Series-fondsen van de jaren 1980 en 1990 zijn een goed voorbeeld van de verkeerde benaming voor de ster manager. Michael Price, de voormalige eigenaar van de Mutual Series Funds, werd soms vermeld als de enige portefeuillebeheerder van al zijn fondsen. Prijs was zeker het meest verantwoordelijk onder alle beleggingsprofessionals van het bedrijf, maar hij deed niet al het werk zelf. De Mutual Series Funds hadden een zeer getalenteerd beleggingsteam dat een belangrijke rol speelde in het succes van dit bedrijf.

Het is onwaarschijnlijk dat de Mutual Series-fondsen even succesvol zouden zijn geweest in de jaren tachtig en negentig zonder beleggingsprofessionals zoals Jeffrey Altman, Lawrence Sondike, David Winters en Robert Friedman, onder anderen. Kortom, wat deze fondsen laten zien, is dat er voordelen te behalen zijn door een fonds onder de aandacht te brengen, zelfs als er in werkelijkheid veel mensen achter de schermen werken.

Voordelen
Verantwoording en verkoopbaarheid zijn de belangrijkste voordelen van de star mutual fund manager-aanpak. Ook als een persoon verantwoordelijk is voor het nemen van bijna alle moeilijke investeringsbeslissingen, is er weinig reden voor de analisten om deel te nemen aan groepsdenken. De analisten die de portfoliomanager ondersteunen, hoeven zich alleen bezig te houden met het selecteren van de beste investeringen. Het sterbeheersysteem maakt het ook voor beleggingsfondsen mogelijk om zowel de portfoliomanager als het beleggingsfonds op de markt te brengen. Soms is het voor de gemiddelde retailbelegger eenvoudiger om een ​​relatie aan te gaan met een echt persoon in plaats van een anoniem managementteam. Het is ook in het belang van de manager om het fonds rendabel te maken - zijn reputatie staat immers op het spel.

Nadelen
Als de portefeuillebeheerder weggaat, is er vaak sprake van verlies van continuïteit en de mogelijkheid van uittocht van aandeelhouders. Als de vertrekkende all-star werd gezien als de belangrijkste drijfveer achter het succes van het fonds, zouden de toekomstige prestaties van de portefeuille kunnen lijden. Als de portefeuillemanager een sterke belegger heeft aangetrokken, kunnen sommige aandeelhouders van het fonds besluiten om hun aandelen te verkopen nadat ze hebben geleerd dat hun manager is vertrokken.

The Bottom Line
Mutual funds verschillen in managementstructuren en één maat past over het algemeen niet bij alle beleggers. Sommige mensen voelen zich meer op hun gemak bij het all-star-systeem omdat het gemakkelijker is om zich te verhouden tot één of twee prominente mensen in plaats van een mysterieuze groep van managers en analisten. De teamstructuur kan daarentegen beter geschikt zijn voor mensen die de continuïteit waarderen die deze aanpak biedt wanneer een manager vertrekt.

Ongeacht de aanpak die u volgt, of het nu "team" of "all-star" is, het is belangrijk om in gedachten te houden dat een managed-fund-structuur slechts zo goed is als de mensen die het beleggingsproces ondersteunen.