Voor de meesten roept het woord 'miljonair', een term die in de 18e eeuw is bedacht, beelden op van weelderige rijkdom en extravagante levensstijlen. Gewoon zoveel geld hebben vertegenwoordigde ooit een kaartje voor het leven op easy street. Tegenwoordig, dankzij de inflatie, de kosten van levensonderhoud stijgen en levensstijl verandert, met pensioen gaan op $ 1 miljoen is niet zo zorgeloos. Het vereist nu slimme budgettering om ervoor te zorgen dat dit nestei voor de resterende jaren van gepensioneerde blijft.

AD:

Hoewel het niet voorziet in de luxueuze levensstijl van de afgelopen jaren, is het hebben van $ 1 miljoen voor pensioen nog steeds een zegen. Veel gepensioneerden hebben niets of bijna niets in liquide activa en moeten elke maand afhankelijk zijn van sociale uitkeringen om de rekeningen te betalen (zie Wat is de grootte van het gemiddelde pensioneringsnestei? ) . Dit is een grote reden waarom het armoedecijfer voor Amerikanen van 65 jaar en ouder angstaanjagend hoog is. Een gepensioneerde met precies $ 1 miljoen besteedt misschien niet veel tijd aan The Breakers in Palm Beach of het Plaza Hotel in New York. Maar slim geïnvesteerd, dit bedrag moet ervoor zorgen dat hij of zij kan leven in een typische grote Amerikaanse stad - zoals Chicago, Los Angeles of Houston - zonder zich zorgen te maken over armoede of het onvermogen om de rekeningen te betalen.

AD:

Laten we eens kijken naar twee van de belangrijkste strategieën die slimme gepensioneerden gebruiken om $ 1 miljoen te rekken tijdens de pensioenjaren. Eén techniek is het kopen van een onmiddellijke lijfrente, die de lumpsum van de gepensioneerde omzet in een gegarandeerd maandelijks salaris voor de rest van zijn of haar leven. Een andere is om het geld te beleggen in een standaardportefeuille, meestal een die is gediversifieerd met beleggingen in beleggingsfondsen, aandelen en obligaties, en vervolgens elk jaar een vast percentage van die portefeuille intrekt om de kosten van levensonderhoud te betalen.

AD:

Onmiddellijke lijfrentes

The Good

Voor gepensioneerden die zich op een bepaald moment zorgen maken over het opraken van hun geld, biedt een onmiddellijke annuïteit misschien wel de meest aantrekkelijke eigenschap van elk pensioenproduct: een inkomstenstroom die is gegarandeerd voor het leven - of de koper sterft de dag na het kopen van de lijfrente of leeft tot 120.

Onmiddellijke lijfrenten worden verkocht door levensverzekeringsmaatschappijen. Ze worden niet geclassificeerd als beleggingen, maar als contracten waarbij de gepensioneerde een vast bedrag in de lijfrente plaatst, die rente trekt. De hoofdsom en rentebalans van de lijfrente worden afgeschreven met een reeks vaste, periodieke betalingen aan de gepensioneerde. Een aantal factoren bepalen de hoogte van deze betalingen. Een daarvan is de geldende rentetarieven; wanneer de rentetarieven hoog zijn, betalen annuïteiten meer. De andere factor is de levensverwachting van de gepensioneerde. Hoe langer hij of zij verwacht wordt te leven, hoe lager de maandelijkse betalingen. Om deze reden ontvangen vrouwen, die over het algemeen mannen overleven, kleinere lijfrentecontroles op dezelfde balans.

Hoewel de levensverwachting wordt gebruikt om de uitkeringsbedragen te berekenen, stopt de controle niet zodra die leeftijd is bereikt en wordt het lijfrentebalans afgeschreven. Integendeel, de gepensioneerde ontvangt cheques zolang hij of zij leeft. "Het kopen van een onmiddellijke lijfrente is als het kopen van een pensioen. U wisselt een forfaitair bedrag uit voor de verzekeringsmaatschappij die u belooft de rest van uw leven te betalen, "zegt Georgia Bruggeman, CFP®, Meridian Financial Advisors, LLC, Holliston, Mass.

Een lijfrente is in feite een verzekering tegen het overleven van uw geld , waarbij de verzekeringsmaatschappij het risico aanvaardt dat het individu te lang leeft. Een gepensioneerde die in dit opzicht de voorkeur geeft aan gemoedsrust, wetende dat zijn ouders en grootouders 100 jaar oud zijn, moet een lijfrente overwegen.

De lijfrentes van Bad hebben twee verschillende nadelen: belastingbehandeling en illiquiditeit. Terwijl de meeste inkomsten uit beleggingen die over een lange periode worden verdiend, worden belast tegen langetermijnwinst op kapitaalwinsten, worden lijfrenten belast tegen de normale inkomsten. Het verschil tussen beide hangt af van de belastingschijf van de belegger; het is misschien niet van belang, maar het kan ook belangrijk zijn. Voor een hoogverdiener is het hoogste normale belastingtarief, vanaf 2017, 39. 6%. Winst op lange termijn daarentegen wordt nooit belast met meer dan 20%.

Het andere probleem met annuïteiten is dat eigenaren effectief beperkt zijn tot hun maandelijkse cheques. "Het kopen van een onmiddellijke lijfrente wanneer de rentetarieven nog steeds relatief laag zijn, is geen goed idee, vooral niet met de hoge initiële vergoedingen en afkoopkosten verbonden aan annuïteiten, omdat de vaste betalingen laag zullen zijn en niet zullen stijgen, zelfs als de rente omhoog gaat, "Zegt Elizabeth Saghi, CFP®, president, InAlliance Financial Planning, in Santa Barbara, Californië. Bovendien kun je een groot deel van de lijfrente niet intrekken, zoals voor een noodgeval of een grote aankoop, zonder boetes op te lopen.

Het komt neer op prioriteiten. Als het hebben van inkomen voor het leven een grotere prioriteit is voor een gepensioneerde dan volledige toegang hebben tot zijn of haar geld, kan een lijfrente de beste optie zijn. Anders moeten gepensioneerden ergens anders naar kijken - of in ieder geval niet alle of de meeste van hun pensioenfondsen in een lijfrente beleggen.

Traditionele portfolio

De goede

Een andere strategie om $ 1 miljoen te verdienen tot en met de pensionering is om het geld in een gediversifieerde portefeuille te plaatsen en een vast percentage per jaar in te trekken, waarbij dat bedrag wordt geïndexeerd aan de inflatie. Veel gepensioneerden die deze strategie gebruiken, volgen de 4% -regel. Ze trekken 4% van het eerste jaar of $ 40.000 in, en ze leven van dit bedrag. Het tweede jaar nemen ze dezelfde 4%, plus de inflatie voor dat jaar. Als de inflatie 2% bedroeg, zou de terugtrekking van het tweede jaar 102% zijn van $ 40, 000 of $ 40, 800. Het derde jaar volgt hetzelfde patroon, enzovoort, waarbij de gepensioneerde altijd 4% plus de geaccumuleerde inflatie neemt. Door de rentetarieven en de inflatieomgeving van 2017 vooruit te plannen, kan een gepensioneerde gemakkelijk 1 miljoen dollar ouder dan 30 jaar maken met behulp van deze strategie.(

Wat is de beste pensioen drawdown strategie voor u? kan u helpen het beste tarief te kiezen.) "Een wereldwijd gediversifieerde portefeuille biedt beleggers de mogelijkheid hun individuele risicocapaciteit te matchen met hun individuele risicopositie, flexibiliteit te bieden in voorwaarden voor toegang tot hun geld, bieden mogelijk flexibiliteit in termen van belastingblootstelling en bieden potentieel hogere uitbetalingspercentages dan wat wordt geboden door producten op de verzekeringsmarkt. Hoewel een terugtrekkingsregel van 4% een goed begin is, vertel ik klanten meestal dat ze 5% tot 6% kunnen betalen als ze wereldwijd gediversifieerd zijn met kantelen naar de bekende bronnen van verwacht rendement, zoals small cap en value stocks, "zegt Mark Hebner , president en oprichter van Index Fund Advisors, Inc., Irvine, Californië, en auteur van 'Indexfondsen: het 12-stappen herstelprogramma voor actieve beleggers. "

The Bad

Het belangrijkste nadeel van de traditionele portfoliostrategie is helaas geen methode om met zekerheid te voorspellen wat het toekomstige marktrendement of de inflatie zal zijn. De jaren na de Grote Recessie waren uitstekend voor aandelen en beleggingsfondsen en even goed voor wat de lage inflatie betreft. Een langdurige bearmarkt of een periode van ongewoon hoge inflatie - beide uit de jaren zeventig - hebben echter tot gevolg dat de $ 1 miljoen van gepensioneerden veel sneller verdampt als ze worden belegd met behulp van de hierboven geschetste strategie.

De bottom line

Investeren van $ 1 miljoen in een traditionele portefeuille en het nemen van jaarlijkse opnames geeft een gepensioneerde meer flexibiliteit met geld dan het kopen van een lijfrente. De rendementen van beleggingsfondsen waren historisch gezien sterker dan het rendement op annuïteiten. En in een omgeving met een lage rente, zoals de huidige, zullen annuïteiten minder genereuze uitbetalingspercentages hebben dan in tijden dat de rentetarieven hoger zijn. Aan de andere kant biedt een lijfrente een gepensioneerde een functie die een traditionele portefeuille niet heeft - een ijzeren beklede garantie dat hij of zij nooit zijn of haar geld zal overleven.