diversifiëren! Diversifiëren! Diversifiëren! Financieel adviseurs houden ervan om deze portfoliomanagementtechniek aan te bevelen, maar kijken ze altijd uit naar uw interesse wanneer ze dat doen? Als het goed wordt uitgevoerd, is diversificatie een beproefde methode om het beleggingsrisico te verminderen. Te veel diversificatie of 'diworsificatie' kan echter een slechte zaak zijn.

Aanvankelijk beschreven in het boek van Peter Lynch, "One Up On Wall Street" (1989), als een bedrijfsspecifiek probleem, is de term "diworsification" veranderd in een modewoord dat wordt gebruikt om inefficiënte diversificatie te beschrijven omdat het betrekking heeft op een hele beleggingsportefeuille . Net als een logge corporate conglomeraat, kan het bezit van te veel investeringen u in de war brengen, uw investeringskosten verhogen, lagen van vereiste due diligence toevoegen en leiden tot een onder het gemiddelde risicogecorrigeerd rendement. Lees verder om te ontdekken waarom financiële adviseurs er misschien belang bij hebben uw beleggingsportefeuille te diversifiëren en enkele van de signalen dat uw portefeuille mogelijk "verstikt is".

AD:

TUTORIAL: Kiezen voor kwaliteit beleggingsfondsen

Waarom sommige adviseurs kiezen voor overdiversificatie De meeste financiële adviseurs zijn eerlijke en hardwerkende professionals die de plicht hebben om te doen wat het beste is voor hun klanten. Werkzekerheid en persoonlijk financieel gewin zijn echter twee factoren die een financieel adviseur kunnen motiveren om uw beleggingen te diversifiëren. (Lees Introductie tot beleggingsdiversificatie voor meer informatie over de theorie achter het diversifiëren van uw portefeuille.)

AD:

Wanneer je beleggingsadvies geeft voor je broodwinning, kan gemiddeld zijn meer werkzekerheid bieden dan proberen te onderscheiden van de rest. Angst om rekeningen te verliezen over onverwachte beleggingsresultaten kan een adviseur motiveren om uw beleggingen te diversifiëren tot op het punt van middelmatigheid. Bovendien heeft financiële innovatie het relatief gemakkelijk gemaakt voor financiële adviseurs om uw beleggingsportefeuille te spreiden over vele "auto-diversificatie" -investeringen, zoals fondsen van fondsen en streefdatumfondsen. Het uitbesteden van verantwoordelijkheden voor portfoliobeheer aan externe beleggingsbeheerders vereist heel weinig werk van de adviseur en biedt hen mogelijkheden om vingerafdrukken te maken als het misgaat. Last but not least, het "geld in beweging" dat te maken heeft met over-diversificatie kan inkomsten genereren. Het kopen en verkopen van beleggingen die anders zijn verpakt, maar vergelijkbare fundamentele beleggingsrisico's hebben, helpt weinig om uw portefeuille te diversifiëren, maar deze transacties resulteren vaak in hogere kosten en extra provisies voor de adviseur. (Lees voor meer informatie Heeft u een financieel adviseur nodig? en De juiste financiële adviseur vinden .)

AD:

Bovenaan de tekenen van Diworsification
Nu dat u de motieven achter de waanzin begrijpt, zijn hier een paar tekenen dat u mogelijk uw beleggingsprestaties onderbiedt door uw portfolio te over diversifiëren:

1 . Het bezit van te veel beleggingsfondsen binnen een enkele beleggingsstijlcategorie Sommige beleggingsfondsen met zeer verschillende namen kunnen vrij gelijkaardig zijn met betrekking tot hun beleggingsposities en algemene beleggingsstrategie. Om beleggers te helpen de marketinghype te doorbreken, ontwikkelde Morningstar categorieën in beleggingsfondsenstijl, zoals 'large-cap value' en 'small-cap growth'. Deze categorieën groeperen beleggingsfondsen met fundamenteel vergelijkbare beleggingen en strategieën. Beleggen in meer dan één beleggingsfonds binnen elke stijlcategorie voegt investeringskosten toe, verhoogt vereiste due diligence bij investeringen en vermindert over het algemeen de mate van diversificatie die wordt bereikt door meerdere posities in te nemen. Vergelijking van de beleggingsstijlcategorieën van Morningstar met de verschillende beleggingsfondsen in uw portefeuille is een eenvoudige manier om vast te stellen of u te veel beleggingen bezit met vergelijkbare risico's. (Lees voor meer informatie Understanding The Mutual Fund Style Box .)

2. Overmatig gebruik van multi-manager investeringen Multi-manager beleggingsproducten, zoals fondsen van fondsen, kunnen een eenvoudige manier zijn voor kleine beleggers om onmiddellijke diversificatie te bereiken. Als u dicht bij uw pensioen bent en een grotere beleggingsportefeuille hebt, is het waarschijnlijk beter om de beleggings- managers op een meer directe manier te diversifiëren. Wanneer u multi-manager beleggingsproducten overweegt, moet u hun diversificatievoordelen afwegen tegen hun gebrek aan maatwerk, hoge kosten en lagen van verwaterde due diligence. Is het echt in uw voordeel dat een financieel adviseur toezicht houdt op een beleggingsbeheerder die op zijn beurt andere beleggingsbeheerders controleert? Het is vermeldenswaard dat ten minste de helft van het geld dat gemoeid was met de beruchte investeringsfraude van Bernard Madoff hem indirect bereikte via multi-manager investeringen, zoals fondsen van fondsen of feederfondsen. Vóór de fraude hadden veel beleggers in deze fondsen geen idee dat een investering met Madoff zou worden begraven in het doolhof van een diversificatiestrategie voor meerdere managers. (Zie Fund Of Funds - High Society For The Little Guy )

voor meer informatie. 3. Een buitensporig aantal individuele aandelenposities bezitten Te veel individuele aandelenposities kunnen leiden tot enorme hoeveelheden vereiste due diligence, een gecompliceerde belastingsituatie en prestaties die eenvoudigweg een aandelenindex nabootsen, zij het tegen hogere kosten. Een algemeen aanvaarde vuistregel is dat het ongeveer 20 tot 30 verschillende bedrijven nodig heeft om uw aandelenportefeuille voldoende te diversifiëren. Er is echter geen duidelijke consensus over dit aantal. In zijn boek "The Intelligent Investor" (1949) suggereert Benjamin Graham dat het bezit van tussen de 10 en 30 verschillende bedrijven een aandelenportefeuille voldoende diversifieert. Een studie uit 2003, uitgevoerd door Dr. Meir Statman met de titel "Hoeveel diversificatie is genoeg?", Verklaarde: "Het optimale niveau van diversificatie van vandaag, gemeten aan de hand van de regels van de gemiddelde variantieportefeuilletheorie, overtreft 300 aandelen." Ongeacht het magische aantal aandelen van een belegger, moet een gediversifieerde portefeuille worden geïnvesteerd in bedrijven uit verschillende industriegroepen en moet deze overeenkomen met de algemene beleggingsfilosofie van de belegger.Het zou bijvoorbeeld moeilijk zijn voor een beleggingsbeheerder die claimt waarde toe te voegen via een bottom-up aandelenselectieproces om te rechtvaardigen dat er 300 geweldige individuele aandelenideeën tegelijkertijd zijn. (Zie voor meer informatie De gevaren van overdiversificatie van uw portfolio. )

4. Het bezitten van niet-verhandelde "niet-verhandelde" beleggingen die niet fundamenteel verschillen van de beursgenoteerde "niet-beursgenoteerde" beleggingen, worden vaak gepromoot vanwege hun prijsstabiliteit en diversificatievoordelen ten opzichte van hun beursgenoteerde gelijken . Hoewel deze "alternatieve beleggingen" u diversificatie kunnen bieden, kunnen hun beleggingsrisico's worden ondergewaardeerd door de complexe en onregelmatige methoden die worden gebruikt om ze te waarderen. De waarde van veel alternatieve beleggingen, zoals private equity en niet-beursgenoteerd vastgoed, is gebaseerd op schattingen en taxatiewaarden in plaats van dagelijkse transacties op de openbare markt. Deze "mark-to-model" benadering van waardering kan het rendement van een investering in de loop van de tijd kunstmatig gladstrijken, een fenomeen dat bekend staat als "return smoothing." In het boek "Active Alpha: A Portfolio Approach voor het selecteren en beheren van alternatieve beleggingen, "(2007) Alan H. Dorsey stelt dat" het probleem met het gladstrijken van de beleggingsresultaten het effect is dat het heeft op het gladstrijken van de volatiliteit en mogelijk de correlaties met andere soorten activa verandert. " Onderzoek heeft aangetoond dat de effecten van het terugbrengen van de opbrengst de diversificatievoordelen van een belegging kunnen overschatten door zowel de prijsvolatiliteit als de correlatie ten opzichte van andere, meer liquide beleggingen te onderschatten. Laat je niet misleiden door de manier waarop complexe waarderingsmethoden statistische maatstaven voor diversificatie zoals prijscorrelaties en standaarddeviatie kunnen beïnvloeden. Niet-beursgenoteerde beleggingen kunnen riskanter zijn dan ze lijken en vereisen gespecialiseerde expertise om te analyseren. Voordat u een niet-beursgenoteerde belegging koopt, moet u de persoon die deze aanbeveelt vragen om aan te tonen dat zijn risico / opbrengst fundamenteel verschilt van de openbaar verhandelde beleggingen die u al bezit. (Zie voor meer informatie: Leer

Lingo van beleggingen in private equity en Alternatieve activa voor gemiddelde beleggers ) De bottom line

Financiële innovatie heeft veel "nieuwe" gecreëerd beleggingsproducten met oude beleggingsrisico's, terwijl financiële adviseurs vertrouwen op steeds complexere statistieken om de diversificatie te meten. Dit maakt het belangrijk dat u op uw hoede bent voor diworsificatie in uw beleggingsportefeuille. Samenwerken met uw financieel adviseur om precies te begrijpen wat zich in uw beleggingsportefeuille bevindt en waarom u het bezit, is een integraal onderdeel van het diversificatieproces. Uiteindelijk zul je ook een meer toegewijde belegger zijn. (Raadpleeg voor meer informatie Risico's en diversificatie beheren. )