Mensen praten veel over kredietbureaus. Wat doen ze? Hoe verschillen ze? En waarom zijn er drie van hen? (eigenlijk zijn er veel meer dan dat, maar het is vooral een bepaald trio dat het leven van de meeste consumenten beïnvloedt). Laten we deze entiteiten eens nader bekijken, wat ze doen en hoe ze het doen.

Wat zijn kredietbeoordelaars?

Ten eerste, laten we duidelijk zijn wat we bespreken. Het is gemakkelijk om kredietbureaus te verwarren met kredietbeoordelaars, vooral omdat kredietbureaus ook kredietinformatiebureaus worden genoemd.

Ratingbureaus houden zich voornamelijk bezig met bedrijven en kredietwaardigheid van bedrijven. Ze kwamen voort uit de behoefte van beleggers om het risico-beloningspotentieel van bepaalde beleggingen te vergelijken en als een manier om inzicht te krijgen in de financiële stabiliteit van bedrijven die geld willen lenen door obligaties of preferente aandelen uit te geven. Tegenwoordig zijn er drie grote internationale spelers: Fitch, Moody's en Standard & Poor's. Deze bureaus onderzoeken en analyseren de financiële gegevens van een bedrijf en wijzen er een kredietrating aan toe. Anders dan kredietrapporten of kredietscores, zijn deze ratings bedoeld om beleggers informatie te geven over bedrijven en de emittenten van schuldgerelateerde beleggingen. De agentschappen beoordelen ook de specifieke schuldverplichtingen en vastrentende waarden die de bedrijven uitgeven. Ten slotte beoordelen zij verzekeringsmaatschappijen voor hun financiële solvabiliteit.

Credit ratings worden uitgegeven in letters, zoals AAA of CCC, zodat beleggers snel naar een schuldinstrument kunnen kijken en het risico kunnen inschatten. De beoordelingen verschillen tussen de drie grote instanties, dus het is belangrijk om te weten welke de brieven levert. Kredietbeoordelingen zijn gebaseerd op een groot aantal variabelen en omvatten een aantal op de markt gebaseerde, historisch geschatte bedrijfsinformatie. De beoordelingen variëren van bedrijfskenmerken tot onderliggende beleggingen en zijn allemaal ontworpen om een ​​beeld te geven van de waarschijnlijkheid dat de leningnemer wordt terugbetaald.

Wat zijn kredietbureaus?

Hoewel kredietratings voornamelijk zijn opgesteld voor beleggers over bedrijven, overheden en obligaties, worden kredietrapporten en kredietscores in de eerste plaats opgesteld voor overheden en kredietverstrekkers over individuele kredietnemers. Ze gaan over de kredietwaardigheid van de consument.

Een interessant kenmerk van het businessmodel van het kredietbureau is hoe informatie wordt uitgewisseld. Banken, financieringsmaatschappijen, detailhandelaren en verhuurders sturen consumentenkredietinformatie gratis naar de kredietbureaus, waarna de kredietbureaus zich omdraaien en consumenteninformatie rechtstreeks aan hen verkopen.

Kredietbureaus bundelen en analyseren rapporten over consumentenkrediet waaruit kredietscores zijn afgeleid. Anders dan credit ratings, die in letters worden uitgegeven, worden credit scores gegeven als getallen, meestal één tussen 300 en 850.Uw credit score is van invloed op de omvang van een lening waarvoor u in aanmerking komt, de rentetarieven die u betaalt voor die leningen of op een creditcard en soms zelfs uw huur- en arbeidskansen.

Hoewel zowel kredietbeoordelaars als kredietbureaus particuliere bedrijven zijn, zijn ze sterk gereguleerd volgens de Fair Credit Reporting Act of FCRA. Ze zijn beperkt in het verzamelen, uitbetalen en vrijgeven van consumenteninformatie. en zijn sinds de Grote Recessie van 2007-2009 onder verhoogde controle gekomen.

The Big Three Credit Bureaus

In de VS zijn er verschillende kredietbureaus, maar slechts drie die van groot nationaal belang zijn: Equifax, Experian en TransUnion. Dit trio domineert de markt voor het verzamelen, analyseren en uitbetalen van informatie over consumenten op de kredietmarkten.

Oorspronkelijk dienden deze bedrijven alleen regionale markten in het westen, middenwesten, het zuiden en het oosten. Ze verwierven echter elk een kleiner aantal kredietbureaus totdat ze nationaal bereik kregen. Dankzij computerautomatisering rapporteren alle drie deze bedrijven nu over het krediet van mensen in de 50 staten. Er zijn nog steeds tientallen kleinere gespecialiseerde kredietinformatiebureaus die verschillende markten en belangen dienen.

Equifax , gevestigd in Atlanta, heeft 7000 werknemers en "activiteiten in de VS en 18 andere landen waaronder Argentinië, Brazilië, Canada, Chili, Costa Rica, Ecuador, El Salvador, Honduras, India, Ierland, Mexico, Paraguay, Peru, Portugal, Rusland, Spanje, het Verenigd Koninkrijk en Uruguay. "Vooral dominant in de zuidelijke en oostelijke secties van de VS, beweert het de marktleider te zijn in de meeste landen waar het aanwezig is.

Experian , waarvan het hoofdkantoor gevestigd is in Costa Mesa, Californië, verwerkte oorspronkelijk rapporten voor de westelijke Verenigde Staten. Nu promoot het zichzelf als "het leidende wereldwijde bedrijf voor informatiediensten. "Het bedrijf" biedt werk aan ongeveer 16.000 mensen in 39 landen en heeft zijn hoofdkantoor in Dublin, Ierland, met operationele hoofdkantoren in Nottingham, Verenigd Koninkrijk en São Paulo, Brazilië. "

TransUnion profileert zich als een" wereldleider op het gebied van kredietinformatie- en informatiemanagementdiensten. "De in Chicago gevestigde onderneming heeft" activiteiten en gelieerde ondernemingen in 33 landen. "Het biedt werk aan ongeveer 3, 700 mensen.

Vergelijkbare processen, verschillende resultaten

Alle drie ratingbureaus verzamelen dezelfde soort informatie over consumenten. Dit omvat persoonlijke gegevens, zoals naam, adres, sofinummer en geboortedatum. Het omvat ook kredietgeschiedenis, inclusief schulden, betalingsgeschiedenis en activiteiten van kredietaanvragen. Elk bedrijf gebruikt deze informatie om consumentenkredietrapporten te ontwikkelen en kredietscores te berekenen. Hoe hoger de score, hoe lager het kredietrisico dat een consument wordt geacht - en hoe hoger zijn kredietwaardigheid.

Deze scores zijn in het verleden gebaseerd op de FICO®-score die is gekoppeld aan het gegevensanalytische bedrijf dat oorspronkelijk bekend stond als Fair, Isaac and Company (de naam van het bedrijf veranderde in 2009 in FICO).Hoewel je nog steeds een FICO-score van een van de Big Three kunt krijgen, verschillen hun berekeningsmethoden. Experian gebruikt zijn eigen Experian / FICO risicomodel v2. Equifax heeft ook een eigen scoresysteem (op een schaal van 280 tot 850, 20), meestal slechts de Equifax-creditscore genoemd. De standaard credit score van TransUnion heet VantageScore, die in samenwerking met de andere twee bureaus is gecreëerd als een alternatief voor het FICO-systeem; zijn voorspellende scoresysteem wordt ook wel TransRisk genoemd.

Het resultaat van dit alles? Uw individuele credit score, en zelfs uw FICO score, kan variëren van bureau tot bureau. Deze verschillen zijn gebaseerd op de verschillende eigen berekeningsmethoden, lacunes in informatierapportage en -vergaring en het feit dat bureaus niet altijd dezelfde informatie over uw schuldgeschiedenis hebben. Op een bepaalde dag kan een bedrijf andere informatie over u in ons bestand hebben dan de anderen.

Waarom creditscores afwijken

Stel dat u een lening, kredietlijn of creditcard bij een geldverstrekker aanvraagt. Die geldschieter voert vrijwel zeker een kredietcontrole uit, waarbij hij een rapport vraagt ​​over je run, van ten minste één van de drie grote kredietbureaus. Maar het hoeft niet alle drie te gebruiken. De kredietverstrekker heeft mogelijk een voorkeur voor een relatie of waardeert één kredietscore- of rapportagesysteem boven de andere twee. Alle kredietwaardigheidsaanvragen worden vermeld in uw kredietwaardigheidsrapport, maar ze verschijnen alleen voor de bureaus waarvan de rapporten zijn getrokken. Als een kredietaanvraag alleen naar Experian wordt verzonden, weten Equifax en TransUnion dat bijvoorbeeld niet.

Op dezelfde manier rapporteren niet alle kredietverstrekkers kredietactiviteiten aan elk kredietbureau. Dus een kredietrapport van het ene bedrijf kan van het andere afwijken. Lenders die rapporteren aan alle drie de agentschappen, zien hun gegevens mogelijk op kredietmeldingen verschijnen op verschillende tijdstippen, simpelweg omdat elke bureau gegevens verzamelt op verschillende tijdstippen van de maand.

De meeste geldschieters onderzoeken slechts één rapport van één kredietbureau om de kredietwaardigheid van een aanvrager te bepalen. De belangrijkste uitzondering is een hypotheekbedrijf. Een hypotheekverstrekker onderzoekt rapporten van alle drie de kredietbureaus, omdat het gaat om grote bedragen per consument; het baseert de goedkeuring of ontkenning vaak op de middelste score.

De scoresystemen van de bureaus zijn ook niet in steen gehouwen; elk van de methodologieën (inclusief FICO) heeft door de jaren heen veranderingen ondergaan als onderdeel van voortdurende inspanningen om de nauwkeurigheid te verbeteren. Het is heel goed mogelijk dat uw credit score in de loop van de tijd verandert met hetzelfde bureau, zelfs als uw schuldhistorie dat niet heeft, simpelweg omdat de scoremethode is aangepast.

Moet ik alle drie mijn kredietscores kennen?

Ja. Kredietinformatie wordt vaak niet met dezelfde nauwkeurigheid gerapporteerd voor alle drie kredietbureaus, dus het is belangrijk dat consumenten elk rapport controleren en scoren. (Op grond van de Fair and Accutate Credit Transactions Act (FACTA), een wijziging van de FCRA die in 2003 werd aangenomen, kunnen consumenten eenmaal per jaar een gratis exemplaar van hun rapport ontvangen van elk kredietrapportagentschap.)

Aangezien sommige crediteuren en inzamelaars slechts aan één of twee agentschappen rapporteren. Sommige items worden omstreden in één rapport, maar op een ander geverifieerd. Items worden om verschillende redenen ook verwijderd uit een of twee rapporten. Deze variatie betekent vaak een groot verschil in credit score van bureau naar bureau. Wanneer een kredietscore wordt aangevraagd, wordt deze berekend op basis van wat zich in dat specifieke kredietrapport bevindt. Dus hoewel een consument een solide credit score op basis van een rapport heeft, kan hij of zij een dicier credit score op basis van een ander hebben. Als een consument bijvoorbeeld twee verzamelingen in rapport A en geen in rapport B heeft, is de score berekend op basis van rapport B duidelijk hoger dan die berekend op basis van rapport A.

Als een consument krediet wordt geweigerd op basis van één slechte credit score, maar heeft een betere credit score bij een ander bureau, hij of zij kan geluk hebben om de crediteur te bellen en te vragen om de betere score om te overwegen, vooral als er een goede reden is waarom de eerste credit score zo laag is.

De onderste regel

U kunt niet bepalen in welke instantie een bedrijf dat u onderzoekt, zal raadplegen. Maar bedrijven en methodieken terzijde, hoger is altijd beter. Hoewel het vergelijken van scores mogelijk niet identieke aantallen onthult, is het nog steeds een nuttige oefening. Als je een goede score hebt bij één bedrijf, zou je bij alle bedrijven een goede score moeten hebben, zelfs als de werkelijke cijfers enigszins verschillen.

Ga naar // www om uw jaarlijkse gratis kredietrapport van elk bureau te ontvangen. annualcreditreport. com / index. actie.