Sommige valutahandelaren beschouwen oscillatorafwijkingen als de heilige graal van technische analyse. Anderen beschouwen deze ongrijpbare grafiekpatronen als vrijwel nutteloos. De waarheid ligt waarschijnlijk ergens tussenin.

Het doel van klassieke divergentie is het herkennen van een technische onbalans tussen prijs en oscillator, met de aanname dat deze onbalans een aanstaande richtingsverandering in prijs zal signaleren.

AD:

In de onderstaande paragrafen zullen we twee transacties verklaren die zijn gemaakt vanwege verschillende MACD-histogramverschillen die op de daily charts van USD / JPY verschenen. De eerste transactie bleek een droom. De tweede liet veel te wensen over. (Voor gerelateerde metingen, voortschrijdend gemiddelde convergentie-divergentie - deel 1 en deel 2 en handel in de MACD-divergentie .)

De divergentiehandel als je kunt zien in de dagelijkse grafiek van de dollar / yen in figuur 1, deze twee divergentiesignalen kwamen relatief dicht bij elkaar voor, tussen de laatste maanden van 2006 en begin 2007.

AD:

Bron: FX AccuCharts, met dank aan FX Solutions

Afbeelding 1

De Setup Voor het eerste signaal (in donkerrood), dat plaatsvond tussen november en december 2006, we hebben bijna een schoolvoorbeeld van klassieke bullish divergentie. Prijs sloeg drastisch een lagere laag, terwijl het MACD-histogram een ​​zeer voor de hand liggend hoger laagje afdrukte. Volgens voorstanders van divergentiehandel, voorspelt dit type prijs-oscillatoronbalans een prijscorrectie van de onbalans. In dit geval zou de prijscorrectie een opwaartse koerswijziging moeten zijn geweest.

AD:

Dat is precies wat er gebeurde. Zoals het uurwerk, zoals blijkt uit de bovenstaande grafiek, daalde de prijs begin december en keerde niet terug tot de tweede afwijking was voltooid.

Dit eerste divergentiesignaal was zo sterk dat er zelfs een miniverwijking was (weergegeven in afbeelding 1 met donkerrode stippellijnen) binnen de grotere divergentie die ertoe heeft bijgedragen dat het signaal lang is. Gelukkig werd een deel van de daaropvolgende bull run gepakt als gevolg van het vroeg spotten van dit zeer duidelijke divergentiesignaal. Iedereen die dit specifieke divergentiespel ving, werd rijkelijk beloond met bijna onmiddellijke winstgevendheid. Hieronder zullen we de methode uitleggen die ik gebruikte om het te verhandelen.

The Trade Het tweede divergentiesignaal (gezien in donkerblauw), dat plaatsvond tussen half december 2006 en half januari 2007, was niet echt een leerboeksignaal. Hoewel het waar is dat het contrast tussen de twee pieken op de lagere high van het MACD-histogram extreem prominent was, was de actie op de prijs niet zozeer een rechttoe rechtaan hoger hoogtepunt, het was slechts één continue uptrend. Met andere woorden, het prijsgedeelte van deze tweede afwijking had geen afbakening die bijna even goed was in zijn pieken als de eerste divergentie had in zijn duidelijke troggen.(Zie voor gerelateerde metingen Piek-en-troganalyse .)

Of deze onvolkomenheid in het signaal verantwoordelijk was voor de minder dan uitstekende resultaten die onmiddellijk volgden, is moeilijk te zeggen. Elke handelaar in vreemde valuta die dit tweede divergentie-signaal probeerde te spelen met een volgende korte kaart, kreeg in de dagen en weken daarna nogal zwaar te verduren.

Echter, uitzonderlijk geduldige traders wiens laatste stop-verliezen niet werden geraakt, werden beloond met een bijna-top shorting kans die bijna net zo spectaculair lucratief bleek te zijn als de eerste divergentiehandel. De tweede divergentiehandel deed niet veel vanuit een pip-perspectief. Niettemin werd ongetwijfeld een zeer significante top gesignaleerd met deze tweede afwijking, net zoals een bodem werd gesignaleerd met de eerste divergentiehandel. (Zie Tales From The Loopgraven: Hindsight Is 20/20 om te lezen over een andere achterhaalde handelsles.

Een winnende divergentiehandel tot stand brengen Dus hoe kunnen we het winstpotentieel het best maximaliseren? van een divergentiehandel terwijl het zijn risico's minimaliseert? Ten eerste, hoewel divergentiesignalen op alle tijdframes kunnen werken, bieden grafieken op langere termijn (dagelijks en hoger) meestal betere signalen.

Wat betreft ingangen, zodra u een kans op een grote kans op een oscillatorafwijking ziet, kunt u schalen naar positie met behulp van fractioneel kleine transacties. Hiermee kunt u een te grote betrokkenheid vermijden als het divergentiesignaal onmiddellijk onjuist blijkt te zijn. Als een vals signaal inderdaad het geval is, zijn stop-loss altijd stevig op zijn plaats - niet zo strak dat je wordt uitgeschakeld door minder belangrijke zweepslagen, maar ook niet zo los dat de gunstige risico / rendementsverhouding scheef is.

Als de handel gunstig wordt, kunt u aan de andere kant blijven schalen totdat uw beoogde handelsomvang is bereikt. Als het momentum verder gaat dan dat, moet je de positie vasthouden totdat het momentum langzamer gaat of iets groter dan een normale pullback optreedt. Op het moment dat het momentum afneemt, schraapt u vervolgens uit de positie door progressieve winst te maken op uw fractionele transacties.

Als een schokkerige, richtingloze markt wordt verlengd, zoals in het geval van het tweede afwijkingssignaal dat hierboven werd beschreven op USD / JPY, zou dit u moeten vragen om uw risico te verminderen en op zoek te gaan naar een betere divergentiehandel.

Een les die is geleerd Dus wat kunnen we hiervan leren? Het is vrij veilig om te zeggen dat er op zijn minst enige geldigheid is voor oscillator divergentiesignalen, althans op de valutamarkt. Als u de recente geschiedenis van de belangrijkste valutaparen bekijkt, ziet u veel gelijkaardige signalen op grafieken voor de langere termijn (zoals de dagelijkse), die concreet bewijs kunnen leveren dat divergentiesignalen vaak buitengewoon nuttig zijn.