Van alle manieren waarop een belegger geld kan verdienen (of verliezen), is het zoekfonds een van de minst bekende en meest interessante.

Zoekfondsen bestaan ​​al sinds 1984, maar de laatste tijd lijkt er een stijgende interesse te zijn van beleggers, met name welgestelde en avontuurlijke individuele beleggers. Dat kan zijn omdat ze wezenlijk verschillen van de startfondsen die altijd op zoek zijn naar het volgende grote ding in technologie en maar al te vaak hun laatste grote investeringsfout vinden.

AD:

Een zoekfonds identificeert een onderneming met een solide staat van dienst die een sterk groeipotentieel lijkt te hebben. Het verwerft het bedrijf en neemt het vervolgens in handen en injecteert het met het geld dat het nodig heeft om uit te breiden.

Het proces in het kort

De beleggers bieden aanvankelijk alleen voldoende contanten voor de eerste zoekopdracht voor een bedrijf. Die investering is relatief bescheiden, gemiddeld minder dan $ 500.000 in totaal voor een zoekopdracht die waarschijnlijk anderhalf jaar duurt. Elke belegger kan zo weinig bijdragen als $ 25, 000 tot $ 35, 000.

AD:

Zodra het bedrijf is geïdentificeerd, evalueert elke belegger de voorgenomen acquisitie en beslist of hij een groter aandeel in de voltooiing van het bedrijf wil nemen, en hoe groot de inzet moet zijn. Degenen die ervoor kiezen om te investeren krijgen mede-eigendom van het bedrijf, met een "opstapje" in waarde van ongeveer 50% als een beloning voor hun inzet. Degenen die weigeren krijgen ook een inzet, met een vergelijkbare "verhoging", om hen te compenseren voor hun investering in de eerste zoekopdracht. Zodra de aankoop is voltooid, neemt de beheerder van het zoekfonds de leiding als CEO, met twee of meer beleggers van het fonds in de raad om advies en begeleiding te geven.

AD:

Dus, althans aanvankelijk, neemt de belegger geen belang in een bepaald bedrijfs- of bedrijfsconcept, en vaak zelfs niet in een specifieke sector. De weddenschap is gebaseerd op het zakelijk inzicht en de ondernemersvaardigheden van de persoon die het zoekfonds beheert. Meestal is die persoon jong en heeft hij weinig of geen managementervaring en een recent verdiende MBA.

De potentiële uitbetaling

Het is niet zo riskant als het klinkt. Het totale beleggingsrendement vóór belasting van 134 gefinancierde zoekopdrachten die werden opgespoord en geanalyseerd door Stanford Graduate School of Business bedroeg 34,9%. Het doelrendement is meestal 30% tot 35%. (Slechts ongeveer 200 gefinancierde zoekopdrachten zijn voltooid in de Verenigde Staten en Canada sinds het concept is gemaakt.)

Chris Hendricksen, die een zoekfonds samenbracht in de bedrijfsschool van Stanford, vertelde Forbes dat hij die weg had gekozen omdat hij de voorkeur zou geven aan om "de auto te versnellen in plaats van de auto te bouwen. "Hij en zijn partner hebben uiteindelijk VRI verworven en" versneld ", een bedrijf dat op afstand bewakingsdiensten levert waarmee sommige patiënten thuis kunnen blijven in plaats van in een ziekenhuis.

De belegger wordt gemotiveerd door de drang om "iemand (a) die hongerig, getalenteerd en gefocust is en" (b) die luistert (en vragen stelt) en een beetje bescheiden is "te steunen", schrijft prof. Rob Johnson van de universiteit van Navarra School of Business, in een analyse van waarom zoekfondsen slagen.

Zoals u wellicht hebt gemerkt, zijn er twee belangrijke punten waarop een belegger alles of grotendeels kan verliezen. De zoeker vindt mogelijk geen bedrijf dat een acquisitie waard is of kan de deal mogelijk niet sluiten. Of, een bedrijf kan worden verworven en vervolgens falen, ondanks de inspanningen van de onderzoeker. Alison Griswold, een financieel schrijver, stelt dat het zoekfonds een veiliger of minder coole neef is voor het startup-fonds. "Beleggersrendementen op zoekfondsen zweven iets boven de 30% en zijn veel betrouwbaarder dan die in de startup-wereld - de successen zijn zelden zo lucratief, maar de mislukkingen komen veel minder vaak voor," schrijft ze in Slate. com.

Een zoekfonds leent zich niet om snel geld te verdienen. De tijdshorizon is gewoonlijk vijf tot zeven jaar, vanaf het begin van de zoektocht tot het bereiken van het businessplan. De belegger kan eerder uitbetalen bij periodieke "exit opportunities". "Van de ondernemer wordt verwacht dat hij blijft hangen totdat het plan is bereikt en de beloning alleen krijgt als het een succes is.

Het concept wordt algemeen toegeschreven aan een professor in de Stanford University Graduate School of Business, H. Irving Grousbeck, hoewel hij zegt dat hij alleen maar hielp het eerste zoekfonds te koesteren in de jaren tachtig.

De bottom line

Het zoekfonds zou het meest in de smaak kunnen vallen bij een ervaren en succesvolle bedrijfsleider die de uitdaging zou hebben om een ​​jongere tegenhanger te begeleiden en een ander bedrijf te helpen zijn potentieel te realiseren. Zeker als er een rendement van bijna 35% is.

Een schat aan informatie over zoekfondsen is online beschikbaar op de site van Stanford University Centre for Entrepreneurial Studies.

Voor meer informatie over beleggen in ondernemingen, zie

Investeren in privé-bedrijven en 5 alternatieven voor het starten van uw eigen bedrijf.