Als je over economie praat of leest, heb je waarschijnlijk iemand de uitdrukking de akelige wetenschap horen zeggen. Als je niet wist wat deze zin betekende, heb je het misschien afgedaan als een slimme grap, of, met een geheime passie voor experimentele observatie en bekers, je bent misschien te verlegen geweest om je af te vragen hoe in hemelsnaam elke wetenschap somber kan zijn. Kijken naar wat de sombere wetenschap is en waarom het zo'n deprimerende naam draagt, kan je echter helpen beter te begrijpen waarom je met onzekerheid en tegenstrijdigheden in je beleggingsinspanningen te maken kunt krijgen.

Origins
De uitdrukking "sombere wetenschap" werd bedacht door Thomas Carlyle in antwoord op Thomas Malthus 'geloof dat de exponentiële bevolkingsgroei de lineaire groei van de voedselvoorziening in de wereld zou overtreffen, resulterend in een wereldwijde hongersnood. Malthus voorzag niet de sprongen in de wetenschap, zoals de ontwikkeling van kunstmest, waardoor de aarde veel meer mensen kon ondersteunen dan eerder werd gedacht. Toch is een van de fundamentele concepten van de economie het principe van schaarste - het idee dat er nooit genoeg voor iedereen zal zijn. Die vreselijke kijk is een van de redenen waarom de economie als een sombere wetenschap wordt beschouwd.

Waarom economie niet echt een wetenschap is
Naast de blunders van Malthus verwijst de term 'sombere wetenschap' naar de onbetrouwbaarheid van de economie in vergelijking met conventionele wetenschappen zoals wiskunde, natuurkunde of biologie. De meeste wetenschappen werken door een eerste verklaring van een voorgesteld fenomeen (ook bekend als een hypothese). De wetenschapper vormt dan een model om deze hypothese te testen en te onderzoeken totdat alleen de belangrijke variabelen overblijven. Deze variabelen worden herhaaldelijk getest om te bepalen of ze de oorzaak zijn van het eindresultaat. Als in feite een variabele kan worden geïsoleerd en bepaald als de enige oorzaak, wordt de theorie die aan de hypothese ten grondslag ligt, een wet genoemd. (Houd er rekening mee dat dit een grove vereenvoudiging van de wetenschappelijke methode is.)

Economie, net als de wetenschap, wil bepaalde fenomenen verklaren, maar om vele redenen kan de economie niet voldoen aan de criteria van het experimentele model. Om een ​​beter begrip te krijgen van de beperkingen van de studie van de economie, laten we eens kijken naar wat de methoden van de wetenschap vragen:

Voorbeeld van wetenschappelijke methode - Autodeur-experimenten Laten we zeggen dat we het fenomeen bestuderen waarom mijn hand pijn doet wanneer ik het in mijn autodeur ram. Om een ​​wetenschappelijke benadering te gebruiken, zou ik een hypothese vormen. Stel dat mijn theorie is dat het komt omdat ik een Investopedia T-shirt draag. Om deze theorie te testen, maak ik een model om verschillende scenario's en variabelen te testen. Dit model houdt in dat ik mijn hand in de deur gooi terwijl ik verschillende shirts draag, waaronder mijn Investopedia T-shirt.Ik elimineer factoren (variabelen) die geen invloed hebben op het resultaat (mijn pijn) en ik blijf andere variabelen testen totdat ik achterblijft met degene die de oorzaak is van mijn pijn: het feit dat ik mijn hand in een autodeur gooi .

Na verschillende haarlijnbreuken, ben ik erachter gekomen dat de echte reden waarom mijn hand pijn doet niet te wijten is aan het T-shirt dat ik draag, maar omdat een dichtslaande autodeur op mijn hand in pijn door mijn zenuwen vertaalt. Er is dus een wet gevormd: de Andrew Law, die stelt dat als ik mijn hand in een autodeur sla met "X" kracht, mijn hand "Y" hoeveelheid energie zal absorberen waardoor mijn zenuwen "Z" doorgeven hoeveelheid pijn in mijn hersenen (een grove vereenvoudiging).

De onzekerheid van de economie Economie kan geen duidelijk omschreven wetten vaststellen, omdat in de markt een of andere niet-identificeerbare factor altijd een bepaalde gebeurtenis of verschijnselen kan beïnvloeden. Het is bijna onmogelijk om een ​​gegeven variabele in de economie te isoleren, dus de sombere wetenschap is voornamelijk gebaseerd op theorieën.

Deze theorieën kunnen elkaar tegenspreken, zoals efficiënte markthypothese (EMH) en gedragsfinanciering, maar in bepaalde gevallen of zelfs op hetzelfde moment kan het waar zijn. Bovendien blijkt bewijsmateriaal bij het bestuderen van economie vaak meer dan een feit.

Deze onbetrouwbare kenmerken zijn typisch een resultaat van drie specifieke dingen die economen niet kunnen controleren:

Un-testable Economy In tegenstelling tot andere wetenschappers, heeft de econoom geen speciale laboratoria waar ze geïsoleerde modellen kunnen maken om hun hypothesen. Een vacuüm van de economie bestaat gewoon niet en kan niet worden gecreëerd. Hierdoor kunnen economen hun hypothesen niet zo gemakkelijk verifiëren of bewijzen als andere wetenschappers. Toen Sir Isaac Newton bijvoorbeeld zijn tests voor het bestaan ​​van de zwaartekracht moest herhalen, hoefde hij alleen maar meer appels te vinden die uit verschillende bomen konden vallen. Voor mijn wet hoefde ik alleen maar verschillende T-shirts te dragen (en uiteindelijk stopte ik met mijn hand in de deur te slaan). Om als econoom een ​​theorie te testen, moet hij of zij een beroep doen op verschillende regeringen om een ​​specifieke verandering in de economie door te voeren, of, nog erger, wachten tot zij dit op eigen kracht doen en vervolgens de nodige metingen verrichten.

Homo Economicus Afgezien van de vele verschillende aannames die economen maken bij het bespreken van hun theorieën, is waarschijnlijk de meest besproken discussie het idee van homo economicus of de rationele mens. Bijna alle economische theorieën veronderstellen dat mensen te allen tijde rationeel zijn, dat ze hun middelen altijd op een voorspelbare manier voorzichtig toewijzen, wat gunstig is. Helaas houdt dit niet altijd het water vast in de echte wereld. Mensen zullen gokken hoewel de kansen tegen hen zijn; ze zullen vergeten om met een rekenmachine naar de supermarkt te gaan om te zien of de 32 oz. blik soep is goedkoper dan de 16 oz. kunnen en kunnen niet routinematig de alternatieve kosten van verschillende goederen analyseren.

Blinde Bluff Stel je voor dat je blind was met een spel kaarten dat voor je lag en iemand verwachtte dat je in staat zou zijn om de drie harten te sorteren.We weten dat er een kans is van één op 52 om gelijk te hebben en dat, als de kaarten willekeurig worden gesorteerd, er geen wetenschappelijke methode is die je kan helpen die kansen te verbeteren. Als u echter de juiste kaart trekt, kunt u deze aan iets toeschrijven: de manier waarop u reikte, hoeveel ademhalingen u nam, de kramp in uw rechteroog - wat dan ook.

Opnieuw ben je vast aan het snijden en toepassen van variabelen, maar je kunt de test niet herhalen met enige vorm van consistente controles. Dit is vergelijkbaar met economie: het aantal testbare variabelen is enorm vanwege de enorme omvang van de economie. Als gevolg hiervan is er weinig succes geboekt, niet alleen bij het voorspellen van verschijnselen, maar ook bij het voorstellen van redenen waarom waarneembare dingen gebeuren. De economie kan niet worden gecontroleerd als een wiskundige vergelijking of een wetenschappelijk experiment, en er zijn gewoon te veel variabelen om te testen met elke vorm van betrouwbaarheid en controleerbaarheid.

De onderste regel Dus daar heb je het. De volgende keer dat iemand de uitdrukking 'rampzalige wetenschap' laat vallen, kun je controleren of hij of zij het op de juiste manier gebruikt; bovendien weet je dat de persoon die de term gebruikt, geen marktvoortplantingen kan voorspellen of uitleggen met enig zelfverzekerd vertrouwen.