a:

De primaire omstandigheid waaronder een obligatie-emittent een opvraagbare obligatie aflost, is een rentedaling. Wanneer de koersen dalen, is het niet logisch dat de emittent van de obligatie hoger dan gemiddelde rente aan beleggers blijft betalen wanneer een voorziening in de obligatie aflossing toelaat vóór de vervaldatum. Na het bellen van de hoogrentende obligaties, kan de emittent opnieuw kapitaal aantrekken door nieuwe obligaties uit te geven aan een lagere rente.

Een obligatie is een manier voor een bedrijf of overheidsinstantie om geld in te zamelen en voor een belegger om een ​​gegarandeerd rendement te ontvangen. De belegger verstrekt kapitaal aan de emittent in ruil voor een reeks vastrentende betalingen over een bepaalde periode. Aan het einde van de looptijd geeft de emittent de hoofdsom van de belegger terug.

Overweeg bijvoorbeeld een belegger die een obligatie van $ 10.000 koopt tegen een rente van 9% met een looptijd van 20 jaar. Eerst betaalt hij $ 10.000 aan de emittent, die de laatste als kapitaal kan gebruiken. In de komende 20 jaar ontvangt de belegger vaste betalingen van $ 900 per jaar, of 9% van het nominale bedrag van de obligatie. Wanneer de 20 jaar voorbij zijn, geeft de uitgever van de obligatie de $ 10.000 hoofdsom van de belegger terug.

Met een opvorderbare obligatie, ook wel een aflosbare obligatie genoemd, hoeft de emittent geen rentebetalingen te doen aan de belegger voor de volledige looptijd van de obligatie. Als het wenst, kan het de obligatie vroegtijdig callen of terugbetalen. Bij het terugbetalen van de obligatie moet de emittent de hoofdbetaling van de belegger terugstorten.

Obligatie-emittenten lossen opvraagbare obligaties in wanneer rentetarieven een grote daling kennen. Wanneer de koersen dalen, hebben emittenten van opvraagbare obligaties twee keuzes: ze kunnen de obligaties actief houden en de rente hoger dan de markt aan beleggers betalen, of ze kunnen de obligaties terugbetalen en stoppen met het doen van rentebetalingen.

Terugkerend naar het obligatievoorbeeld hierboven, als de marktrente na 5 jaar daalt van 9% naar 4% en de obligatie opvorderbaar is, kan de emittent deze terugbetalen, de $ 10.000 van de belegger teruggeven en vervolgens opnieuw obligaties tegen een rentevoet die nu 5% lager is. In plaats van $ 900 jaarlijkse rentebetalingen op een obligatie van $ 10.000, heeft de emittent nu de luxe om slechts $ 400 rentebetalingen te doen.

Veel beleggers vermijden de opvraagbare obligaties juist vanwege deze voorziening. Bindingen zijn immers populair omdat ze gegarandeerde interesse voor een bepaalde termijn bieden, en een opvraagbare functie neemt die garantie weg. Om mensen te verleiden om te beleggen in opvraagbare obligaties, bieden emittenten ze meestal tegen een hogere rente dan wordt betaald door vergelijkbare obligaties zonder een opvraagbaar kenmerk. Voor een belegger die hoger dan de markt rente op een obligatie ontvangt, moet hij meestal een obligatiepremie betalen - meer dan het nominale bedrag voor de obligatie. Maar opvraagbare obligaties bieden een hogere rente terwijl ze nog steeds beschikbaar zijn tegen nominale waarde.