Om bedrijfsobligaties te begrijpen, moet u eerst twee kernbegrippen begrijpen: ten eerste zijn er aparte classificaties van obligaties die specifiek bepalen hoe de obligatie zich verhoudt tot de kapitaalstructuur van het bedrijf. Dit is belangrijk omdat de classificatie van de obligatie de uitbetalingsorder feitelijk dicteert in het geval de emittent zijn financiële verplichtingen niet kan nakomen. Ten tweede, als schuld versus eigen vermogen wordt vergeleken, heeft schuld altijd een anciënniteit in de uitbetalingsorder. Wanneer u ongedekte schuld vergelijkt met gedekte schulden, heeft gedekte schuld anciënniteit. Preferente houders van effecten ontvangen bijvoorbeeld uitbetaling voordat gewone aandeelhouders dit doen. In dit artikel bespreken we de verschillende soorten beveiliging van bedrijfsobligaties

1. Beveiligde bedrijfsobligaties

Dit is een rangordestructuur die door emittenten wordt gebruikt om prioriteit te geven aan uitbetaling van schulden. Aan de top in deze structuur zou de senior "beveiligde" schuld zijn waarvoor de structuur is genoemd. Dit staat in contrast met structuren waarbij de leeftijd van de schuldplaatsen bepalend is voor de anciënniteit. Als een obligatie als een beveiligde obligatie wordt geclassificeerd, steunt de emittent deze met onderpand. Dit maakt het veiliger (meestal met een aanzienlijk hoger herstelpercentage) in het geval dat het bedrijf in gebreke blijft. Voorbeelden hiervan zijn bedrijven die een beveiligde bedrijfsobligatie uitgeven door deze te ondersteunen met bedrijfsmiddelen zoals industriële apparatuur, een magazijn of een fabriek.

2. Senior Secured Obligaties

Elke senior met een beveiligingslabel in een dergelijke structuur is er een die primeert op de kapitaalbronnen van een ander bedrijf. De meest senior effectenhouders zullen altijd de eerste zijn die uitbetalingen ontvangen van de belangen van een bedrijf in geval van wanbetaling. Dan zouden die effectenhouders van wie de effecten als de op een na hoogste in anciënniteit worden beschouwd, enzovoort tot de activa die worden gebruikt om dergelijke schulden af ​​te betalen, opraken.

3. Senior ongedekte bedrijfsobligaties

Senior ongedekte bedrijfsobligaties zijn in de meeste opzichten net als senior secured bones met één significant verschil: er is geen specifiek onderpand dat senior ongedekte obligaties garandeert. Anders dan dat, genieten dergelijke senior obligatiehouders een bevoorrechte positie in het geval van wanbetaling met betrekking tot de uitbetalingsorder.

4. Junior of achtergestelde bedrijfsobligaties

Nadat de senior securities zijn uitbetaald, zal de ondergeschikte, niet-gegarandeerde schuld worden uitbetaald van de activa die overblijven. Dit is ongedekte schuld, wat betekent dat er geen onderpand bestaat om op zijn minst een deel te garanderen. Obligaties in deze categorie worden vaak obligaties genoemd. Dergelijke ongedekte obligaties hebben alleen de goede naam van de emittent en zijn credit rating als zekerheid. In tegenstelling tot senior ongedekte bedrijfsobligaties zijn deze obligaties ondergeschikt of junior. Dit betekent dat ze alleen worden uitbetaald in het geval van een wanbetaling na senior obligaties.Junior- of achtergestelde obligaties worden specifiek genoemd voor hun positie in de uitbetalingsorder.

5. Gegarandeerde en verzekerde obligaties

Deze obligaties zijn gegarandeerd in het geval van een wanbetaling, niet door een onderpand, maar door een derde partij. Dit betekent hoe het klinkt: in het geval dat de uitgever niet door kan gaan met uitbetalingen, zal een derde het roer overnemen en verder gaan met het goedmaken van de oorspronkelijke voorwaarden van de obligatie voor de obligatiehouder. Gangbare voorbeelden van deze categorie obligaties zijn gemeentelijke obligaties die door de overheid worden gesteund, of bedrijfsobligaties die worden ondersteund door een groepsentiteit. Hoe veilig zijn dergelijke verzekerde obligaties? Ze voegen een tweede niveau van beveiliging toe, omdat u de kredietwaardigheid van twee afzonderlijke entiteiten hebt in plaats van slechts één om op te vertrouwen om de obligatie veilig te stellen. Deze tweede entiteit kan echter alleen zoveel beveiliging bieden als hun eigen creditrating toestaat, dus het is niet 100% verzekerd. Toch zijn gegarandeerde of verzekerde obligaties veel minder risicovol dan niet-verzekerde obligaties en dragen ze dus doorgaans een lagere rente bij zich. Verzekerde obligaties zullen altijd een hogere kredietwaardigheid hebben omdat er twee bedrijven zijn die de obligatie garanderen. Deze beveiligingspremie gaat echter ten koste van een verlaagd eindrendement op de obligatie.

6. Converteerbare Obligaties

Sommige emittenten van bedrijfsobligaties hopen beleggers aan te trekken door het aanbieden van converteerbare obligaties. Dit zijn eenvoudigweg obligaties die de obligatiehouder kan kiezen om, indien zij dit wensen, om te zetten in gewone aandelen. Deze aandelen zijn meestal afkomstig van dezelfde uitgever en uitgegeven tegen een vooraf vastgestelde prijs, zelfs als de beurskoers van de aandelen is gestegen sinds de obligatie voor het eerst werd uitgegeven. De prijs van converteerbare obligaties is iets vloeiender omdat ze worden gewaardeerd op de aandelenkoers en vooruitzichten van het bedrijf op het moment dat ze worden uitgegeven. Omdat deze converteerbare obligaties beleggers extra opties bieden, hebben ze bovendien doorgaans een lagere rente dan standaardobligaties van dezelfde omvang.

Correlation to Recovery Rates

De recovery rate voor een bedrijfsobligatie of gelijksoortig type van zekerheid verwijst naar het bedrag van de totale waarde van de obligatie. Dit omvat zowel rentebetalingen als de hoofdsom, die waarschijnlijk zullen worden teruggevorderd in het geval dat de emittent in gebreke blijft. Deze herstelsnelheid wordt meestal uitgedrukt als een percentage dat de waarde tijdens een standaard vergelijkt met die van de nominale waarde van de obligatie. Een andere, meer eenvoudige manier om dit uit te drukken is om te zeggen dat de recovery-snelheid de uitbetalingswaarde van de bedrijfsobligatie is in het geval van een standaard.

Herstelpercentages zijn erg populair als een manier om beleggers te helpen het potentiële risico van verlies dat een bedrijfsobligatie oplevert te schatten, wat meestal wordt uitgedrukt als een verlies bij wanbetaling (LGD). Als een belegger bijvoorbeeld een investering van $ 100.000 in obligaties (hoofdsom) overweegt met een herstelpercentage van 30%, zou de LGD 70% bedragen. Dit betekent dat in geval van wanbetaling, de uitbetaling naar schatting 30% van de hoofdsom bedraagt. Deze uitbetaling van $ 30.000 is 30%. Dat is $ 70, 000 minder dan de hoofdsom, wat betekent dat het verlies in het geval dat de uitgever in dit voorbeeld in gebreke blijft voor de obligatie $ 70, 000 is.

Herstelpercentages kunnen aanzienlijk variëren van obligatie tot obligatie en emittent-tot-emittent. Relevante factoren zijn onder meer: ​​

1. Het beveiligingstype van een bedrijfsobligatie: Hogere anciënniteitsobligaties en effecten genieten een hoger terugvorderingspercentage dan ondergeschikte instrumenten. In feite is het herstelpercentage van een obligatie rechtstreeks evenredig met de anciënniteit van de uitbetalingen in het geval dat de emittent in gebreke blijft. In termen van terugvorderingspercentage zijn zowel de industrie als het onderpand belangrijk naast de anciënniteit. In het volgende concentreren we ons echter uitsluitend op de anciënniteitshiërarchie. Nada Mora, een econoom voor de Federal Reserve Bank van Kansas City, voerde een voorbeeldonderzoek uit en vergeleek de herstelpercentages van verschillende schuldinstrumenten en vond de volgende resultaten. Bij het vergelijken van senior gedekte obligaties met senior ongedekte obligaties bedroeg het gegarandeerde schuldherstelpercentage 56% en het percentage ongedekte schuldinvordering 37%. Over het algemeen kunnen beleggers verwachten dat hun oudste gedekte schuld geniet van de hoogste herstelpercentages. Achtergestelde schuldhersteltarieven waren 31% en het achtergestelde kortingspercentage van de achtergestelde schulden was technisch het laagst bij 27%
2. Macro-economische omstandigheden: Er zijn verschillende macro-economische omstandigheden die rechtstreeks van invloed kunnen zijn op het terugvorderingspercentage van een effect of bedrijfsobligatie. Deze omvatten onder meer: ​​het algemene wanbetalingspercentage, het huidige stadium van de grotere economische cyclus en algemene liquiditeitsvoorwaarden. Een recessie waar veel bedrijven in gebreke blijven, kan bijvoorbeeld een negatief effect hebben op het herstelpercentage (dit is duidelijk waargenomen tijdens de financiële crisis van 2008).
3. Individuele factoren met betrekking tot de emittent: Er zijn factoren binnen het bedrijf zelf die van invloed kunnen zijn op de herstelpercentages van de uitgegeven obligaties en beveiligingsinstrumenten. Deze omvatten het algemene niveau van schuld, aandelenniveau en kapitaalstructuur om enkele belangrijke te noemen. In het algemeen komt dit erop neer: hoe lager de schuld / activa-ratio van een bedrijf, hoe hoger het herstelpercentage dat beleggers kunnen verwachten.

De bottom line

Elke belegger in bedrijfsobligaties of andere schuldinstrumenten moet veel aandacht besteden aan het beveiligingstype van de beveiliging. Door de bovenstaande bespreking wordt duidelijk dat de verschillende beveiligingstypen direct gekoppeld zijn aan de mogelijke herstelpercentages in het geval van een faillissement van een bedrijf. Bovendien beïnvloeden andere factoren de recovery-snelheid, die in elk stadium ook in aanmerking moet worden genomen.