De Vanguard 500 Index Fund Investor Class ("VFNIX") en de SPDR S & P 500 ETF ("SPY") zijn vergelijkbare beleggingsproducten. Beiden volgen de S & P 500, een VS. aandelenindex bestaande uit 500 bedrijven met de grootste marktkapitalisaties. Beide fondsen hebben een kostenratio die aanzienlijk lager is dan die van het gemiddelde fonds. Het belangrijkste is dat beide uitstekende trackrecords voor de lange termijn bieden. In feite hebben verschillende studies aangetoond dat passief beheerde indexfondsen en exchange-traded funds (ETF's) die de brede marktindices volgen, de overgrote meerderheid van actief beheerde beleggingsfondsen overtreffen. Het verschil in rendement wordt nog opvallender als u bedenkt dat indexfondsen en ETF's lagere kosten inhouden dan actief beheerde fondsen.

Als belegger in de langetermijn buy-and-hold kunt u niet verkeerd gaan beleggen in het Vanguard-fonds of de SPDR ETF. Er bestaan ​​subtiele verschillen tussen de fondsen, hoewel ze dezelfde beleggingsdoelstellingen hebben. Voordat u tussen deze twee fondsen beslist, begrijpt u hun verschillen in kosten en prestaties en leert u welke andere overwegingen u in gedachten moet houden.

Kosten

Het goede nieuws is dat beide fondsen een klein deel van het jaarlijkse bedrag aan kosten in rekening brengen voor een actief beheerd beleggingsfonds. Het gemiddelde beleggingsfonds heeft een kostenratio tussen 1.25% en 1. 5%. Het Vanguard-fonds had daarentegen een netto kostenratio van 0. 17% in 2015, terwijl de nettokostenratio van de SPDR ETF zelfs nog lager was met 0. 09%.

Het extra percentage dat u bespaart met deze twee fondsen, ten opzichte van dat van het gemiddelde fonds, wordt effectief toegevoegd aan uw jaarlijkse rendement op uw investering. Onthoud ook dat actief beheerde beleggingsfondsen, ondanks de aantrekkingskracht om een ​​professionele keuze te maken en uw beleggingskorf te kiezen, meestal minder goed presteren in vergelijking met indexfondsen en ETF's, vooral wanneer rekening wordt gehouden met beheerskosten.

Prestaties

Omdat beide fondsen zijn geconstrueerd om de S & P 500-index te volgen, is het verschil in hun prestaties, net als hun vergoedingsverschil, erg klein. Sinds 2011 presteren beide fondsen elk jaar iets minder dan de S & P 500, maar slechts met een paar honderdsten van een percentage. Ze zijn effectief in de knoop gestoken met de bredere index, en dus is het belangrijk dat, net als bij alle andere grote Amerikaanse bedrijven. Aandelenindexen, de S & P 500 is nooit ergens naartoe gegaan, maar wel op de lange termijn. Buy-and-hold-beleggers genieten rendement van de S & P 500 die gemiddeld tussen de 9 en 10% per jaar bedraagt, zelfs nadat u de nachtmerriejaren hebt meegemaakt met aanzienlijke verliezen, zoals in 1987 en 2008.

Overige overwegingen

Beide fondsen zijn uitstekende investeringen met lage kosten en sterke track records. Het komt er uiteindelijk op aan of u de voorkeur geeft aan een indexfonds of een ETF.Bijkomende factoren om na te denken zijn onder meer fiscale implicaties en verkoopcommissies.

Over het algemeen zijn ETF's iets fiscaalvriendelijker dan beleggingsfondsen. Ze hebben minder belastbare gebeurtenissen, zoals een fondsbeheerder die het fonds opnieuw in evenwicht brengt door aandelen van bepaalde effecten te verkopen, wat regelmatig gebeurt met een beleggingsfonds. Als deze fondsen tegen een meerwaarde worden verkocht, bent u vermogenswinstbelastingen verschuldigd voor het jaar waarin ze zijn verkocht, ook al heeft u niets te zeggen over hun verkoop. Bij ETF's hoeft de beheerder geen specifieke aandelen te verkopen om instromen en uitstromen te beheren. Daardoor zult u minder snel meerwaarden in een bepaald jaar realiseren en is uw belastingaanslag vaak lager.

Anderzijds kosten beleggingsfondsen die geen 'lading' of commissies vragen, meestal minder om te kopen dan een ETF. Vanguard staat bekend om de verkoop van 'no-load funds', dus u moet geen verkoopcommissie betalen als u in de Vanguard 500-index investeert. Ter vergelijking: een belegger koopt ETF's via een tussenhandelaar, net als voor individuele aandelen. Daarom betaal je een commissie bij aankoop. Dit is met name nadelig voor beleggers die strategieën hanteren zoals het gemiddelde van de kosten van een dollar, waarbij vaak met vaste tussenpozen wordt geïnvesteerd.