a:

Als statistische steekproefmethode is systematische sampling eenvoudiger en rechtlijniger dan willekeurige steekproeven. Het kan ook meer bevorderlijk zijn voor het afdekken van een breed studiegebied. Aan de andere kant introduceert systematische sampling bepaalde arbitraire parameters in de data. Dit kan over- of ondervertegenwoordiging van bepaalde patronen veroorzaken.

Systematische sampling onderzoeken

In een systematische steekproef worden de gekozen gegevens gelijkmatig verdeeld. In een populatie van 10.000 mensen kan een statisticus bijvoorbeeld elke 100ste persoon selecteren voor bemonstering. De bemonsteringsintervallen kunnen ook systematisch zijn, zoals het kiezen van één nieuw monster om de 12 uur.

Systematische sampling is populair bij onderzoekers vanwege de eenvoud. Onderzoekers gaan er in het algemeen van uit dat de resultaten representatief zijn voor de meeste normale populaties, tenzij een willekeurige eigenschap disproportioneel voorkomt bij elk nde datamonster (wat onwaarschijnlijk is).

Om te beginnen selecteert een onderzoeker een beginnend geheel getal om het systeem te baseren. Dit aantal moet kleiner zijn dan de bevolking als geheel; hij kiest niet elke 500th yard om te bemonsteren voor een voetbalveld van 100 yard. Nadat een getal is geselecteerd, kiest de onderzoeker het interval, of spaties tussen steekproeven in de populatie.

Belangrijkste voordelen

Systematische steekproeven zijn relatief eenvoudig te construeren, uit te voeren, te vergelijken en te begrijpen. Dit is met name belangrijk voor onderzoeken of enquêtes die werken met krappe budgetbeperkingen.

Een systematische methode biedt ook onderzoekers en statistici een mate van controle en gevoel voor proces. Dit kan met name gunstig zijn voor onderzoeken met strikte parameters of een eng geformuleerde hypothese, ervan uitgaande dat de bemonstering redelijkerwijs is geconstrueerd om aan die parameters te voldoen.

Geclusterde selectie, een fenomeen waarbij willekeurig gekozen steekproeven ongewoon dicht bij elkaar in een populatie voorkomen, wordt bij systematische bemonstering geëlimineerd. Willekeurige steekproeven kunnen hier alleen mee omgaan door het aantal monsters te vergroten of meer dan één onderzoek uit te voeren. Dit kunnen dure alternatieven zijn.

Misschien is de grootste kracht van een systematische aanpak de lage risicofactor. De primaire potentiële nadelen van het systeem dragen een duidelijk lage waarschijnlijkheid van vervuiling van de gegevens.

Voornaamste nadelen

De systematische methode gaat ervan uit dat de populatie beschikbaar is of redelijkerwijs kan worden geschat. Stel dat een onderzoeker de grootte van ratten in een bepaald gebied wil bestuderen. Als hij geen idee heeft hoeveel ratten er zijn, kan hij niet systematisch een startpunt of intervalgrootte selecteren.

Een populatie moet een natuurlijke mate van willekeurigheid vertonen langs de gekozen meeteenheid.Als de populatie een gestandaardiseerd patroon heeft, is het risico van het per ongeluk kiezen van veelvoorkomende gevallen duidelijker.

Overweeg voor een eenvoudige hypothetische situatie een lijst met favoriete hondenrassen waarbij (opzettelijk of per ongeluk) elke gelijkmatig genummerde hond op de lijst klein was en elke vreemde hond groot was. Als de systematische sampler met de vierde hond begon en een interval van zes koos, slaat het onderzoek de grote honden over.

Er is een groter risico van gegevensmanipulatie met systematische bemonstering, omdat onderzoekers mogelijk hun systemen kunnen construeren om de kans op het bereiken van een gericht resultaat te vergroten in plaats van dat de willekeurige gegevens een representatief antwoord opleveren. Alle resulterende statistieken kunnen niet worden vertrouwd.