Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) werd in 1945 opgericht als onderdeel van de Bretton Woods-systeemovereenkomst een jaar eerder. Het doel van het IMF is het bevorderen van macro-economische stabiliteit en wereldwijde groei en het verminderen van armoede over de hele wereld. Interessant is dat econoom John Maynard Keynes op de Bretton Woods-conferentie voor het eerst een supranationale valuta presenteerde die bekend stond als "Bancor", maar zijn voorstel werd afgewezen. In plaats daarvan heeft het IMF een systeem van gekoppelde wisselkoersen aangenomen dat is gekoppeld aan de waarde van ongemunt goud. Op het moment waren de reserves van de wereldreserve de Amerikaanse dollar en goud. Er was echter onvoldoende aanbod van deze internationaal om voldoende reserves te houden voor het IMF om naar behoren te functioneren. Om zijn mandaat te vervullen, heeft het IMF in 1969 speciale trekkingsrechten (SDR's) gecreëerd als aanvulling op de stabilisatie-inspanningen.

AD:

In 1973 was het oorspronkelijke Bretton Woods-systeem bijna volledig verlaten. President Nixon beperkte de uitstroom van goud uit de Verenigde Staten, en belangrijke valuta verschoven van een gekoppeld systeem naar een zwevend wisselkoersregime. Toch is het SDR-systeem grotendeels succesvol geweest, waarbij het IMF ongeveer SDR 183 miljard heeft toegewezen, waardoor de benodigde liquiditeit en kredietwaardigheid aan het wereldwijde financiële systeem zijn verstrekt. (Zie ook:

Een inleiding tot het Internationaal Monetair Fonds .)

AD:

Waarom SDR's nodig zijn

Volgens het IMF zijn SDR's (of XDR) een internationale reserve ter aanvulling van de officiële geldreserves van haar lidstaten. Technisch gezien is de SDR geen valuta, noch een claim op het IMF zelf. In plaats daarvan is het een mogelijke claim tegen de valuta's van IMF-leden.

Een SDR-toewijzing is een goedkope methode om de internationale reserves van leden toe te voegen, waardoor leden hun afhankelijkheid van duurdere binnenlandse of buitenlandse schulden kunnen verminderen. Ontwikkelingslanden kunnen SDR's gebruiken als een kostenvrij alternatief voor het accumuleren van deviezenreserves door middel van duurdere middelen, zoals lenen of lopende overschotten op de lopende rekening.

AD:

De SDR wordt ook door sommige internationale organisaties gebruikt als een rekeneenheid waarbij de wisselkoersfluctuatie te extreem zou zijn. Tot dergelijke organisaties behoren de Afrikaanse Ontwikkelingsbank, het Arabisch Monetair Fonds, de Bank voor Internationale Betalingen en de Islamic Development Bank. Door SDR's te gebruiken, hebben fluctuaties in lokale valuta niet zo'n grote impact. SDR's kunnen alleen worden gehouden door IMF-lidstaten en niet door individuen, investeringsmaatschappijen of bedrijven.

Vanaf het jaar 2000 koppelen vier landen hun valuta aan de waarde van een SDR, hoewel het IMF dergelijke actie ontmoedigt. (Zie voor meer informatie:

Kan het IMF globale problemen oplossen? ) De waarde van de SDR

De waarde van een SDR was aanvankelijk het equivalent van één Amerikaanse dollar op dat moment, of 0 .88671 gram goud. Toen de gouden standaard veranderde in een zwevend valutasysteem, werd de SDR in plaats daarvan gewaardeerd als een mandje van wereldwijde reservevaluta's. Momenteel omvat deze mand de Amerikaanse dollar, Japanse yen, euro en Britse pond.

Om de vijf jaar herziet het IMF de componenten van de valutamand om ervoor te zorgen dat zijn participaties de meest gebruikte internationale valuta's vertegenwoordigen. Het is mogelijk dat wanneer de volgende beoordeling plaatsvindt in 2015, er meer valuta's kunnen worden overwogen dan de huidige vier. Recente speculatie dat het IMF mogelijk de Chinese yuan (CNY) zou toevoegen, zou het de eerste valuta in opkomst zijn die wordt toegevoegd aan de reserves van het IMF.

De rentevoet van de SDR wordt gebruikt voor het berekenen van de rente verschuldigd door leden van IMF-leningen betaald uit SDR-posities. SDR's worden door het IMF toegewezen aan de lidstaten en worden ondersteund door het volledige vertrouwen en de eer van de regeringen van de lidstaten.

Vandaag, 1 SDR = 1. 3873 Amerikaanse dollars, een iets meer dan 10% in de afgelopen 12 maanden ten opzichte van de dollar, een gevolg van de relatieve versterking van de dollar ten opzichte van de drie andere valuta's in de SDR-mand.

De ondergrens

Bijzondere trekkingsrechten zijn een wereldreserve-activum waarvan de waarde is gebaseerd op een korf van vier grote internationale valuta's. SDR's worden door het IMF gebruikt om noodleningen te maken en worden door ontwikkelingslanden gebruikt om hun valutareserves te ondersteunen zonder te moeten lenen tegen hoge rentevoeten of overschotten op de lopende rekening ten koste van de economische groei. Hoewel SDR's zelf geen valuta zijn en alleen toegankelijk zijn voor leden van het IMF, spelen ze een cruciale rol bij het handhaven van macro-economische stabiliteit en wereldwijde groei door noodliquiditeit en krediet te bieden wanneer traditionele methoden tekortschieten.