a:

Sommige gebruikelijke financiële instrumenten die door speculanten worden gebruikt, zijn aandelen en financiële derivaten. Speculatie houdt in dat een risicovol financieel actief wordt verhandeld met de verwachting een aanzienlijke winst te behalen uit de prijsschommelingen in de marktprijs.

Aandelen zijn een vorm van financiële zekerheid die duidt op eigendom in een openbaar bedrijf. Speculanten gebruiken aandelen in een poging om een ​​winst in de prijsschommelingen vast te leggen. Stel bijvoorbeeld dat een speculant eruit ziet om 1, 000 aandelen van bedrijf ABC te kopen, omdat hij van mening is dat het bedrijf de winst per aandeel (EPS) en de geschatte inkomsten zal verslaan, samen met het verhogen van de jaarbegeleiding.

Over het algemeen heeft het kopen of shorten van een aandeel boven winst een substantieel risico vanwege de toegenomen volatiliteit, en de speculant kan een groot deel van zijn initiële investering verliezen. Dit risico wordt echter gecompenseerd door de kans op grote winsten als de speculant zijn vak goed doet.

Financiële derivaten, zoals opties, zijn ook betrokken bij speculatie. Opties zijn financiële derivaten die een contract vertegenwoordigen dat door een partij, de schrijver van de optie, wordt verkocht aan een andere partij, de koper van de optie. Het contract biedt de koper het recht, maar niet de verplichting, om een ​​effect te kopen of verkopen tegen een vooraf bepaalde uitoefenprijs op of vóór een bepaalde datum.

Speculanten gebruiken opties in een poging om een ​​aanzienlijke winst te maken in de prijsschommelingen van de contracten. Stel bijvoorbeeld dat een speculant een calloptie schrijft en de premie van de optie-koper ontvangt om het risico te nemen dat de onderliggende activaprijs in waarde stijgt. Volgens de contractspecificaties moet de schrijver van de optie de onderliggende waarde leveren als het activum de uitoefenprijs van de optie overschrijdt.

De optie-schrijver die de call-optie verkoopt, is van mening dat de koers van het onderliggende activum daalt onder de uitoefenprijs van de optie gedurende de looptijd van de optie. Als de onderliggende prijs lager is dan de uitoefenprijs van de calloptie en het contract afloopt, krijgt de schrijver van de optie zijn maximale winst. Zijn verliespotentieel is echter theoretisch onbeperkt als de aandelenkoers hoger is dan de uitoefenprijs.