a:

Hoge vraag en onnauwkeurige waardering zijn de twee meest voorkomende factoren die ertoe kunnen leiden dat activa boven hun marktwaarde worden verhandeld. Een breed scala aan cijfers en overwegingen, zoals winstgevendheid, verwachte groei, marktsector, financiering en locatie, gaan naar de bepaling van de marktwaarde van een actief. Enkele van de grootste problemen bij het nauwkeurig bepalen van de marktwaarde vloeien voort uit de waardeberekeningen voor immateriële activa zoals merkherkenning of sleutelpersoneel, items met een bepaalde maar uiteindelijk onbepaalde waarde.

Van de tientallen waarderingsmetrieken die beschikbaar zijn voor beleggers en analisten, zijn enkele van de meest gebruikte prijsratio's, inclusief de koers-winstverhouding, of P / E, en prijs-tot-boekwaarde. , of P / B, verhoudingen. Voor prijsverhoudingen vertalen hogere cijfers zich over het algemeen naar hogere marktwaarden. Elke waarderingsmaatstaf is onderhevig aan dramatische schommelingen rond omstandigheden zoals recessies en economische hoogconjunctuur, dus zelfs de timing van wanneer een waarderingsmaatstaf wordt genomen, kan de berekende marktwaarde voor een beleggingsobject aanzienlijk beïnvloeden.

Uiteindelijk zijn marktwaarden een indicatie van de algemene perceptie door de markt van het succes van een bedrijf en het verwachte toekomstige potentieel. Een factor die ertoe kan leiden dat een actief dat op zijn minst tijdelijk boven zijn marktwaarde handelt, ontstaat uit een sterk beleggersenthousiasme. Als beleggers ervan overtuigd zijn dat een actief op het punt staat van een aanzienlijke waardevermeerdering, kopen ze het actief agressief aan, zelfs als dit betekent dat het een premie moet betalen over de huidige marktwaarde. De corresponderende sterke toename van de vraag en de druk op het aanbod kan de prijs van een actief gemakkelijk boven de algemeen overwogen marktwaarde brengen.

Er is ook de mogelijkheid dat de marktwaarde van een bepaald actief eenvoudigweg onnauwkeurig is. Berekeningen van de marktwaarde zijn geen onfeilbare uitspraken en veel beleggingsstrategieën zijn gericht op het ontdekken van verborgen juwelen in de markt, activa met een echte waarde die nog niet door de markt wordt erkend. In dergelijke gevallen is het niet zo dat het actief boven marktwaarde wordt verhandeld, maar dat de werkelijke waarde niet nauwkeurig wordt weergegeven in de huidige marktwaarde. Dit idee wordt ondersteund door de theorie van value investing, een handelsstrategie die zich richt op het nauwkeurig identificeren van de intrinsieke waarde van een bedrijf in verhouding tot zijn huidige marktwaarde om een ​​gunstige invoerprijs voor investeringen te bepalen. Waardebeleggers begrijpen dat het volgen van populaire beleggingstrends, of het blind accepteren van huidige marktwaarderingen, niet het pad is naar maximale investeringswinsten. De markt is niet perfecter dan de individuen die op de markt acteren, en daarom zijn waarden die worden toegewezen door marktwerking ook niet perfect.Waardebeleggers proberen hun brood te verdienen door het oneens te zijn met de fundamentele bewering van de efficiënte markthypothese dat marktwaarde altijd een nauwkeurige beoordeling van de werkelijke waarde is.

Dit zijn de belangrijkste redenen, zoals een sterke vraag van beleggers of een onnauwkeurige waardebepaling, die ertoe kan leiden dat een activum wordt verhandeld tegen een premie ten opzichte van de huidige marktwaarde. Beleggers moeten zich er echter van bewust zijn dat er een aantal potentiële bronnen zijn voor het ontstaan ​​van een dergelijke situatie. Bijvoorbeeld, een verandering in het management van een bedrijf, waarbij een bedrijf een indrukwekkende manager binnenbrengt, kan de triggergebeurtenis zijn die een plotselinge toename in de vraag van beleggers naar de aandelen van een bedrijf veroorzaakt.