a:

Het dividendkortingsmodel, of DDM, is niet ontworpen om te worden gebruikt bij het voorspellen van eventuele vermogenswinst door verhogingen van de aandelenkoers van een bedrijf. Integendeel, de DDM is alleen bezig met het verstrekken van een analyse van de waarde van een aandeel alleen gebaseerd op verwachte toekomstige inkomsten uit dividenden.

De DDM is een van de meest conservatieve statistieken die wordt gebruikt om aandelen te waarderen. Dit model vertegenwoordigt een financiële theorie die een aanzienlijke veronderstelling vereist met betrekking tot de dividendbetalingen, groeipatronen en toekomstige rentetarieven van een bedrijf.

Volgens de DDM zijn aandelen alleen de inkomsten die zij genereren bij toekomstige dividenduitkeringen waard. Voorstanders van deze financiële theorie zijn van mening dat verwachte toekomstige contante dividenden de enige betrouwbare beoordeling zijn van de intrinsieke waarde van een bedrijf.

De DDM heeft drie gegevens nodig voor zijn analyse, inclusief het huidige of meest recente dividendbedrag dat door het bedrijf wordt uitgekeerd; de groei van de dividenduitkeringen over de dividendhistorie van de onderneming; en het vereiste rendement dat de belegger wenst te behalen of als minimaal aanvaardbaar beschouwt.

De huidige uitbetaling van dividend is te vinden in de jaarrekening van een bedrijf op het kasstroomoverzicht. De groei van dividenduitkeringen vereist historische informatie over het bedrijf die gemakkelijk te vinden is op een aantal websites met aandeleninformatie. Het vereiste rendement wordt bepaald door een individuele belegger of analist op basis van een gekozen beleggingsstrategie.

Hoewel het dividendkortingsmodel een solide benadering biedt voor het projecteren van toekomstige dividendinkomsten, schiet het tekort als een instrument voor waardering van aandelen door geen rekening te houden met meerwaarden door appreciatie van de aandelenkoers.