a:

In het afgelopen decennium hebben opkomende markten de vraag naar en de productie van olie en aardgas naar nieuwe hoogten gebracht. Oplopende middenklassen en hun consumptie worden opgewaardeerd met nieuwe exploratie- en boortechnieken en creëren onderweg een nieuw paradigma. Beleggers moeten op zoek naar bedrijven en landen die toegang hebben tot zogenaamde megaprojecten: multi-miljard dollar exploratie- en productie-sites (E & P) die net zijn begonnen met winning.

Het grootste deel van de vraag naar olie en gas komt uit twee soorten landen: ontwikkelde economische machten zoals de Verenigde Staten, Europa en Japan, en extreem dichtbevolkte opkomende landen zoals Brazilië, Rusland, India en China. Het is dan ook geen verrassing dat een aantal van de belangrijkste winnaars in het nieuwe paradigma van de energiemarkt bedrijven in China of Brazilië zijn.

De China Petroleum & Chemical Corporation (ook bekend als Sinopec) is de op één na grootste olie- en aardgasproducent in China geworden. Sinopec is ook de grootste Chinese olieraffinaderij. Het is het beste voorbeeld van de voordelen die Chinese bedrijven genieten: onbeperkte binnenlandse vraag, enorme natuurlijke hulpbronnen en bescherming van de overheid. De Chinese offshore-olieproducent CNOOC Ltd. is een ander bevoorrecht geval; CNOOC is de enige onderneming die E & P-activiteiten voor de kust van China mag uitvoeren. Dat soort bescherming is onpeilbaar in de meeste ontwikkelde landen.

Braziliaanse Braskem SA, een petrochemische onderneming met sterke banden met de niet-Venezolaanse olieproductiemogelijkheden in Zuid-Amerika, verhoogde de winst met meer dan 100% in 2013 en 2014. Hoewel het misschien niet altijd de door de staat aangeleverde voordelen van een Chinese onderneming, het heeft buitengewoon goed gepresteerd in een tijd van veranderende energiedynamiek.

Van Rusland wordt gezegd dat het de thuisbasis is van een van de grootste olie- en aardgasreserves ter wereld, wat logisch is gezien zijn enorme geografische omvang. De gigantische leden van de geopolitieke alliantie van de BRIC zijn echter niet de enige opkomende markten met nieuwe energiereserves. Aardgasreserves die meten in de honderden biljoenen kubieke voet zijn gevonden voor de kusten van Tanzania en Mozambique. Infrastructuur en transportlijnen blijven een obstakel in sommige van deze meer afgelegen regio's, maar er is te veel aanbod voor de producenten van de wereld om te negeren.

Volgens de Amerikaanse Energy Information Administration heeft Nigeria meer bewezen oliereserves dan de rest van de westkust van Afrika. In feite is de enige Afrikaanse natie met zelfs half zoveel reserves als Nigeria Libië. Omdat Nigeria lid is van de Organisatie van de Olie-exporterende Landen (OPEC), heeft het land productiegrenzen die grotendeels worden gedicteerd door het Midden-Oosten.Als deregulering van de downstreamsector optreedt, kan Nigeria een belangrijke attractie worden voor de internationale oliemaatschappijen die er al zijn, zoals Shell, ExxonMobil en Eni.