a:

De beurskoers van een beursgenoteerd fonds is de prijs waartegen aandelen in de ETF tijdens beurstijd op de beurzen kunnen worden gekocht of verkocht, terwijl de intrinsieke waarde (NAV) de waarde vertegenwoordigt van het aandeel van elk aandeel in de onderliggende activa van het fonds en contanten aan het einde van de handelsdag. ETF's berekenen de NAV op 4 p. m. EST, nadat de markten sluiten.

De NIW wordt bepaald door de waarde van alle activa in het fonds, inclusief activa en contanten, bij elkaar op te tellen en eventuele verplichtingen af ​​te trekken, en die waarde vervolgens te delen door het aantal uitstaande aandelen in de ETF. De NAV wordt gebruikt om de prestaties van verschillende fondsen te vergelijken, evenals voor boekhoudkundige doeleinden. De ETF geeft ook haar huidige dagelijkse posities, hoeveelheid contant geld, uitstaande aandelen en opgebouwde dividenden vrij, indien van toepassing. Voor beleggers hebben ETF's het voordeel dat ze transparanter zijn. Beleggingsfondsen en closed-end fondsen hoeven hun dagelijkse posities niet vrij te geven. In feite onthullen beleggingsfondsen hun participaties gewoonlijk slechts driemaandelijks.

Er kunnen verschillen zijn tussen de slotkoers van de beurs voor de ETF en de NAV. Eventuele afwijkingen moeten echter relatief klein zijn. Dit komt door het aflossingsmechanisme dat wordt gebruikt door ETF's. Aflossingsmechanismen houden de marktwaarde van een ETF en de NAV-waarde redelijk dichtbij. De ETF gebruikt een geautoriseerde deelnemer (AP) om creatie-eenheden te vormen. Voor een ETF-tracking van de S & P 500 zou een AP een creatie-eenheid van aandelen vormen in alle S & P 500-bedrijven in een weging gelijk aan die van de onderliggende index. Het AP zou vervolgens de creatie-eenheid overdragen aan de ETF-aanbieder op basis van dezelfde NAV-waarde. In ruil daarvoor zou de AP een gelijkwaardig aandelenpakket ontvangen in de ETF. De AP kan deze aandelen vervolgens op de open markt verkopen. De creatie-eenheden zijn meestal overal van 25, 000 tot 600, 000 aandelen van de ETF.

Het aflossingsmechanisme helpt de markt- en NAV-waarden op één lijn te houden. Het AP kan gemakkelijk eventuele verschillen tussen de marktwaarde en de NAV arbitreren in de loop van de handelsdag. De marktwaarde van de ETF-aandelen schommelt uiteraard tijdens de handelsdag. Als de marktwaarde te hoog wordt in vergelijking met de NIW, kan het AP de onderliggende componenten van de ETF gebruiken en de ETF-aandelen tegelijkertijd verkopen.

Als alternatief kan het AP de ETF-aandelen kopen en de onderliggende componenten verkopen als de marktwaarde van de ETF te ver onder de NAV komt. Deze kansen bieden een snelle en relatief risicovrije winst voor de AP, terwijl ze ook de waarden dicht bij elkaar houden. Er kunnen meerdere toegangspunten zijn voor een ETF, zodat meerdere partijen kunnen ingrijpen om prijsdiscrepanties weg te werken.