a:

Een progressieve belasting is een belasting die toeneemt samen met het vermogen van een persoon om de belasting te betalen, terwijl een regressieve belasting het vermogen om te betalen niet beschouwt. Een progressief belastingstelsel komt ten goede aan individuen met een laag inkomen, maar regressieve belastingen hebben deze mensen onevenredig zwaarder dan mensen met een hoog inkomen.

Het federale inkomstenbelastingstelsel van de Verenigde Staten wordt als vooruitstrevend beschouwd omdat hoogbetaalden meer betalen dan mensen met een laag inkomen, en het belastingtarief neemt toe naarmate individuen geld verdienen. Verkoopbelastingen zijn een voorbeeld van regressieve belastingen omdat het tarief uniform is, ongeacht hoeveel geld de koper verdient. Als een persoon bijvoorbeeld $ 20.000 per jaar verdient en $ 1.000 aan verkoopbelastingen op kleding en andere consumptiegoederen betaalt, dan gaat 5% van zijn jaarinkomen naar omzetbelasting. Als een persoon $ 100.000 per jaar verdient en dezelfde $ 1.000 aan verkoopbelastingen betaalt, gaat slechts 1% van zijn inkomsten naar omzetbelasting.

Een deel van wat de Amerikaanse federale inkomstenbelasting progressief maakt, is de persoonlijke vrijstelling, een functie die beschikbaar was sinds de eerste belastingen werden geïnd in 1915. De persoonlijke vrijstelling betekent dat individuen geen belasting betalen over de eerste deel van het inkomen dat ze elk jaar verdienen, en dit bedrag verandert van jaar tot jaar. Vanwege persoonlijke vrijstellingen, aftrekkingen en belastingkredieten betalen veel Amerikanen met een laag inkomen helemaal geen federale inkomstenbelasting. Wanneer de economie stabiel is en de werkloosheid laag is, betaalt ongeveer 40% van de Amerikanen geen inkomstenbelasting omdat hun inkomsten te klein zijn om het laagste belastingtarief te bereiken.