a:

Zogenaamd 'eerlijk kapitaal', zoals schoonheid, staat in het oog van de toeschouwer.

In de financiële verslaggeving zijn er twee soorten kapitaal: schulden en eigen vermogen. Op de balans van een onderneming wordt de eerste over het algemeen beschouwd als de langetermijnschuld van een bedrijf en de laatste wordt geïdentificeerd als het totale eigen vermogen (volgestort kapitaal, aanvullend gestort kapitaal en ingehouden winsten).

Beleggers kunnen op twee manieren naar een onderneming met relatief weinig schulden en een hoge eigen vermogenspositie kijken: als zijnde "overactief" door geen gebruik te maken van hefboomfinanciering om de groei en uitbreiding van haar activiteiten te financieren, of, aan de andere kant, als een sterke financiële positie vertegenwoordigen die in staat is om ongunstige omstandigheden te weerstaan ​​die verband houden met de economie, de industrie en / of de ernstig agressieve concurrentie.

AD:

Er is geen one-size-fits-all-positie voor de debt-equity-relatie van een bedrijf, die kan variëren naar bedrijfsgrootte, concurrentiepositie en industriële kenmerken.
Bedrijven met een hoge schuldenratio (ondergekapitaliseerd) in vergelijking met beleggingen met weinig of geen schulden (met te hoge kapitalisatie) vertegenwoordigen verschillende beleggingskansen. Bij het overwegen van dergelijke kansen moeten beleggers zorgvuldig de risico-beloningsgevolgen voor beide posities beoordelen en bepalen welke past bij hun risicotolerantieniveaus.

AD:

Lees De kapitaalstructuur van een bedrijf evalueren voor meer informatie.