Wat is het verschil tussen een collateralized debt obligation (CDO) en een collateralized mortgage obligation (CMO)?

Bailout 1: Liquidity vs. Solvency (Mei 2024)

Bailout 1: Liquidity vs. Solvency (Mei 2024)
Wat is het verschil tussen een collateralized debt obligation (CDO) en een collateralized mortgage obligation (CMO)?
Anonim
a:

Een collateralized mortgage obligation, of CMO, is een vorm van mortgage-backed security (MBS) uitgegeven door een kredietverstrekker die woninghypotheken behandelt. Een collateralized debt obligation, of CDO, wordt soms ondersteund door op woninghypotheken gebaseerde effecten, maar het kan ook worden ondersteund door commerciële door hypotheek gedekte waardepapieren, obligaties, bankleningen of zowat elk ander financieel instrument.

Om een ​​CMO te creëren, voegt een hypotheekverstrekker, een dochteronderneming van een investeringsbank of een andere financiële instelling groepen woningkredieten met vergelijkbare kenmerken samen tot een waardepapier dat kan worden verkocht. Het risico voor de koper van een GMO kan echter worden beïnvloed door factoren zoals fluctuerende rentetarieven, vooruitbetalingen en kredietrisico.

Als de rente omhoog gaat, daalt de marktwaarde van de meeste soorten GMO-tranches in verhouding tot de resterende tijd tot de vervaldatum. Door de levensduur van de GMO te verlengen, kunnen stijgende koersen ertoe leiden dat de hoofdsom van de belegger langer dan verwacht wordt vastgelegd.

Een concept achter de CDO is om de totale kosten van beleggen te verlagen door een beroep te doen op beleggers met verschillende beleggingshorizons. Instrumenten met verschillende hoeveelheden kredietkwaliteit zijn gegroepeerd in drie of meer tranches, elk met dezelfde looptijd. De senior tranches bieden de beste kredietkwaliteit, maar ook de laagste opbrengst. De mezzanine-tranches hebben een iets lagere kredietkwaliteit maar een hogere opbrengst. De equity-tranches zijn het riskantst, maar ze betalen ook het hoogste rendement, bijna altijd meer dan 10%. Financiële professionals kunnen de high-yield, low-credit equity-tranches doorverkopen en het risico spreiden over een groter aantal investeringen.

Echter, de meer gecompliceerde structuur van CDO's maakt het voor beleggers moeilijker om te analyseren. CDO's worden voornamelijk gekocht door levensverzekeringsmaatschappijen, hedgefondsen en andere instellingen die bereid zijn risico's te nemen in de hoop beter te presteren dan de rente op staatsobligaties.

Het extra risico van de equity-tranches levert een hoger rendement op als de economie sterk is, maar wanneer de economie vertraagt ​​of de defaults in de hypotheekmarkt stijgen, hebben zich grotere verliezen voorgedaan. Bovendien gebruiken sommige CDO-structuren hefboom- en kredietderivaten waardoor het zeer riskant is om in zelfs de senior tranches te beleggen.