a:

Federale studieleningen worden rechtstreeks uitgegeven door het ministerie van Onderwijs. Leners zijn dus verplicht om de Amerikaanse overheid terug te betalen na het ontvangen van federale leningen. Vanwege dit feit werken collecties voor studieleningen niet altijd zoals andere incassobedrijven. Binnen de eerste 12 maanden na terugbetaling gebruiken studentenleningbedrijven normale incassotactieken om contact op te nemen met leners, waaronder herhaalde telefoontjes plegen en brieven en e-mails sturen naar de lener, zijn of haar werkgever en familieleden.

Als de leningnemers echter gedurende 12 opeenvolgende maanden geen betalingen voor studieleningen doen, wordt de studielening in gebreke. Eenmaal in gebreke heeft het ministerie van Onderwijs meer verzamelopties. De overheid kan de lonen verspillen, de socialezekerheidsuitkeringen versieren of de federale en nationale belastingaangiften achterhouden totdat de schuld van de studentenlening volledig is afbetaald. Studieleningen die in gebreke zijn, maken ook kosten en lopen ook rente op, dus het saldo blijft groeien terwijl kredietnemers geen betalingen verrichten.

Naast directe financiële consequenties heeft het ministerie van Onderwijs andere consequenties voor leners die in gebreke blijven op studieleningen. Wanbetalers die in gebreke zijn gebleven en die professionele licenties (artsen, advocaten, verpleegkundigen, enz.) Hebben, worden de licentieverlenging ontzegd, waardoor hun bron van inkomsten en levensonderhoud wordt weggenomen. Deze leners kunnen ook niet in aanmerking komen om zich bij de gewapende diensten aan te sluiten terwijl ze in gebreke zijn.

Natuurlijk, als studieleningen in gebreke blijven, hebben ze één ding gemeen met andere soorten schulden. Ze beschadigen het krediet van de lener. Voor de eerste 12 maanden van achterstallige betalingen worden achterstallige studieleningen als vervallen gemeld aan de belangrijkste kredietbureaus. Wanneer ze echter standaard worden weergegeven, worden ze weergegeven als in verzamelingen. Schulden in incasso's hebben een groter negatief effect dan achterstallige betalingen en de standaardstatus blijft zeven jaar na het oplossen van het kredietwaardigheidsrapport van de kredietnemer bestaan.

Door het verlies van professionele licenties en negatieve kredietrapportage, maakt het ministerie van Onderwijs het moeilijk voor in gebreke gebleven leners om een ​​fatsoenlijke baan te krijgen. Werkgevers controleren zowel strafregisters als kredietrapporten bij het screenen van aanvragers. Gebrekte studieleningen weerspiegelen slecht de financiële stabiliteit en verantwoordelijkheid van de lener.

Leners kunnen ervan uitgaan dat het indienen van een faillissement hen kan redden van in gebreke gebleven studieleningen. De overheid heeft echter speciale bevoegdheden om dit ook te voorkomen. Leningen voor studieleningen mogen zelden worden opgenomen in faillissementsaanvragen. De ontlener zou aan de rechter moeten bewijzen dat het terugbetalen van de lening van studentenlening een te grote financiële last zou vormen.Dit wordt steeds moeilijker te bewijzen door de recente toevoeging van aflossingsplannen met lage maandelijkse betalingen en vergelingsprogramma's voor studentenlening die de last van leningen voor studentenleningen verlichten.

Hierdoor kan zelfs een faillissement de in gebreke gebleven debiteuren niet uit hun situatie redden. De enige keuze voor een in gebreke zijnde debiteur is om te betalen. Het ministerie van Onderwijs heeft de mogelijkheid om carrières te vernietigen, lonen en belastingaangiften te nemen en ervoor te zorgen dat ze op de een of andere manier betaald worden.