Inhoudsopgave:
Beleggers kunnen het dividendkortingsmodel (DDM) gebruiken voor aandelen die net zijn uitgegeven of die al jaren op de secundaire markt handelen. Er zijn twee omstandigheden waarin DDM praktisch niet van toepassing is: de aandelen geven geen dividend uit, of de aandelen hebben een zeer hoge groeisnelheid.
De DDM is vergelijkbaar met de waarderingsmethode met verdisconteerde cashflow (DCF); het verschil is dat DDM zich richt op dividenden. Net zoals bij de DCF-methode, is de waarde van toekomstige dividenden minder waard vanwege de tijdswaarde van geld. Beleggers kunnen de DDM gebruiken om aandelen te waarderen op basis van de som van toekomstige inkomstenstromen door het voor risico gecorrigeerde vereiste rendement.
Theorie van het Dividend Discount Model
Elk gewoon aandeel vertegenwoordigt een eigen claim op de toekomstige kasstromen van de uitgevende instelling. Beleggers kunnen er redelijkerwijs van uitgaan dat de contante waarde van een gewone belegging de contante waarde van de verwachte toekomstige kasstromen is. Dit is het uitgangspunt van DCF-analyse.
De DDM gaat ervan uit dat dividenden de relevante kasstromen zijn. Dividenden zijn inkomsten die worden ontvangen zonder verlies van activa (verkopen van de aandelen voor meerwaarden) en zijn analoog aan couponbetalingen van een obligatie.
Praktische beperkingen van het Dividend Discount Model
Hoewel DDM-voorstanders menen dat vroeg of laat alle bedrijven dividenden zullen uitkeren op hun gewone aandelen, is het model veel moeilijker te gebruiken zonder een benchmark dividendgeschiedenis.
De formule voor DDM is het meest geschikt wanneer de emitterende onderneming een overzicht heeft van de dividendbetalingen. Het is ongelooflijk moeilijk om te voorspellen wanneer, en in welke mate, een niet-dividendbetalende onderneming zal beginnen met het uitkeren van dividenden aan aandeelhouders.
Aandeelhouders die zeggenschap hebben, hebben een veel sterker gevoel van controle over andere vormen van cashflow, dus de DCF-methode is wellicht meer geschikt voor hen.
Een aandeel dat te snel groeit, verstoort uiteindelijk de basis-Gordon-groei DDM-formule, mogelijk maakt het zelfs een negatieve noemer en zorgt ervoor dat de waarde van een aandeel negatief is. Er zijn andere DDM-methoden die dit probleem kunnen verminderen.
Wat zijn de nadelen van het gebruik van het Dividend Discount Model (DDM) om een aandeel te waarderen?
Begrijpt hoe het dividendkortingsmodel werkt en leert enkele van de inherente tekortkomingen in het model waardoor het verdacht wordt als een waarderingstool voor aandelen.
Hoe kan ik het Dividend Discount Model (DDM) effectief gebruiken voor een aandeel met fluctuerende dividendbetalingen?
Ontdek hoe het dividendkortingsmodel wordt toegepast op aandelen met onregelmatige dividenduitkeringen en hoe bedrijven met onregelmatige dividendgroeipercentages worden gewaardeerd.
Waarom heeft een aandeel met een groot, consistent dividend minder prijsvolatiliteit op de markt dan een aandeel dat geen dividend uitkeert?
Om de verschillen in volatiliteit te begrijpen die gewoonlijk op de aandelenmarkt te zien zijn, moeten we eerst goed kijken naar wat een dividendbetalende aandelen wel en niet zijn. Overheidsbedrijven en hun besturen beginnen normaal gesproken regelmatige dividendbetalingen uit te betalen aan gewone aandeelhouders zodra hun bedrijven een aanzienlijke omvang en een stabiel niveau hebben bereikt.