a:

Verticale integratie is logisch als strategie, omdat het een bedrijf in staat stelt kosten te besparen over verschillende delen van de productie, zorgt voor strengere kwaliteitscontrole en zorgt voor een betere doorstroming en controle van informatie over het aanbod heen keten. De kernintentie van de aanpak is waardecreatie en een groter winstpotentieel door een betere controle over haar activiteiten. De soorten kosten die kunnen worden verminderd of verwijderd in verticale integratie zijn transportkosten, transactiekosten en business-to-business marketingkosten.

Bovendien kan een organisatie ook het gevoel hebben dat haar bestaande leveranciers of kopers te veel macht over hen vertonen. Door verticale integratie kan de organisatie de invloed van leveranciers of kopers op het bedrijf verminderen of elimineren. Het proces stelt een bedrijf in staat om de winstgevendheid te verbeteren door de tussenpersoon uit te schakelen, soms in de vorm van groothandelaren en retailers.

Het eigendom van ten minste een deel van de supply chain kan het bedrijf extra flexibiliteit bieden. Dit kan belangrijk zijn in tijden van uitdagende marktomstandigheden, waar marges waarschijnlijker onder druk komen te staan.

Een bedrijf kan eigenaar worden van zijn toeleveranciers en stroomafwaartse kopers door fusies of overnames van specifieke delen van de keten. De organisatie kan er echter ook voor kiezen om uit te breiden zonder noodzakelijkerwijs een operatie te consolideren, zoals het geval zou zijn wanneer een bedrijf een eigen retailnetwerk opbouwt. De olie- en gasindustrie is bijzonder actief geweest in verticale integratie, aangezien bedrijven in de sector de neiging hebben om controle te hebben over hun exploratie-, productie-, marketing- en raffinage-activiteiten.

Verticale integratie kan de vorm aannemen van een "achterwaartse integratie", "voorwaartse integratie" of "gebalanceerde integratie". Achterwaartse integratie omvat de verwerving van een leverancier of de zeggenschap over dochterondernemingen die een deel van de inputs produceren die worden gebruikt bij de productie van haar producten. Voorwaartse integratie betreft de aankoop of bouw van een distributeur, waardoor het bedrijf dichter bij de consument kan komen via distributiecentra en detailhandelaren. Evenwichtige integratie is een combinatie van beide.

De overname van media- en contentprovider Time Warner door America Online in 2000 is een voorbeeld van achterwaartse integratie. Hoogwaardige achterwaartse integraties binnen de technologiesector omvatten de overname door Google van Motorola Mobility Holdings en de aankoop van PayPal door eBay. De aankoop in 2003 van OfficeMax, een fabrikant van kantoorproducten, door papierbedrijf Boise Cascade, is illustratief voor toekomstige integratie.

Schoonheidsproductenbedrijf Avon is een ander bedrijf dat achterwaartse integratie nastreefde.De organisatie deed dit door zich te wagen aan de productie van sommige van haar cosmetica, in plaats van alleen te focussen op de verkoop en marketing van het product. Ondertussen is kledingfabrikant Levi Strauss & Co. meer voorwaarts geïntegreerd geworden door winkels te openen om zijn producten op de markt te brengen.

Horizontale integratie verschilt van verticale integratie. Een horizontale fusie vindt plaats tussen twee organisaties in dezelfde branche. Voorbeelden hiervan zijn de fusies van de namen Procter & Gamble en Gillette in 2006 en de oliebedrijven Exxon en Mobil in 1999.

Een groot verticaal integratie-nadeel is dat de strategie alle middelen en vooruitzichten op één aanpak concentreert. De strategie "alle eieren in één mand" kan riskant zijn in een onzekere marktomgeving. Bovendien kunnen de kosten voor organisatie en coördinatie ook hoog zijn.