Wanneer geografische diversificatie uw portefeuille niet het vangnet biedt waar u op hoopte, hoe maakt u dan een portefeuille aan die nog steeds veiligheid biedt, zodat al uw belangen niet samenvallen of samenvallen? Dit is geen eenvoudige opgave en met veel beleggers die te maken hebben met toenemende schulden, en het is geen wonder dat ze in de war zijn over het verkrijgen van een hogere alfa tegen een verlaagd risico. De superieure voor risico gecorrigeerde rendementen die zijn bereikt door een geografisch gespreide portefeuille te spreiden, lijken moeilijker te verkrijgen. Zoals Thomas Friedman bespreekt in zijn boek "The World is Flat" (2005), lijkt de globalisering van de economieën van de wereld het begrip geografische diversificatie steeds meer als een niet-afzwakkende risicoreductiemiddel te maken. Maar is dit echt het geval?

Het argument dat de creatie van het wereldwijde web de wereld heeft gekrompen kan wel of niet waar blijken te zijn in het rendement van de aandelenmarkt. De correlatie van het rendement voor de S & P 500, als een proxy voor de Amerikaanse economie, en de MSCI World ex US, als een proxy voor de internationale markten, moet een duidelijk signaal zijn over de validiteit van geografische diversificatie als een manier om het risico te verkleinen in een portfolio. Als deze correlatie hoog is, welke andere mogelijkheden kunnen beleggers dan onderzoeken om te zorgen voor meer stabiliteit in portefeuillereturns? (Historisch gezien heeft internationaal beleggen goed uitgepakt voor beleggers, maar dit is misschien niet meer het geval.Voor meer informatie, zie Biedt internationaal beleggen echt diversificatie? )

De Amerikaanse en internationale markten Financiële planners hebben onweerlegbaar het aannemelijke argument gegeven dat de beste manier om het risico in een portefeuille te verminderen, is diversifiëren, en een van de gemakkelijkste manieren om in een aandeel te diversifiëren portfolio is om te beleggen in verschillende geografische gebieden. Het idee bestond dat de economie van elk land, terwijl interactie met anderen in de periferie is gebaseerd op lokale bedrijven en politiek, en daarom onafhankelijk succes of mislukking ervaart. Historisch gezien hebben we echter gevallen waarin dit denken faalde, zoals de Aziatische crisis in 1997, de crash op Black Monday in 1987 of de meest beroemde de Grote Depressie in de late jaren 1920 tot de vroege jaren 1930.

Meer recent zag de Grote Recessie ook een internationale vertraging in de financiële sector van de wereld, aangezien aandelenkoersen over alle grenzen leden. Het geïsoleerd houden van deze gebeurtenissen en het denken aan anomalieën heeft geleid tot het voortdurende argument voor geografische diversificatie als een risicoreducerend middel. Toch heeft het wijdverbreide gebruik van internet de wereld kleiner gemaakt en heeft het meer een mondiale marktplaats gecreëerd dan een landspecifieke markt. Dus de vraag luidt: biedt geografische diversificatie nog steeds de noodzakelijke spreiding van de opbrengsten die nodig zijn om het risico te verminderen?

De voortgangsgrafiek onderzoekt de returns van de S & P 500 (U. S. proxy) en de MSCI World ex US (internationale proxy) indexen, die inzicht geven in deze vraag.

Afbeelding 1: U. S. Vs. Internationaal

Bron: Merril Lynch Advisory Services Group Monitor april 2010

Zoals u ziet hebben de rendementen voor de S & P 500 en de MSCI World ex US een hoge correlatie. Sommigen beweren dat het tijdsbestek niet lang genoeg is, maar de introductie en acceptatie van internet fungeerde als een katalysator die economische kansen creëerde in landen die eenmaal beschut waren door geografische barrières. Dit tijdschema lijkt dus de meest geschikte proxy voor de toekomst. De grafiek laat duidelijk zien dat geografische diversificatie mislukt, dus op welke andere manieren kunnen beleggers risico's spreiden?

Alternatieve diversificatiestrategieën Geografische diversificatie is niet de enige beschikbare strategie om het risico in een portefeuille te verminderen. Verschillende beleggingsstijlen, zoals small-cap- versus large-capbeleggingen of een groeistrategie versus een waardestrategie, kunnen verdere risicoreductie van het portfolio opleveren. Maar er zijn voor- en nadelen voor beide opties.

Figuur 2: Kapitalisatie

Bron: Merril Lynch Advisory Services Group Monitor april 2010

Hoewel tussen 2005 en 2009 het rendement hetzelfde patroon volgt, met name van 1998-2002, is er een groot verschil in het terugkeerpatroon. Een voorbeeld hiervan is 2001 toen de S & P 500 (large caps) bijna 12% daalde, terwijl de S & P 600 (small-caps) meer dan 6% hoger lag. Omdat bedrijven van verschillende grootte meestal verschillende prestaties hebben, afhankelijk van de economische omgeving, zou een mix van strategieën moeten helpen bij het diversificatieproces. Wanneer zich echter grote financiële meltdowns voordoen zoals die zich in 2007-2009 hebben voorgedaan, zijn de effecten van de strategie beperkt.

Figuur 3: Groei versus Waarde

Bron: Merril Lynch Advisory Services Group Monitor april 2010

Het rendement van groei- en waardeaandelen is verreweg het meest afwijkend van de getoonde voorbeelden, een goed teken voor diversificatie van het portefeuillerisico. Deze bevinding is echter niet zonder de tegenhangers. Sommigen beweren dat het bereiken van een groei- of waardeportefeuille zeer moeilijk is in de tijd omdat veel van de aandelen waaruit deze portefeuilles bestaan, van groeiaandelen naar waarde veranderen en vice versa, wat resulteert in een moeilijk te behalen strategie.

Figuur 4: Voorraden vs. Obligaties

Bron: Merril Lynch Advisory Services Group Monitor april 2010

De theorie dat aandelen en obligaties tegengesteld handelen, is in de meeste jaren bewezen, zoals geïllustreerd in de bovenstaande grafiek. Diversificatie van risico door te beleggen in verschillende soorten effecten lijkt de meest aannemelijke te volgen weg. Door dit type strategie te volgen, zal een portfolio risicovermindering tot stand brengen. Echter, samen met verminderd risico, is er ook een dempend effect op het rendement. Met andere woorden, door deze strategie toe te passen, kopen beleggers wat bescherming, maar verkleinen ze ook het opwaartse potentieel.

De bovengenoemde strategieën zijn niet de enige die beschikbaar zijn voor beleggers die op zoek zijn naar diversificatie.Het verkleinen van het aandelenpecifieke risico kan worden bereikt door te beleggen in verschillende sectoren, met name sectoren met zeer uiteenlopende kenmerken zoals nutsbedrijven en technologie, of gebruikmaken van derivaten zoals opties om risico's af te dekken. (Zonder deze risicoverminderingstechniek is uw kans op verlies onnodig hoog. Lees voor meer informatie Het belang van diversificatie .)

Conclusie Portefeuillerisico is een van de grootste nadelen voor beleggers en het vinden van een manier om dat risico te verminderen heeft de hoogste prioriteit. Dit type strategie levert misschien niet het beste rendement op in een jaar, maar het heeft nooit het slechtste opgeleverd. Dus wanneer beleggers willen diversifiëren en geografische diversificatie mislukt, zou het gebruik van andere strategieën, zoals beleggen in een reeks kapitalisaties, stijlen of effecten, op de lange termijn vruchten moeten afwerpen. (Ga voor meer informatie over diversificatie naar 5 Tips voor het diversifiëren van uw portfolio .)