a:

Financiële adviseurs die onder fiduciaire plicht staan, zijn wettelijk verplicht te allen tijde in het belang van hun cliënten te handelen. Dit is erg belangrijk omdat het individuele beleggers ervan weerhoudt dat een adviseur er gebruik van maakt.

Wat is Fiduciary Duty?

Fiduciaire plicht wordt beschouwd als de hoogste wettelijke verplichting. Het vereist dat de fiduciaire alleen handelt in het beste belang van haar opdrachtgever, de opdrachtgever. Fiduciaire plicht geldt voor een aantal professionals, waaronder advocaten en bedrijfsdirecteuren. Deze personen hebben een fiduciaire plicht tegenover respectievelijk hun klanten en aandeelhouders.

Fiduciairen moeten ook belangenconflicten vermijden die kunnen voorkomen dat zij de beste uitkomst voor de principaal zoeken. Dit betekent het vermijden van situaties waarin de belangen van de principaal botsen met de persoonlijke winst van de fiduciaire.

Een advocaat moet bijvoorbeeld niet een klant vertegenwoordigen die een rechtszaak voert tegen het bedrijf waar de echtgenoot van de advocaat werkt. Om de carrière van haar man te behouden, kan de advocaat in de verleiding komen om minder dan haar beste werk te doen in het vervolgen van zijn werkgever, waardoor hij haar fiduciaire plicht tegenover haar cliënt schendt.

Fiduciaire plicht in financiën

Fiduciaire plicht in de wereld van financiën en investeringen is ongelooflijk belangrijk omdat er zoveel situaties zijn waarin een adviseur oneerlijk voordeel kan behalen ten koste van de belangen van haar cliënt. Niet alle financiële adviseurs zijn echter onderworpen aan de beperkingen van fiduciaire plichten. In feite hebben alleen adviseurs die geregistreerd zijn bij de Securities and Exchange Commission (SEC) of soortgelijke staatsregelgevers een fiduciaire plicht jegens hun klanten. Aangezien dit soort registratie niet vereist is, zijn er veel adviseurs die alleen gebonden zijn aan een geschiktheidsnorm, waardoor ze alleen investeringen moeten aanbevelen die geschikt zijn voor hun klanten op basis van de doelen en financiën van de klant.

Voorbeeld

Stel dat u in beleggingsfondsen wilt beleggen maar hulp nodig hebt bij het kiezen van uw geld. U hebt specifieke beleggingsdoelen voor ogen, maar hebt een financieel adviseur nodig om u in de juiste richting te wijzen en u te helpen deze doelen te bereiken. Na veel onderzoek beperk je het tot Advisor Jim en Advisor Jane. Terwijl Jim is geregistreerd bij de SEC en gebonden is door fiduciaire plicht, is Jane dat niet.

Beide adviseurs zijn het erover eens dat er drie beleggingsfondsen zijn die aansluiten bij uw behoeften en identieke rendementen hebben. Eén wordt aangeboden door Jim's bedrijf, één door Jane's en één door een derde bedrijf. Zowel Jim als Jane ontvangen een commissie voor elke investering die u doet in producten die worden aangeboden door hun respectieve bedrijven.

Als alle drie de fondsen in alle opzichten identiek zijn, is er geen potentieel belangenconflict, omdat het kiezen van een fonds dat commissie betaalt aan een van de adviseurs, geen enkele invloed heeft op uw investering of rendement.In werkelijkheid hebben de drie fondsen echter verschillende kostenratio's van 3%, 2% en 1,5%. Een kostenratio is het percentage van de waarde van het fonds dat een bedrijf elk jaar behoudt voor operationele en administratieve kosten, wat snel kan oplopen als u een aanzienlijke investering doet.

Als u Jim in dienst heeft, moet hij volgens zijn fiduciaire verplichting het beleggingsfonds met de laagste kostenratio aanbevelen, omdat alle andere factoren gelijk zijn. Hoewel hij geen commissie ontvangt, is hij wettelijk verplicht om ervoor te zorgen dat u naar de meest winstgevende optie wordt geleid.

Aangezien Jane echter niet wordt beperkt door fiduciaire plichten, heeft zij ruimschoots het recht om het fonds aan te bevelen dat haar bedrijf biedt, ondanks de hogere kostenratio. Omdat het voldoet aan uw beleggingsdoelstellingen, is het fonds dat haar commissie betaalt technisch gezien geschikt, hoewel het duurder voor u is.