Het is gunstig om financiële modellen en technieken die worden gebruikt in kwantitatieve analyse te innoveren om de prestaties te verbeteren en aan te passen aan veranderende marktomstandigheden. Kwantitatieve analyse maakt gebruik van complexe statistische en mathematische modellen voor verschillende doeleinden, zoals het beoordelen van de financiële prestaties van een actief, voor risicobeheer of voor de waardering van financiële derivaten.
Banken en andere verzekeringsmaatschappijen gebruiken vaak kwantitatieve modellering in hun risicobeheer. De gebeurtenissen van de financiële crisis van 2008 lieten echter zien hoe de processen en procedures van risicobeheer ten onder gingen tijdens perioden van hoge volatiliteit. Banken en verzekeringsmaatschappijen handelden extreem grote dollarbedragen aan mortgage-backed securities (MBS), inclusief collateralized debt obligations (CDO's). Banken en verzekeringsmaatschappijen begrepen niet hoeveel risico zij liepen door in deze zeer leveraged en complexe derivaten te handelen. Hun risicomodellen waren ontoereikend om het hoofd te bieden aan de massale instorting van de markt. Dit is een concreet voorbeeld van hoe innovatie in kwantitatieve modellering cruciaal is om de prestaties te verbeteren en het risico adequaat te beheren.
Er worden veel verschillende soorten modellen gebruikt voor kwantitatieve analyse. Monte Carlo-analyse voert meerdere simulaties uit van mogelijke uitkomsten met behulp van willekeurige variabelen om de waarschijnlijkheid van die uitkomsten te bepalen. Het werd oorspronkelijk gebruikt bij de bouw van de eerste atoombom. Een Monte Carlo-analyse biedt een uiteindelijke kansverdeling voor bepaalde uitkomsten. De variabelen in de simulaties kunnen bijvoorbeeld de prijs van activa of derivaten zijn. Een Monte Carlo-analyse kan honderden of duizenden simulaties uitvoeren om een uiteindelijke kansverdeling te creëren. Dit type analyse is eenvoudig met vooruitgang in rekenkracht. Monte Carlo-analyse werd gebruikt om het risico van CDO's te beheersen, en sommige geven die modellen de schuld omdat ze niet het risico van een extreme marktbeweging benadrukken, zoals wat er in 2008 gebeurde.
Welke technieken zijn het meest geschikt voor het indekken van blootstelling aan de financiële sector?
Leren hoe slimme beleggers de blootstelling aan de financiële dienstensector afdekken door ook te beleggen in nutsbedrijven, blue chips en effecten met hoge dividendrendementen.
Is het beter om fundamentele analyse, technische analyse of kwantitatieve analyse te gebruiken om langetermijnbeslissingen op de aandelenmarkt te evalueren?
Begrijpt het verschil tussen fundamentele, technische en kwantitatieve analyse en hoe elke meting beleggers helpt bij het evalueren van langetermijninvesteringen.
Wat zijn enkele veel voorkomende modellen die door beoefenaars worden gebruikt bij kwantitatieve analyse van aandelenderivaten?
Leren over het Black-Scholes optieprijsmodel en het binomiale optiemodel en begrijpen de voordelen van het binomiale model.