Het idee van een nationale infrastructuurbank in de VS heeft grip gekregen op Capitol Hill. De laatste tijd hebben grassroots bewegingen aan beide kanten van het gangpad gesproken over infrastructuuruitgaven als een middel om de economie uit het bloedarmere herstel te halen - een enorme beleidsverandering in de strijd tegen de groeiende kloof tussen de inkomensverdeling.

Dat is allemaal goed en wel, maar we moeten ervoor zorgen dat alle infrastructuuroplossingen die we kiezen, het land voldoende financiële middelen bieden om de Amerikaanse wegen, bruggen en andere infrastructuur te herstellen, want we ervaren nu een ernstig tekort als het komt investeringen in infrastructuur.

AD:

Voordat we kunnen vaststellen of een nationale infrastructuurbank, of NIB, het probleem kan oplossen, moeten we enkele bewegende delen in overweging nemen die in de vergelijking komen.

Infrastructuur is erger dan u denkt

De US heeft in de 20e eeuw twee infrastructuur-hoogtijdagen doorgemaakt. De eerste vond plaats tijdens de Grote Depressie als gevolg van de openbare werken van de New Deal. De tweede uitbreiding vond ongeveer twee decennia later plaats toen de regering van Eisenhower de bouw van het snelwegsysteem van de Verenigde Staten initieerde. De vruchten van beide bouwperioden hebben het einde van hun nuttige levensduur bereikt.

AD:

In die tijden van expansie was de US een van 's werelds beste infrastructuurcompetitiviteit. Maar vanaf november vorig jaar noteerde de US 16 ^e internationaal. In september 2014 verklaarde de Amerikaanse minister van Financiën Jack Lew op een infrastructuurtop georganiseerd door het ministerie van Transport dat twee derde van de Amerikaanse wegen in slechte staat verkeren. Wat misschien nog angstaanjagender is, is dat een op de negen bruggen te kampen heeft met structurele tekortkomingen.

AD:

Bevindingen van die omvang moeten alarm slaan dat we een ernstig infrastructuurprobleem hebben. De federale begroting wordt echter gedomineerd door rechten en defensie-uitgaven, en partijdige oorlogen in Washington geven weinig hoop voor een verandering in de status-quo.

Sinds de depressie zijn federale snelwegrekeningen gefinancierd door de federale gasbelasting. Toch heeft de gasbelasting al meer dan een decennium transportprojecten niet volledig gefinancierd. De belasting is sinds 1993 niet verhoogd. Natuurlijk was het verhogen van de belastingen een twistpunt - vooral voor Paul Ryan, de nieuwe spreker van het Huis die ertegen is en het financieringsprobleem naar verwachting slechter zal worden dan de komende jaren.

Het Witte Huis is van mening dat er in de komende vijf jaar een financieringstekort van $ 1 biljoen zal zijn voor infrastructuurbehoeften, waaronder transport-, water- en elektriciteitsuitgaven.

De American Society of Civil Engineers (ASCE) schatte in een studie uit 2013 dat de US ongeveer $ 3 zou moeten investeren. 6 biljoen in 2020 om onze infrastructuur terug te brengen tot een respectabele voldoende kwaliteit voor wat het zou beschouwen als "veilig en betrouwbaar met minimale capaciteitsproblemen en minimale risico's. "Het land heeft nu een infrastructuurniveau van" D + ".

Is een nationale infrastructuurbank het antwoord?

Laten we eerst definiëren wat een NIB is en hoe deze zou werken.

Het is geen nieuw concept. Infrastructuurbanken worden in veel landen gebruikt, bijvoorbeeld in Japan om infrastructuurprojecten te financieren.

Volgens het Congressional Budget Office (CBO) zou onze nationale infrastructuurbank federaal gefinancierd en gecontroleerd worden en zou ervoor kiezen om via leningen en leninggaranties nieuwe infrastructuurprojecten te financieren die door lokale overheden of particuliere entiteiten, of beide, worden voorgesteld.

Om overheidsleningen terug te kunnen betalen, moeten projecten een soort inkomstenstroom kunnen produceren, zoals tolgelden en belastingen.

Het idee van publiek-private partnerschappen (PPP's) om infrastructuur te financieren, is ook aan kracht gewonnen als middel om de middelenkloof te overbruggen. In september 2014 meldde Moody's Investor Service dat de US de potentie heeft om 's werelds grootste pps-markt te zijn vanwege de enorme hoeveelheid infrastructuur die we bezitten.

Maar het lijkt niet waarschijnlijk dat publiek-private partnerschappen het tekort dat we de komende vijf jaar bekijken, kunnen compenseren.

Zowel Democraten als Republikeinen hebben dit jaar de oprichting van infrastructuurbanken gevraagd of voorgesteld. In mei riep de Republikeinse senator Deb Fischer van Nebraska op tot de oprichting van een Amerikaanse infrastructuurbank (AIB), gefinancierd door gerepatrieerd vennootschapsbelastinggeld.

In oktober verklaarde de Democratische presidentiële voorloper Hilary Clinton op het campagnepad in Iowa dat een NIB nodig is om meer Amerikanen aan het werk te zetten.

Het merendeel van de NIB-voorstellen die sinds 2007 zijn ingediend, hebben gevraagd om initiële financiering van $ 10 miljard tot $ 50 miljard. Senator Fischer is van mening dat als de VS overzeese winsten ooit zou kunnen ontvangen en belasten, haar voorgestelde startersfonds voor haar AIB $ 30 miljard zou kunnen bereiken. Hilary Clinton gaf geen totaal startfondsfonds.

Het is duidelijk dat de hoeveelheid financiering die de meeste politici bereid zijn aan te wijzen aan een infrastructuurbank, lang niet dichtbij genoeg is om het probleem op te lossen.

De bottom line

Het idee van een nationale infrastructuurbank heeft veel voordelen. Het kan helpen onze huidige financieringskloof inzake infrastructuur te overbruggen terwijl we banen creëren. Een NIB is een mogelijk stuk voor een algehele oplossing, maar het is helemaal niet in de buurt van een game-changer.