Swaps en de swapmarkt zijn voor een groot deel een mysterie voor alledaagse individuele beleggers en casual volgers van de financiële markten.

De swapmarkt is echter enorm en speelt een belangrijke rol op de wereldwijde financiële markt. Hieronder bekijken we swaps en de swapmarkt als geheel. Hopelijk zal het demystificeren wat als een verwarrend onderwerp kan worden beschouwd voor degenen die regelmatig niet omgaan met swaps.

AD:

Introductie tot swaps

Een swap is een afgeleid instrument dat tegenpartijen in staat stelt om een ​​reeks kasstromen uit te wisselen (of om te ruilen) op basis van een bepaalde tijdshorizon. Doorgaans zou een reeks kasstromen worden beschouwd als het vaste deel van de overeenkomst, terwijl de andere minder voorspelbaar zou zijn, zoals kasstromen op basis van een rentevoetbenchmark of een wisselkoers, gewoonlijk de zwevende poot genoemd. De swapovereenkomst zoals die bekend is, die door beide partijen zou worden overeengekomen, specificeert de voorwaarden van de swap, inclusief de onderliggende waarden voor de poten, samen met de betalingsfrequentie en datums. Een partij zou een swap meestal om een ​​of twee redenen invoeren, als een afdekking voor een andere positie of om te speculeren over de toekomstige waarde van de onderliggende index / valuta / etc van de floating leg.

AD:

Voor speculanten die weddenschappen willen plaatsen op de richting van rentetarieven (zoals hedge funds), zijn renteswaps een ideaal instrument. Traditioneel zou men obligaties verhandelen om dergelijke weddenschappen te sluiten, door beide kanten van een renteswapovereenkomst te sluiten, zou u onmiddellijk blootstelling krijgen aan rentebewegingen met vrijwel geen initiële contante uitgaven.

Een belangrijk risico (anders dan het duidelijke renterisico) voor swapbeleggers is dat van het tegenpartijrisico. Aangezien eventuele winsten in de loop van een swapovereenkomst tot de volgende afwikkelingsdatum als niet-gerealiseerd worden beschouwd, bepaalt de tijdige betaling door de tegenpartij de winst. Als de tegenpartij zijn verplichting niet kan nakomen, bent u mogelijk niet in staat om uw rechtmatige betalingen te innen.

AD:

Bovendien, als één partij beslist dat het tijd is om een ​​swapovereenkomst te sluiten, hebben ze verschillende opties voor een succesvolle exit. Aangezien de swapmarkt zoveel deelnemers heeft, kan het relatief eenvoudig zijn om uw positie te verkopen aan een andere partij die bereid is om de exposure aan te gaan. Ook, net als bij andere derivaten, zou de bestaande partij eenvoudigweg een compenserende positie in een andere swap kunnen innemen om de positie nul te maken. Andere strategieën zijn het aangaan van een compenserende swappositie die het origineel effectief annuleert.

De swapmarkt

Aangezien swaps sterk zijn aangepast en niet gemakkelijk te standaardiseren, wordt de swapmarkt beschouwd als een over-the-counter markt. Dat betekent dat swapcontracten doorgaans niet gemakkelijk op een beurs verhandeld kunnen worden (hoewel er op sommige openbare beurzen swap-indexen beschikbaar zijn).

Dat betekent echter niet dat swaps illiquide instrumenten zijn, integendeel. De swapmarkt is een van de grootste en meest liquide marktplaatsen ter wereld, met veel bereidwillige deelnemers die in de meeste gevallen klaar staan ​​om beide zijden van een contract te nemen om een ​​of andere blootstelling af te dekken of voor speculatie. Naar schatting is in 2009 het notionele uitstaande bedrag in OTC-renteswaps bijna $ 350 biljoen.

Typen swaps

1) Eenvoudige vanilla-swaps

Om swaps beter te begrijpen, gaan we dieper in op hoe een "plain vanilla" -swap werkt. Gewone vanilla renteswaps zijn zeker het meest voorkomende type swap. Ze worden veel gebruikt door overheden, bedrijven, institutionele beleggers, hedgefondsen en tal van andere financiële entiteiten.

In een gewone vanilla-swap stemt één partij (partij X) ermee in de andere partij (partij Y) een vast bedrag te betalen op basis van een vaste rentevoet en een fictief dollar (of euro, of een ander valuta) bedrag. In ruil daarvoor betaalt Partij Y Partij X een bedrag op basis van hetzelfde nominale bedrag, maar ook afhankelijk van een variabele rente, meestal op basis van LIBOR.

Het nominale bedrag wordt echter nooit tussen partijen uitgewisseld, omdat het volgende effect gelijk zou zijn. In het begin is de waarde van de swap voor beide partijen nul. Aangezien de rentetarieven in de loop van de tijd echter fluctueren, zal ook de waarde van de swap fluctueren, waarbij partij X of partij Y een gelijkwaardige niet-gerealiseerde winst hebben op het niet-gerealiseerde verlies van de tegenpartij. Op elke datum van afwikkeling, als de variabele rente ten opzichte van de vaste waarde is gestegen, is de betaler met variabele rente een nettobetaling verschuldigd aan de vaste betaler.

Bijvoorbeeld, bij initiatie was partij X overeengekomen om een ​​vaste rentevoet van 4% te betalen, terwijl ze een variabele koers van LIBOR + 50 basispunten ontving van partij Y op een notioneel bedrag van 1, 000, 000. Op het moment van de eerste afwikkelingsdatum LIBOR is 4. 25%, wat betekent dat de variabele rente nu 4. 75% is en Partij Y betaling moet doen aan Partij X. De netto betaling zou daarom het verschil zijn tussen de twee tarieven vermenigvuldigd met het nominale bedrag [4. 75% - 4% * (1, 000, 000)], of $ 7, 500.

2) Wisselkoers Swap

In een valutaswap streven twee tegenpartijen ernaar om hoofdbedragen om te wisselen en rentebetalingen in hun respectievelijke valuta te betalen. . Dergelijke swapovereenkomsten stellen de tegenpartijen in staat zowel renterisico's als valutaposities te verwerven, aangezien alle betalingen in de valuta van de tegenpartij worden gedaan.

Een op de Verenigde Staten gevestigde onderneming wil bijvoorbeeld een toekomstige aansprakelijkheid in de VK afdekken, terwijl een op de UK gebaseerde onderneming hetzelfde wil doen voor een deal die ze in de Verenigde Staten verwacht af te sluiten. Door het aangaan van een valutaswap kunnen de partijen een equivalent notioneel bedrag (op basis van de contante wisselkoers) ruilen en overeenkomen om periodieke rentebetalingen te doen op basis van hun binnenlandse tarieven. De valuta-swap dwingt beide zijden om betalingen in te wisselen op basis van schommelingen in zowel binnenlandse tarieven als de wisselkoers tussen de U.S. dollar en het pond over de looptijd van de overeenkomst. (Zie ook: Grondbeginselen valutaomwisseling .)

3) Aandelen Swap

Een aandelenruil is vergelijkbaar met een renteswap; echter, in een aandelenswap in plaats van een been zijnde de "vaste" zijde, is deze gebaseerd op het rendement van een aandelenindex. De ene partij betaalt bijvoorbeeld het zwevende deel (meestal gekoppeld aan de LIBOR) en ontvangt het rendement op een vooraf overeengekomen index van de voorraden ten opzichte van het nominale bedrag van het contract.

Als de index wordt verhandeld tegen een waarde van 500 bij aanvang van een notioneel bedrag van $ 1, 000, 000 en na drie maanden wordt de index nu gewaardeerd op 550, de waarde van de swap voor de index ontvangende partij is toegenomen met 10% (ervan uitgaande dat de LIBOR niet is gewijzigd). Aandelenwaps kunnen gebaseerd zijn op populaire wereldwijde indices zoals de S & P 500 of Russell 2000, of kunnen bestaan ​​uit een op maat gemaakte korf met effecten die door de tegenpartijen zijn vastgesteld. (Zie ook: 5 Aandelenderivaten en hoe ze werken .)

4) Credit default swaps

Een credit default swap, of CDS, is een ander type swap, in de zin dat de traditionele tegenpartij -periodieke betalingsstructuur niet exact hetzelfde als andere soorten swaps. Een CDS kan bijna worden gezien als een soort van verzekeringspolis, waarbij de koper van de CDS periodieke betalingen aan de emittent verricht in ruil voor de zekerheid dat als de onderliggende vastrentende zekerheid in verzuim komt, de koper het verlies zal worden vergoed . De betalingen of premies zijn gebaseerd op de standaard swap-spread voor de onderliggende waarde, ook wel de standaard swappremie genoemd.

Een portefeuillebeheerder bijvoorbeeld heeft een obligatie van $ 1 miljoen (nominale waarde) en wil zijn portefeuille beschermen tegen een mogelijke standaard. Hij kan een tegenpartij zoeken die bereid is om hem een ​​credit default swap uit te geven (meestal een verzekeringsmaatschappij) en de jaarlijkse swappremie van 50 basispunten betalen om het contract aan te gaan.

Dus elk jaar betaalt de beheerder de verzekeringsmaatschappij $ 5, 000 ($ 1, 000, 000 x 0. 50%) als onderdeel van de CDS-overeenkomst, voor de duur van de swap. Als de uitgever van de obligatie in een jaar zijn verplichtingen niet nakomt en de waarde van de obligatie 50% daalt, is de CDS-emittent verplicht om de portefeuillemanager het verschil te betalen tussen de nominale nominale waarde van de obligatie en zijn huidige marktwaarde, $ 500, 000. ( Zie ook: Credit Default Swaps: een inleiding .)

The Bottom Line

Swapovereenkomsten en de swapmarkt kunnen gemakkelijk te begrijpen zijn als u eenmaal de grondbeginselen kent. Vergeet niet dat swaps een zeer populair derivaat zijn dat door allerlei partijen wordt gebruikt om aan hun specifieke beleggingsstrategieën te voldoen. Natuurlijk is er altijd meer te leren over deze beleggingsinstrumenten.